Πέρσι, τέτοια εποχή, μου είχαν μεταφέρει πως το αντίστοιχο post με τίτλο… «R.I.P. ΘΕΡΙΝΑ ΣΙΝΕΜΑ» είχε θορυβήσει (ή και τρομοκρατήσει) την αγορά. Δεν τα έγραφα για εντυπώσεις. Θέλω να υπάρχουν τα σινεμά, πόσω μάλλον τα θερινά, στα οποία σχεδόν «σπούδασα» κινηματογράφο στα νιάτα μου. Επειδή υπάρχουν αυτά, υπάρχω κι εγώ. Η δουλειά μου δεν είναι να τα… κλείσω με τις αρνητικές μου κριτικές. Η δουλειά μου είναι να προστατεύω τους θεατές από κακές ή αδιάφορες ταινίες, έτσι ώστε εκείνοι, ευχαριστημένοι από τη βραδινή τους έξοδο, να το ξανακάνουν. Αν κάτι τους απογοητεύσει (αυτό το κάτι δεν μπορώ να είμαι εγώ, προφανώς…), τέρμα το σινεμαδάκι έξω, λουκέτο εκείνο, άνεργος κι εγώ. Συγκοινωνούντα δοχεία. Που, μοιραία, κάποια στιγμή αντιμετωπίζουν και τον «σκόπελο» που αποκαλούμε… αγορά. Τον καθένα που σκαρφίστηκε να γίνει διανομέας, βγάζει πάντα μόνο «ταινιάρες», εγώ είμαι ο εχθρός και το «πελατάκι» (που θα ξοδέψει και στην καντίνα, να τα λέμε κι αυτά…) ο φίλος του.
Στην Ελλάδα, η εικόνα αυτή γίνεται όσο πιο τραγική μπορείς να φανταστείς κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Σωρός από υπόλοιπα του χειμώνα, η σκαρταδούρα κάποιων «πακέτων» και φιλμ για τα οποία οι χειμερινοί θα… επαναστατούσαν αν τα έβρισκαν μπροστά τους, με μια γρανίτα στο χέρι, ένα «κουλέρ λοκάλ» γιασεμί, τον ουρανό και τ’ άστρα (ουχί επί της οθόνης τα τελευταία…), το τσιγαράκι σου ελευθέρως, γίνονται αυτομάτως «κάτι» το ευχάριστο και – τρέμε! – δελεαστικό για να βγεις… από την κλεισούρα τού σπιτιού, μωρέ!
Μέτρησα τις ταινίες που βγαίνουν από την ερχόμενη Πέμπτη ώς τα τέλη του Αυγούστου. Αυτή τη στιγμή, υπολογίζονται σε 99! Υπάρχει εβδομάδα του Μάη στην οποία φαίνεται πως έχουν προγραμματιστεί 11 (ναι, έντεκα γράφει) ταινίες. Εβδομάδα του Ιουνίου με 10 ταινίες. Εβδομάδα του Ιουλίου με 8 ταινίες. Θαυμαστικά δεν βάζω, δεν έχει νόημα…
Τι έκανα μετά; Έψαξα σε όλο το διαδίκτυο να δω τι μπορείς να δεις από όλα αυτά και σήμερα ακόμη… στο σπίτι σου. Taboo ή όχι, είναι μια πραγματικότητα. Αλλά, κατά την αγορά, φορέας μεγάλων κακών και αιτία της «κατάρρευσης» των εισιτηρίων. Αυτά τα λέει η αγορά που φέτος απολαμβάνει αύξηση (όχι τζίρου, βλέπε προσφορές) τύπου 20%, επειδή δούλεψαν δύο ταινίες (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε). Που, παραδόξως, το σύνολο της κριτικής κατακρεούργησε. Τρέχα βρες άκρη…
Λοιπόν, μέχρι και σήμερα, από τα 99 αυτά έργα… πολύ θα ήθελα να σου πω πόσα «κυκλοφορούν» εκεί έξω, αλλά δεν θα χρησιμοποιήσω νούμερο για να μην πανικοβάλω την αγορά και ειδικά τους ταλαίπωρους ανθρώπους που θα αλλάζουν φιλμ ανά εβδομάδα, αναζητώντας το (και καλά) επόμενο «Θεέ μου, Τι σου Κάναμε;». Το οποίο, όπως ακούω από πολλές πηγές, έχει ήδη «βρεθεί» (κι αν η μαλακία ήταν εργόχειρο, θα εξάγαμε και θα ξεχρεώναμε στον αιώνα τον άπαντα)! Που πέρσι τους έπιασε στον ύπνο, αλλά φέτος το έχουν «μυριστεί». Και το μοσχοπουλάνε… όλα τα γραφεία διανομής! Λέω εγώ, ο «κακός» κριτικός κινηματογράφου.
