του Δημήτρη Δημητρακόπουλου

Υπό τη σκιά των γεγονότων που έλαβαν χώρα την Παρασκευή στη γαλλική πρωτεύουσα, αναμενόμενα δεν ήταν οι ταινίες εκείνες που έπαιξαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τελετή λήξης του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αντιθέτως, με την παρουσία της Προέδρου της Κριτικής Επιτροπής Μισέλ Ρέι-Γαβρά και της Ελίζ Ζαλαντό ως μέλος, τις δηλώσεις του παρόντα Αρνό Ντεπλεσάν στο πλαίσιο του αφιερώματος στη φιλμογραφία του και τον λόγο του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ, Δημήτρη Αρβανίτη (ο οποίος αντικατέστησε τον Δημήτρη Εϊπίδη και μίλησε με τη διπλή του υπηκοότητα, την ελληνική και τη γαλλική), το κλίμα ήταν ιδιαίτερα φορτισμένο και με προσωπικά εμποτισμένες ομιλίες, γεγονός που οδήγησε σε μία απρογραμμάτιστη ενός λεπτού σιγή, που είδε την αίθουσα να σηκώνεται όρθια σύσσωμη δηλώνοντας την συμπαράσταση στους Γάλλους πολίτες και τα σοκαριστικά γεγονότα των τελευταίων ωρών.

Οι λόγοι τόσο της παρουσιάστριας Μαρίας Ναυπλιώτου όσο και των επιμέρους ομιλητών κινήθηκαν σε παρόμοιο μήκος κύματος, καταδικάζοντας τη βαρβαρότητα και τονίζοντας την ανάγκη για μια αποτελεσματική αντίσταση στις δυνάμεις του σκοταδισμού και της βίας. Το πιο ουσιαστικό και απόλυτα κινηματογραφικό, ωστόσο, το είχε ήδη πει το πρωί ο ίδιος ο Ντεπλεσάν, στο masterclass που παρέδωσε στην αίθουσα Παύλος Ζάννας του Ολύμπιον, χρησιμοποιώντας κάτι από το σύμπαν του Γούντι Άλεν. «Πριν λίγη ώρα σκεφτόμουν την ταινία ‘Η Χάνα και οι Αδελφές της’. Ένας από τους ήρωες, τον οποίο υποδύεται ο ίδιος ο Άλεν, είναι καταθλιπτικός και θέτει ερωτήματα για τη ζωή, την πίστη, τον Θεό, την αυτοκτονία. Κάποια στιγμή, κι ενώ σχεδιάζει να αυτοκτονήσει, μπαίνει σε ένα σινεμά, βλέπει τους αδελφούς Μαρξ στην οθόνη να χορεύουν φορώντας γελοία καπέλα και σκέφτεται ότι αυτό είναι το νόημα της ζωής. Υπάρχει κάτι το burlesque, το εντελώς παράλογο, κάτι εφήμερο το οποίο πιστεύω ότι είναι τελικά το πιο ουσιώδες στη ζωή μας. Στην ψυχαγωγία υπάρχει ουσία, η όρεξη για αγάπη, σεξουαλικότητα, πράγματα τα οποία αρνούνται οι τρομοκράτες».

Όσον αφορά την τελετή απονομής, η τριπλέτα των ταινιών που είχαμε ήδη ξεχωρίσει ήταν εκείνη που επικράτησε στην πλειοψηφία των βραβείων. Μεγάλος νικητής και παραλήπτης του Χρυσού Αλέξανδρου ήταν, τελικά, το «Rams» (φωτό) του Γκρίμουρ Χακόναρσον, μία ταινία που ήρθε από τις Κάννες με το βραβείο του τμήματος Un Certan Regard και από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ ήταν το φιλμ που συζητήθηκε περισσότερο στις κινηματογραφικές παρέες του λιμανιού. Η «Γη και η Σκιά (La Tierra y la Sombra)» του Σέσαρ Ασεβέδο (η φετινή Χρυσή Κάμερα, δηλαδή καλύτερη πρώτη ταινία στις Κάννες του 2015) περιορίστηκε στη δεύτερη θέση (το κοινωνικό σινεμά παραμένει εξαιρετικά δημοφιλές στα βραβεία του Φεστιβάλ), ενώ ο φετινός Χρυσός Λέοντας της Βενετίας, το «From Afar (Desde Allá)» του Λορέντσο Βίγας έφυγε από την τελετή με δύο βραβεία στις αποσκευές του, για καλύτερο σενάριο και ανδρική ερμηνεία.

Ακολουθούν αναλυτικά όλα τα βραβεία του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Φωτογραφίες τελετής: MotionTeam

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Βραβείο καλύτερης ταινίας Χρυσός Αλέξανδρος – Θόδωρος Αγγελόπουλος: «Rams» του Γκρίμουρ Χακόναρσον
Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Αργυρός Αλέξανδρος: «La Tierra y la Sombra (Land and Shade)» του Σέσαρ Ασεβέδο
Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Χάλκινος Αλέξανδρος: «Camino a La Paz (Road to La Paz)» του Φρανσίσκο Βαρόνε
Βραβείο σκηνοθεσίας: Γκαμπριέλ Ριπστάιν για το «600 Miles»
Βραβείο σεναρίου: Λορέντσο Βίγας για το «From Afar (Desde Allá)»
Βραβείο γυναικείας ερμηνείας: Ντέβον Κέλερ για το «Petting Zoo»
Βραβείο ανδρικής ερμηνείας: Αλφρέδο Κάστρο για το «From Afar (Desde Allá)»
Βραβείο καλλιτεχνικής επίτευξης: «Sparrows» του Ρούναρ Ρούναρσον

ΒΡΑΒΕΙΑ FIPRESCI
Για το Διαγωνιστικό Τμήμα: «Silent» του Γιώργου Γκικαπέππα
Για ελληνική ταινία: «Καύσωνας» της Τζόις Α. Νασαουάτι

ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΕΚΚ
«Τετάρτη 04:45» του Αλέξη Αλεξίου

ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ»
«La Tierra y la Sombra (Land and Shade)» του Σέσαρ Ασεβέδο

BΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ FISCHER
Για το Διεθνές Διαγωνιστικό του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: «La Tierra y la Sombra (Land and Shade)» του Σέσαρ Ασεβέδο
Για το ελληνικό πρόγραμμα: εξ ημισείας στο «Ξύπνημα της Άνοιξης» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη και το «Chevalier» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη
Για το τμήμα «Ματιές στα Βαλκάνια»: «Mustang» της Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιβέν
Για το τμήμα «Ανοιχτοί Ορίζοντες»: «Me and Earl and the Dying Girl» του Αλφόνσο Γκόμεζ-Ρεχόν