Δημοσιεύθηκε: 01 Δεκεμβρ. 2022 | του Ηλία Φραγκούλη
Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας The New York Times αναλαμβάνουν το reportage που αποκάλυψε σωρεία καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση και παρενόχληση γυναικών από τον κινηματογραφικό παραγωγό Χάρβεϊ Γουάινστιν.
Δημοσιεύθηκε: 17 Ιουνίου 2021 | του Ηλία Φραγκούλη
Τραυματισμένη από ένα τραγικό συμβάν του παρελθόντος, η Κασάντρα «μεταμφιέζεται» σε αντροπαγίδα και βγαίνει στους δρόμους με μοναδικό σκοπό της… να τιμωρήσει.
Δημοσιεύθηκε: 05 Φεβρ. 2021 | του Νίκου Παλάτου
Ακόμα μια ταινία του Netflix που δεν κατάφερε (εάν έπρεπε ποτέ…) να κάνει κινηματογραφική πρεμιέρα στη χώρα μας, το «The Dig» διαθέτει στον πυρήνα του μία αληθινή ιστορία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, μαζί κι ένα εκλεκτό επιτελείο Άγγλων ηθοποιών. Στα χαρτιά μοιάζει με καλοπρόθετο ενήλικο δράμα περιόδου, είδος με μακρά παράδοση στο βρετανικό σινεμά. Αυτό που προκύπτει, όμως, αποδεικνύει πως και οι πλέον ιστορικές ανασκαφές (επί της οθόνης) ενέχουν τον κίνδυνο της απόλυτης αστοχίας.
Δημοσιεύθηκε: 16 Μαρτίου 2019 | της Κατερίνας Ανδρεάκου
Με αφορμή τον χθεσινό φιλανθρωπικό τηλεοπτικό μαραθώνιο Comic Relief: Red Nose Day του BBC, το sketch – παρωδία του «Mamma Mia! Here We Go YET Again!» αποτέλεσε το πιο αστείο highlight μιας βραδιάς, επιφυλάσσοντας πολλές εκπλήξεις για το τηλεοπτικό αλλά και το κινηματογραφόφιλο κοινό.
Δημοσιεύθηκε: 22 Φεβρ. 2018 | της Κατερίνας Ανδρεάκου
H ιστορία δύο οικογενειών, των λευκών γαιοκτημόνων και των μαύρων αγροτών σε μια φάρμα στον Μισισιπή στη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τη διάρκεια του οποίου γνωρίστηκαν και συμπολέμησαν δύο νέοι από την κάθε οικογένεια.
Δημοσιεύθηκε: 18 Φεβρ. 2016 | της Κατερίνας Ανδρεάκου
Αρχές του 20ου αιώνα και το φεμινιστικό κίνημα για περισσότερα δικαιώματα στις γυναίκες ακούγεται σχεδόν… εξωγήινο για εργάτριες σαν τη νεαρή Μοντ. Όταν, όμως, συνάδελφοί της εισχωρούν στο κίνημα των Σουφραζετών, η Μοντ θα γίνει μέλος, έστω και (αρχικά) άθελά της.
Δημοσιεύθηκε: 25 Ιουνίου 2015 | της Ιωάννας Παπαγεωργίου
Η δεσποινίδα Έβερντιν, με το… ιδιότροπο όνομα (Μπάθσιμπα!), αποτελεί ανήκουστη εξαίρεση στη βικτωριανή Αγγλία όταν, κληρονομώντας τη φάρμα του θείου της, γίνεται οικονομικά αυτόνομη. Δυναμική και ανεξάρτητη δοκιμάζει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, στις κοινωνικές νόρμες τής εποχής, αλλά και στο επίμονο κόρτε που της κάνουν οι τρεις επιφανείς άνδρες της ζωής της.
Δημοσιεύθηκε: 09 Ιανουαρ. 2014 | του Άγγελου Μαύρου
Γκρίνουιτς Βίλατζ, χειμώνας 1961: κιθαριστής – τραγουδιάρης της folk που δε μασάει τα λόγια του, solo μετά το χαμό συντροφικού «λαιμού», τρώει πακέτο: διαρκή γύρα για βραδινό κατάλυμα, χάσιμο ψιψίνου γνωστών, γκάστρωμα φίλης συναδέλφου, αφραγκία υπό τη σκέπη γερο-δισκά, instrumental κι ωδικά μεροκάματα, οδικό ταξίδι για πιθανή «άκρη» στο Σικάγο, ζόρια με το σόι του, δόσιμο ή «Άει γ$μήσου» στην Τέχνη με την οποία βγάζει το ψωμί του. (Για πόσο ακόμα) θα την ακού(σ)ει;