του Άγγελου Μαύρου

Χωρίς φρου φρου κι αρώματα: ψωνίζεις με αμπαλάζ επανεκδόσεως το classic μπιζουδάκι που ο Ερνστ Λιούμπιτς χάρισε μεταξύ άλλων του στο Χόλιγουντ, τυλίγοντας σε στιλ χριστουγεννιάτικο ένα «Είσαι το Ταίρι Μου» χρονικού ουγγρικό θεατρικό (μετά από άξιο μεροκάματο του Σάμσον Ράφαελσον στο σενάριο) με φιόγκους τύπου «τα φαινόμενα απατούν, ψάξε την ομορφιά που οι πλησίον στο φυλλοκάρδι τους κρατούν» και «των φαντασιώσεων το σκίρτημα σου αγοράζει διαφυγή απ’ τη ρουτίνα η οποία καταναλώνει την ψυχή», δείχνοντας στον πελάτη επίσης τα χούγια και το πάρε δώσε ενός μικρόκοσμου εργασίας αναγνωρίσιμου αμέσως από κάθε μισθωτό.

Αν δεν ξέρεις τι να πρωτοσηκώσεις απ’ το υψηλής αξίας εμπόρευμα, πάρ’ τα όλα: το «πορτοφόλι αντί της μουσικής τσιγαροθήκης για ρεγάλο» πίτσι πίτσι μηχάνευμα. Το τσαγανό της αξιολάτρευτης Σάλαβαν που αγκαζάρει κοντραριστά δεόντως πίσω ή μπρος από τον πάγκο τον άνευ χρείας συστατικών επιστολών και κορυφαίων προσόντων αεί δουλευτή Στιούαρτ. Τα θαυμαστά διαλογικά «Πιάσε! – Πέτα!» πακέτα του star ζεύγους. Το stock έξοχου ensemble σιλουετών, που αναδεικνύει ως υπάλληλο του μήνα τον αστείο μπακαλόγατο του Τρέισι, ο οποίος κλέβει σκηνές (όχι ταμείο, αυτό το κάνει κάποιος άλλος στην ταινία).

Αν κάτι… φλερτάρει την απόλυση γιατί γέρασε η διακόσμηση είναι το κόλλημα κουκλιού – γεροντοκόρης με το απρόσωπο έτερον ήμισυ (στην εποχή του «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρίζου» είμαστε πλέον, καταλαβαίνεις φιλενάδα…) και η ίντριγκα περί τη διευθυντική καχυποψία για μοιχεία που με φωνές καθυστερεί το ποθητόν του «αχ» σμιξίματος. Αλλά πουλάει ακόμα θέρμη, χάρη και, βέβαια, έρωτα σε ανεξάντλητες ποσότητες αυτή η retro βιτρίνα που, το ξέρεις, ανακαινίστηκε απ’ την αείμνηστη Νόρα Έφρον, το 1998, στο «Έχετε Μήνυμα στον Υπολογιστή σας». Απαιτούμε κόπια όχι ρετάλι ή σκονισμένη από το άραγμα στο ράφι (δε μας την κατέβασαν να δούμε, η ταινία είχε επαν-επανεκδοθεί πριν από μία δεκαετία και). Εν τοιαύτη περιπτώσει, τα λεφτά σου πίσω, ξέρεις…