Δημοσιεύθηκε: 30 Αυγούστου 2012 | του Άγγελου Μαύρου
Φερέγγυος πάλιουρας και άρτι προσληφθείσα τσαούσα, συνάδελφοι σε κατάστημα δώρων της Βουδαπέστης, τρώγονται συνεχώς αλλά ως ανώνυμοι αλληλογράφοι μέσω αγγελίας εφημερίδας, έρχονται κοντά σε σημείο ξελογιάσματος. Πρέπει επιτέλους και δια ζώσης να βρεθούν τα δυό τους – αλλά θα το επιτρέψουν μια παρεξήγηση με το αφεντικό και άλλα τινά με το ρέστο προσωπικό;
Δημοσιεύθηκε: 07 Ιουνίου 2012 | της Ιωάννας Παπαγεωργίου
Αμερικανός γιατρός και η – πρώην diva του τραγουδιού – σύζυγός του κάνουν ανέμελοι διακοπές στο Μαρακές και βρίσκονται άθελά τους μπλεγμένοι σε συνωμοσία δολοφονίας επικεφαλής χώρας, επί βρετανικού εδάφους. Η θέση τους γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν ο γιός τους απάγεται…
Δημοσιεύθηκε: 18 Ιουνίου 2009 | The FREE CINEMA Clan
Παραιτηθείς αστυνομικός λόγω ακροφοβίας, κατόπιν τραγικής στάκαμαν εμπειρίας, αναλαμβάνει την παρακολούθηση της συζύγου ενός παλιού γνωστού του, ο οποίος φοβάται ότι πάσχει από διχασμό προσωπικότητας και ίσως θελήσει να αυτοκτονήσει. Ό,τι απατηλό ως ντετέκτιβ και ως λεγάμενος πλάι της θα ζήσει, αιωνίως θα τον ακολουθήσει. Αν και στην εποχή του προτάθηκε μόλις για 2 Όσκαρ (σκηνικών και ήχου), σήμερα το «Vertigo» αντιμετωπίζεται ως η καλύτερη ταινία όλων των εποχών, καταρρίπτοντας την επί σειρά δεκαετιών πρωτοκαθεδρία του «Πολίτη Κέιν».
Δημοσιεύθηκε: 03 Ιουλίου 2008 | The FREE CINEMA Clan
Καθηλωμένος στο διαμέρισμά του με σπασμένο πόδι, ένας φωτορεπόρτερ παρακολουθεί από το παράθυρό του γειτονικά σπίτια, μετατρέποντας τον εαυτό του σε έναν αδιάκριτο «ηδονοβλεψία» της καθημερινότητας ανθρώπων των οποίων τη ζωή δεν γνώριζε μέχρι πρότινος, αλλά μαθαίνει για τα καλά, πια, με τη βοήθεια των τηλεφακών του. Η υποψία του, ότι ένας από τους γείτονές του έχει σκοτώσει και εξαφανίσει το πτώμα της συζύγου του, τον υποχρεώνει να παραστήσει τον ντετέκτιβ και να εξιχνιάσει το έγκλημα, με τη βοήθεια της αγαπημένης του και της νοσοκόμας του. Ένα από τα κορυφαία αριστουργήματα του Άλφρεντ Χίτσκοκ, το φιλμ κρίνει τη σχέση θεατή και κινηματογραφικού θεάματος με βαθιά ειρωνεία, παίζοντας ταυτόχρονα με τους κανόνες του σασπένς που ο ίδιος ο δημιουργός του απογείωσε στο Χόλιγουντ. Προτάθηκε για Όσκαρ σκηνοθεσίας, σεναρίου, φωτογραφίας και ήχου.