του Ηλία Φραγκούλη

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από το κινηματογραφικό «Έτερος Εγώ» (2017) του Σωτήρη Τσαφούλια, έχουν ακολουθήσει και δύο τηλεοπτικές σεζόν που συνέχισαν τις «περιπέτειες» του καθηγητή εγκληματολογίας Δημήτρη Λαΐνη και τις Ελληνικής Αστυνομίας, όμως, δεν έχουν αλλάξει και πολλά σε… καλλιτεχνικό επίπεδο. Και ο τρίτος κύκλος του franchise, το «Έτερος Εγώ: Νέμεσις», παρά την «καυτή» παραφιλολογία (παρασκηνίου) περί ένταξής του (μέχρι και) στην πλατφόρμα του Netflix, ήρθε να προσγειώσει… στην πραγματικότητα τούτη τη φιλόδοξη παραγωγή του COSMOTE TV. Παραδόξως, η όψη (πρωτίστως) της σειράς ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα.

Το «Νέμεσις» απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά στους τηλεθεατές οι οποίοι γνωρίζουν την προϊστορία του καταστασιακού της σειράς, καθώς τα δρώμενα αναφέρονται διαρκώς σε λεπτομέρειες από το παρελθόν (με έμφαση στο τελευταίο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου, την ενέδρα για τη σύλληψη του μυστηριώδους «Ερπετού» και την απώλεια της Τόνιας). Η (αρχική) πλοκή εδώ περιστρέφεται γύρω από μία έκρηξη σε γραφείο τελετών, που αφήνει πίσω της ένα πτώμα. Το Τμήμα Ανθρωποκτονιών εμπλέκεται με τις έρευνες, καθώς τα στοιχεία του θύματος παραμένουν αδιευκρίνιστα και μια τρύπα σε μεσοτοιχία προκαλεί απορίες.

Παίζει έξυπνα με τον θεατή το μυστήριο που έχει στηθεί, καθώς αυτό που βλέπουμε επί της μικρής οθόνης και μοιάζει με αυτοκτονία, σταδιακά καταρρίπτεται και καλύπτεται από αμφιβολίες που στήνουν δολοπλοκία και συγκάλυψη κανονικού εγκλήματος. Η αλήθεια είναι πως η σεναριακή γραφή στο «Νέμεσις» λειτουργεί καλύτερα από οτιδήποτε άλλο σε τούτο το «Έτερος Εγώ», το οποίο σκηνοθετικά παραμένει βαλτωμένο και ουχί βελτιωμένο (όπως θα έπρεπε). Ο ρυθμός της αφήγησης «κλωτσάει»… τηλεοπτικά, ενώ η σειρά θα ήθελε να έχει «αέρα» μεγαλύτερου μεγέθους, με το σύνολο του καστ να εμφανίζεται… μη διαχειρίσιμο. Το story διαθέτει ένα κάποιο αστυνομικό μυστήριο που σε έλκει να το παρακολουθήσεις ή να το λύσεις σαν γρίφο. Αλλά αυτά που βλέπεις… ούτε σε επιστημονική φαντασία!

Αν και το επίπεδο παραγωγής είναι προσεγμένο, υπάρχουν πράγματα… ξεκαρδιστικά στο οπτικό κομμάτι του «Νέμεσις»! Ξεκινώντας από την έκρηξη (με φιάλες γκαζιού) στο γραφείο κηδειών, οποιοσδήποτε έχει μία ρεαλιστική εικόνα στο μυαλό του για το τι αποτελέσματα θα έφερε αυτή στο ίδιο το κτήριο (όσο και στα πλησιέστερα…), το να βλέπουμε μια κάποια «μαύρη» ακαταστασία και το δίπλα κατάστημα ανέπαφο (με την τρύπα στον τοίχο να παίζει ρόλο «κλου»), χαντακώνει με το «καλημέρα σας» κάθε απόπειρα αληθοφάνειας και σοβαρότητας.

Και αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα ή λάθος της σειράς. Η αισθητική και στιλιστική αντιμετώπιση των εσωτερικών χώρων, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με εγκαταστάσεις του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της ΓΑΔΑ, σαφώς ωραιοποιεί την ελληνική πραγματικότητα, σε βαθμό… ανεκδοτολογικής σκηνογραφικής αντίληψης! Υπάρχουν υπηρεσίες και γραφεία που μπορεί να είναι λίγο πιο καλαίσθητα (το ηλεκτρονικό ή τα εργαστήρια, για παράδειγμα), όχι όμως στο βαθμό που θέλει να μας τα δείχνει η σειρά. Δωμάτια με τεράστιες οθόνες και υπερ-υπολογιστές που αναλύουν τα πάντα σε δευτερόλεπτα, ενώ στην πραγματικότητα τα γραφεία της ΕΛΑΣ δούλευαν με υπολογιστές «κονσερβοκούτια» και Windows 2000; Επίσης, με γυρίσματα σε μοντέρνες εγκαταστάσεις… ναυτιλιακής ή τηλεπικοινωνιών (ονόματα δε λέμε), δεν ξεγελιούνται όλοι οι θεατές. Στα Βαλκάνια ζούμε, όχι στο… «CSI»! Τι νόημα έχει το αποστειρωμένα high-tech look και η υπερβολή στο στιλιζάρισμα; Το να πουληθεί κι έξω η σειρά είναι το ζητούμενο, για να υποφέρουμε εδώ τόσο… σουρεαλισμό;

Το… έτερο κλασικό πρόβλημα είναι η καθοδήγηση των ηθοποιών. Οι οποίοι και εδώ εξακολουθούν να παίζουν σε πλαίσιο… τηλεοπτικό. Ελληνικού επιπέδου. Καμία «φθορά», καμία διαφοροποίηση, καμία σύμπραξη με το είδος που υπηρετεί το «Έτερος Εγώ». Ρουτινιάρικη υποκριτική, ολίγη από «δραματική» φόρτιση, παύσεις «αινιγματικού» βλέμματος και αποκορύφωμα ένας Πυγμαλίων Δαδακαρίδης στα όρια μεταξύ ναρκοληπτικού κι αλαφροΐσκιωτου. Ξεχωρίζει ο αλήτικος «bad ass» χαβαλές του Δημήτρη Καπετανάκου, ο οποίος έχει βρει το σωστό τόνο παιξίματος σε συνδυασμό με τις ατάκες που τον βοηθάνε και δημιουργεί τύπο.

Αυτά μέχρι τα δύο πρώτα επεισόδια, από τα οκτώ συνολικά που θα δούμε στο «Έτερος Εγώ: Νέμεσις». Το μεγάλο στοίχημα θα είναι η αντοχή της εξέλιξης του σεναρίου, if you ask me. Στα υπόλοιπα, έχει δείξει το πράγμα.

Το «Έτερος Εγώ: Νέμεσις» προβάλλεται στο COSMOTE CINEMA 1HD κάθε Δευτέρα, στις 23:00. Ταυτόχρονα, σε 4Κ ποιότητα, και μέσω του δωρεάν on demand καταλόγου του COSMOTE TV Plus.