του Δημήτρη Δημητρακόπουλου

Ο Πίτερ Σταλτς, ο καλλιτέχνης τον οποίο λατρέψαμε από τη στιγμή που η δουλειά του κατέκτησε την πρώτη θέση στη λίστα του Behance με τα δέκα καλύτερα projects του 2012, έχει τελειοποιήσει την ιδέα του «What if…»: παίρνεις μια ταινία, την προσαρμόζεις στα μέτρα και την αισθητική μιας άλλης εποχής, αλλάζεις το καστ αφήνοντας τη φαντασία να οργιάσει και… φτιάχνεις την αφίσα της! Πλέον, μετά την πρώτη δόση της δουλειάς του και το αναπόφευκτο… sequel, το project έχει καθιερωθεί ως μια συνεχής πηγή έμπνευσης, τρέλας και εφευρετικότητας, αποτελώντας μόνιμη στήλη του βρετανικού περιοδικού SO FILM, προαγωγή απόλυτα λογική, αν αναλογιστεί κανείς τη δημοτικότητα ολόκληρου του εγχειρήματος. Μετά το πιο πρόσφατο… sequel που παρουσιάσαμε στο FREE CΙΝΕΜΑ και τα τελευταία δείγματα της δουλειάς του, που είδες σε μια παλαιότερη έκδοση του The Posters Ensemble, είναι πια σίγουρο ότι αυτό το project έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του.

Στο τελευταίο update της τρελής σειράς αναχρονιστικών (ή απλά αποκομμένων από κάθε περιοριστική έννοια του χρόνου) αφισών, βρίσκουμε τον Σταλτς να επανεφευρίσκει τις cult ρίζες των υπερ-ηρωικών ταινιών, να προσδίδει retro αισθητική στη φιλμογραφία τού Ντέιβιντ Λιντς και να δημιουργεί ένα ολοκαίνουργιο σύμπαν για τις ταινίες τού Ντέιβιντ Φίντσερ, χρησιμοποιώντας ακόμα και το πνεύμα του Σολ Μπας για το… remix του «The Social Network». Το αποτέλεσμα για άλλη μια φορά όχι μόνο εκπλήσσει αλλά και δημιουργεί πλήθος φανταστικών ιστοριών στο μυαλό, για ταινίες που όχι μόνο θα μπορούσαν να υπάρξουν αλλά θα ήταν, επιπλέον, ικανές να δημιουργήσουν από την αρχή την έννοια της pop κουλτούρας.

Υ.Γ. Και μην ξεχνάς να πατάς και πάνω στις εικόνες, μεγαλώνουν κιόλας (duh!).