FreeCinema

Follow us

Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΙΚΕΛΩΝ (1969)

(LE CLAN DES SICILIENS)

  • ΕΙΔΟΣ: Αστυνομική Περιπέτεια
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ανρί Βερνέιγ
  • ΚΑΣΤ: Αλέν Ντελόν, Ζαν Γκαμπέν, Λίνο Βεντούρα
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 122'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: SEVEN FILMS

Υπερφιλόδοξος και τολμηρός διαρρήκτης δραπετεύει με τη βοήθεια συμμορίας Σικελών, έχοντας ήδη αντλήσει από τη φυλακή πληροφορίες για σύστημα ασφαλείας μεγάλης έκθεσης διαμαντιών στη Ρώμη.

Το γαλλικό σινεμά υπηρέτησε το είδος του caper film με εξαιρετικά δείγματα, όπως το «Rififi» (1955) του Ντασέν ή το «Bob le Flambeur» (1956) του Μελβίλ. Ο τελευταίος πήρε πάνω του όλο αυτό το σύμπαν της ντόπιας παραβατικότητας και εγκληματικότητας, βυθίζοντάς το σταδιακά σε μία νουαρική «μουντίλα» τόσο πεσιμιστική, που έπαψε να είναι fun. Το γκανγκστερικό σινεμά απαιτούσε να επιστρέψει ξανά στην έντονη δράση, καθώς τα χρόνια περνούσαν, πόσω μάλλον από τη στιγμή που η παραγωγή μπορούσε να υποστηρίξει μία δυνατή mainstream επιτυχία εκμεταλλευόμενη την ύπαρξη των male (super)stars της εποχής. Και εγένετο… «Η Συμμορία των Σικελών»!

Αν και η αρχική σεκάνς της εν κινήσει (!) απόδρασης του Αλέν Ντελόν δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις χολιγουντιανές αστυνομικές περιπέτειες της εποχής, το φιλμ του Ανρί Βερνέιγ δεν ξεχνά ποτέ ότι… εδώ είναι Ευρώπη και το downbeat μεταφράζεται στη μεγάλη οθόνη σε στυλ, με την αντρίλα της ανωτερότητας του φύλου να ξεχειλίζει σε κάθε τετράχρωμο και αρκετά pop αισθητικής καρέ. Όσο για τις γυναίκες, φυσικά, αναλαμβάνουν τον στερεοτυπικό ρόλο της «γλάστρας» σε διάφορες «αποχρώσεις»: αντικείμενο πόθου, μοιχαλίδα, πιόνι εκμετάλλευσης, γενικώς δευτεραγωνίστρια της ζωής.

Η πλοκή ξετυλίγει περίτεχνα τους μηχανισμούς της βασικής ληστείας και της κομπίνας που την ακολουθεί ώστε να φυγαδευτούν τα κλοπιμαία, με την παραγωγή να ταξιδεύει κοσμοπολίτικα ανά τις ηπείρους (στοχεύοντας και στα αντίστοιχα ταμεία…). Το πάνω χέρι, βέβαια έχει το Fox-Europa τμήμα του μεγάλου αμερικανικού studio, που άγχωσε τον Βερνέιγ ώστε να ακολουθήσει ένα σαφώς πιο «αμερικανιά» tempo στην αφήγηση, δίχως όμως να αλλοιώνεται και το δυσοίωνο φινάλε. Ειρωνικά, το κομμάτι της αεροπειρατείας επί των αιθέρων, πάνω από τη Νέα Υόρκη, προσφέρει σήμερα μία δόση ανατριχίλας που ξεπερνά τη fictional και ψυχαγωγική έμπνευση των τελών του ’60.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Δεν χρειάζονται σχόλια ή δεύτερες σκέψεις για το αν πρέπει να δει κανείς σε ένα θερινό σινεμά τούτο το crime classic. Τεράστια εμπορική επιτυχία για το γαλλικό σινεμά, το φιλμ γυρίστηκε σε τρεις γλώσσες (γαλλικά, ιταλικά και αγγλικά) και ένωσε τρεις superstars της εποχής (Ντελόν, Γκαμπέν, Βεντούρα) για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη. Θρύλος το πολυδιασκευασμένο μουσικό θέμα του Ένιο Μορικόνε.


MORE REVIEWS

Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ

Ο Λέοναρντ Μπέρνσταϊν ήταν bisexual. By the way, μιας που τα λέμε, διηύθυνε και κάτι ορχήστρες…

THANKSGIVING

Η Black Friday σ’ ένα πολυκατάστημα του Πλίμουθ της Μασαχουσετής καταλήγει σε τραγωδία με νεκρούς. Ένας χρόνος έχει περάσει και οι κάτοικοι της περιοχής θα θρηνήσουν ακόμη περισσότερα θύματα με την εμφάνιση ενός serial killer που φορά τη μάσκα του Τζον Κάρβερ και ετοιμάζει ένα… πολύ διαφορετικό τραπέζι για την Ημέρα των Ευχαριστιών.

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑ ΠΑΠΙΕΣ

Φοβιτσιάρης και υπερπροστατευτικός πάτερ φαμίλιας οικογένειας παπιών εφησυχάζει για χρόνια στη θαλπωρή της λίμνης όπου κατοικούν, μα τα τέκνα του επιθυμούν ν’ αποδημήσουν σε τόπους πιο ονειρεμένους, ακόμη κι αν το ταξίδι επιφυλάσσει επικίνδυνες περιπέτειες. Θα τους κάνει τη χάρη;

ΑΓΑΠΗ, ΖΩΗ

O θάνατος εξάχρονου αγοριού φέρνει τον εξαφανισμένο για χρόνια πρώην σύζυγο και πατέρα του παιδιού πίσω στη ζωή της ξαναπαντρεμένης μητέρας του, Ταέκο. Τα νυν πεθερικά της δεν την είδαν ποτέ τους με καλό μάτι, ο νυν σύζυγος δεν εγκρίνει την επαναπροσέγγιση του πρώην. Αυτός, όμως, είναι ένας κωφάλαλος και μάλλον άκακος άνθρωπος, ο οποίος ζει ένα δικό του δράμα.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

Βετεράνος της συμμαχικής απόβασης στη Νορμανδία το σκάει από οίκο ευγηρίας του Μπέλφαστ, προκειμένου να παραστεί στην τελετή της 75ης επετείου της D-Day στη Γαλλία. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MR KLEIN

MR KLEIN

Ο αληθινός Ντελόν, παιδιά. Όχι ο μίστερ Μπιν! Κουλάτη αστυνομικίλα αντρική, να μαθαίνει η χιπστεριά.