του Δημήτρη Δημητρακόπουλου

Τον Πίτερ Σταλτς τον λατρέψαμε από τη στιγμή που η δουλειά του κατέκτησε την πρώτη θέση στην λίστα του Behance με τα δέκα καλύτερα projects του 2012. Η ιδέα φαινομενικά απλή: παίρνεις μια ταινία, την προσαρμόζεις στα μέτρα και την αισθητική μιας άλλης εποχής, αλλάζεις το καστ αφήνοντας τη φαντασία να οργιάσει και, τελικά, φτιάχνεις την αφίσα της!

Το τιτλοφορούμενο «What if…» project του καταφέρνει όχι μόνο να είναι καλαίσθητο και εξαιρετικά πρωτότυπο αλλά αποτελεί και ένα αστείο παιχνίδι φιλμικών αναφορών, το οποίο εκπλήσσει συνεχώς με το κλείσιμο του ματιού που επιχειρεί να κάνει σε κλασικές αλλά και απόλυτα σύγχρονες κινηματογραφικές παραγωγές. Πλέον, μετά την πρώτη δόση της δουλειάς του και το αναπόφευκτο… sequel, το project περνάει αισίως στην τρίτη φάση, προσπαθώντας να παντρέψει και να διατηρήσει στο ίδιο επίπεδο την εφευρετικότητα με τη δημιουργικότητα.

Αυτό που έρχεται ως νέο είναι το γεγονός ότι το «What if..» αποτελεί πλέον μόνιμη στήλη του βρετανικού περιοδικού SO FILM, προαγωγή απόλυτα λογική, αν αναλογιστεί κανείς τη δημοτικότητα ολόκληρου του εγχειρήματος. Ως αποτέλεσμα, ο κινηματογραφικός κόσμος του Πίτερ Στάλτς πατάει, πια, περισσότερο στο παρόν λόγω νέων κυκλοφοριών και όχι τόσο στις κλασικές επιτυχίες του παρελθόντος. Αν και πάντα υπάρχει χώρος για λίγο… vintage, η «φιλμογραφία» των posters του καλλιτέχνη φτάνει μέχρι και το άκρως επίκαιρο «X-Men: Ημέρες Ενός Ξεχασμένου Μέλλοντος»! Και πού να δεις το «ονειρικό» καστ της εναλλακτικής αυτής version…

Μη χάνεις περισσότερο χρόνο. Δες τις νέες δουλειές του Πίτερ Σταλτς και πάτησε πάνω τους για μεγαλύτερη ανάλυση. Θέλεις να «χαθείς» μέσα στον κόσμο τους!