ΕΒΔΟΜΟΣ ΓΙΟΣ (2014)
(SEVENTH SON)
- ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια Φαντασίας
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σεργκέι Μποντρόφ
- ΚΑΣΤ: Τζεφ Μπρίτζες, Τζουλιάν Μουρ, Μπεν Μπαρνς, Αλίσια Βικάντερ
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 102’
- ΔΙΑΝΟΜΗ: UIP
Ο κυνηγός μαγισσών Γκρέγκορι αναζητεί έναν νέο μαθητευόμενο για να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερή του αντίπαλο, τη Μητέρα Μάλκιν, που απειλεί να βυθίσει τον κόσμο στο σκοτάδι. Ο νεαρός Τομ μπαίνει με ορμή στη μάχη, αλλά τα πράγματα περιπλέκονται εξαιτίας του έρωτά του για τη νεαρή μάγισσα Άλις.
Θα αναρωτηθείς τι σχέση έχει ο Σεργκέι Μποντρόφ του «Αιχμαλώτου του Καυκάσου» και του «Φιλιού της Αρκούδας», τώρα στα γεράματα να γυρίσει περιπέτεια φαντασίας με μάγισσες. Θα αναρωτηθείς ακόμη πιο πολύ μόλις τελειώσει η ταινία. Τι στο διάολο σκεφτόταν; Ότι θα ανανεώσει με κάποιο τρόπο το είδος; Από το αποτέλεσμα δεν φαίνεται καν να υπήρξε η παραμικρή προσπάθεια. Ο «Έβδομος Γιος» είναι μια ταινία που θα μπορούσε να γίνει στον αυτόματο πιλότο – και πάλι, ίσως να έβγαινε λίγο πιο ενδιαφέρουσα.
Αν δεις τη λίστα των συντελεστών, δεν πρόκειται να αμφισβητήσεις την ποιότητα της δουλειάς τους, του καθενός ξεχωριστά. Στο σύνολο, ωστόσο, ο «Έβδομος Γιος» δεν έχει ίχνος πρωτοτυπίας, τίποτα που να τον κάνει να ξεχωρίσει από το πλήθος ταινιών φαντασίας που έχουν βγει κατά καιρούς στις αίθουσες. Μοιάζει με φτωχό συγγενή του «Χόμπιτ», σε συνδυασμό με το «Game of Thrones» (με μια σύντομη συμμετοχή τού Κιτ Χάρινγκτον του «GoT» να τονίζει τη σχέση), μια ταινία που φαίνεται καταδικασμένη να καταλήξει στην απογευματινή τηλεοπτική ζώνη. Σύντομα…
Η σκηνοθετική υπογραφή του Μποντρόφ δεν φαίνεται σε κανένα σημείο τής ταινίας. Είναι η αδυναμία του να χειριστεί μια τέτοιου είδους παραγωγή ή ο μηχανισμός των κατευθυντήριων γραμμών τού studio για το τι «πρέπει» ή «δεν πρέπει» να περιλαμβάνει η ταινία; Ποιος ξέρει; Πάντως, το αποτέλεσμα δεν δικαιώνει κανέναν. Καλοί ηθοποιοί αφήνονται στις ευκολίες τους ή μοιάζουν αμήχανοι, τα εφέ είναι αδιάφορα και φορτώνουν την εικόνα, το 3D… ε, είναι όπως κάθε 3D που έχεις δει πρόσφατα. Λίγο βάθος στο τοπίο και σκοτεινότερη εικόνα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του «Έβδομου Γιου» αρχίζει από το σενάριο, που μεταφέρει τη σειρά βιβλίων του Τζόζεφ Ντιλέινι. Χωρίς χιούμορ, χωρίς ένταση και χωρίς δραματικές κορυφώσεις, είναι απλώς μια ιστορία καταδίωξης μαγισσών, με ένθετη μια ιστορία αγάπης που δεν πρόκειται να σε ξεσηκώσει. Και δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους ηθοποιούς, γιατί και ο Μπεν Μπαρνς έχει την κοψιά τού νεαρού star και η Αλίσια Βικάντερ υπήρξε πολύ καλή όπου την έχουμε δει μέχρι τώρα. Λείπει μόνο η έμπνευση που μετατρέπει μια generic κατασκευή σε συναρπαστικό θέαμα. Και μένει το μούγκρισμα του Τζεφ Μπρίτζες που παίζει ξανά το «Αληθινό Θράσος», αλλά αυτή τη φορά στον Μεσαίωνα, έχοντας απέναντί του την Τζουλιάν Μουρ να χάνεται πίσω από κάπως κακόγουστες μεταμορφώσεις σε δράκους και άλλα πλάσματα της – φτωχής – φαντασίας.
