του Παναγιώτη Παναγόπουλου

Οι «ανάλαφρες» γαλλικές κωμωδίες δεν είναι το καλύτερό μου. Μπορεί να είναι γενίκευση, όμως στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ανόητες, το χιούμορ είναι κρύο, οι ιδέες παρωχημένες. Και, δυστυχώς, οι περισσότερες από τις ταινίες του είδους που φτάνουν στις ελληνικές αίθουσες (και εδώ επαναλαμβάνεται το κλασικό πλέον ερώτημα, γιατί μια τέτοια ταινία να βγει στη διανομή και να μπουκώσει το πρόγραμμα της εβδομάδας με μια ακόμη άστοχη έξοδο;), επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Όπως και το «Εσύ Διαλέγεις», μια εντελώς ξενέρωτη version της «Μπρίτζετ Τζόουνς» α λα γαλλικά. Την ηρωίδα δεν τη λένε Μπριζίτ, αλλά Ζιλιέτ και είναι αρκετά εκνευριστική για να… μη σε νοιάζει καθόλου ποιες θα είναι οι επιλογές της.

Σε ένα σύντομο montage στην αρχή της ταινίας μαθαίνουμε ότι από μικρή δεν μπορούσε να αποφασίσει για τίποτα. Όταν η μητέρα της σκοτώθηκε σε ένα δυστύχημα και άκουσε ότι θα ζούσε αν είχε κάνει την επιλογή να πάει από άλλο δρόμο, αυτό ήταν! Γύρισε ένας διακόπτης και η Ζιλιέτ αποφάσισε (ειρωνεία) ότι θα αφήσει όλες, μα όλες τις επιλογές για τη ζωή της στους άλλους, κυρίως στον πατέρα της και στις κολλητές της φίλες. Η αναποφασιστικότητα τής στοιχίζει και μια σοβαρή σχέση και οι φίλες αποφασίζουν ότι είναι ώρα για τη Ζιλιέτ να μπει στον κόσμο του online dating και του Tinder. Το πρώτο της ραντεβού πηγαίνει πολύ καλά… από λάθος. Αποφεύγοντας τον τύπο που έστειλε «φτιαγμένες» φωτογραφίες, γνωρίζει έναν Σκοτσέζο, τον Πολ. Η χαρά είναι αμοιβαία και η γνωριμία ολοκληρώνεται με όλους τους τρόπους. Μόνο που μετά το σεξ, ο Πολ ξεφουρνίζει ότι πρόκειται να παντρευτεί μια άλλη και η Ζιλιέτ θα εξαφανιστεί.

Εκεί θα εμφανιστεί ο Ετιέν, τον οποίο η Ζιλιέτ θα γνωρίσει τύφλα μεθυσμένη, αλλά θα του κάνει εντύπωση. Φεύγοντας, θα ξεχάσει ένα παπούτσι και εκείνος αναζητώντας τη «Σταχτοπούτα» του (έλεος κάπου), θα βρει το εστιατόριο του κακότροπου πατέρα της. Και ο Ετιέν είναι μάγειρας, οπότε θα τα βρούνε οικογενειακώς. Αλλά ο Πολ θα ξαναεμφανιστεί, θα γίνουν προτάσεις γάμου και από τους δύο, επιπλέον μπερδέματα δηλαδή, μέχρι η Ζιλιέτ να καταλήξει με αυτόν που θέλει η καρδιά της.

Όταν σε μια αισθηματική κομεντί με τέτοιο καταστασιακό αλαλούμ, διαφορετικούς γκόμενους, φιλενάδες που μπλέκονται και άλλα τυπικά του είδους, το πιο αστείο (σχετικά, hold your horses) είναι ο σύζυγος μιας φίλης που έχει γυναικείες ευαισθησίες και προσπαθεί να μάθει τη γάτα του να κάνει high five (!), κατάλαβες για τι φιλμική τραγωδία συζητάμε εδώ πέρα. Μακάρι η ελληνική διανομή, κάποια στιγμή επιτέλους, να μάθει να παίρνει κι αυτή καμία σωστή απόφαση για το τι πρέπει να βγαίνει στις κινηματογραφικές μας αίθουσες και τι όχι.