της Κατερίνας Ανδρεάκου

Μπερδευτήκατε; Κι όμως, πρόκειται για μια αληθινή ιστορία που έλαβε χώρα στα τέλη των ‘90s έως και τα μέσα των ‘00s. Η Λόρα Άλμπερτ, με την τραυματική παιδική ηλικία και την ψυχολογική ανάγκη να κρύβεται μια ζωή πίσω από περσόνες που «προστάτευαν» τα άγρια βιώματα και τις ανασφάλειές της, έγραψε ένα βιβλίο που έγινε bestseller, κρυμμένη πίσω από το πιο «αγαπημένο» της avatar, όπως το περιέγραψε η ίδια, τον έφηβο JT (Jeremiah Terminator) Leroy. Ο JT «έγραψε» ένα ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα και ο λογοτεχνικός κόσμος (όσο και το βιβλιόφιλο κοινό) τον λάτρεψε για το ταλέντο του και το θάρρος να εκφράσει ανοιχτά στιγμές και συναισθήματα της ταραγμένης ζωής του. Διψώντας για μεγαλύτερη αναγνώριση κι επιτυχία, η Λόρα θα αρπάξει την ευκαιρία της γνωριμίας της με την αδελφή του άντρα της, τη Σαβάνα Κνουπ, δίνοντας στον JT το φυσικό σώμα που του έλειπε όλα αυτά τα χρόνια επιτυχίας όταν (τάχα μου) ζούσε σαν ερημίτης.

Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο που έγραψε η Σαβάνα με τις δικές της αναμνήσεις (κι επεξηγήσεις) από αυτή την παράξενη ιστορία. Στα 25 της χρόνια και χωρίς ιδιαίτερα αισιόδοξες προοπτικές για το μέλλον της, η Σαβάνα, με το αγορίστικο μαλλί και το ανδρόγυνο στυλ, έγινε η κυριολεκτική ενσάρκωση του JT, καθώς η Λόρα είδε αμέσως την ομοιότητα με την τυχαία φωτογραφία του ανύπαρκτου νεαρού «συγγραφέα» που είχε επιλέξει για το οπισθόφυλλο του βιβλίου «τους». Η Σαβάνα δέχτηκε σχεδόν αμέσως να ποζάρει ως JT, όμως τα πράγματα έγιναν πολύ πιο περίπλοκα όταν διάσημοι λάτρεις του βιβλίου θέλησαν να το προμοτάρουν ακόμα περισσότερο και να το μεταφέρουν στην μεγάλη οθόνη.

Όσοι περιμένετε να δείτε άλλη μια ταινία με θέμα μια αληθινή ιστορία λογοτεχνικής απάτης στα υψηλά επίπεδα του περσινού «Θα Μπορούσες Ποτέ να με Συγχωρέσεις;», μάλλον θα απογοητευθείτε. Η ιστορία της Λόρα, της Σαβάνα και του JT είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, ωστόσο σε αυτή την κινηματογραφική της μορφή μοιάζει κάπως κενή και απρόσμενα προβλέψιμη. Το σενάριο του σκηνοθέτη Τζάστιν Κέλι, σε συνεργασία με την ίδια τη Σαβάνα Κνουπ, είναι απογοητευτικά ρηχό, όπως και η σκηνοθεσία των ηθοποιών του, ενώ το μήνυμα του «girl power» που θέλει να περάσει κάπως στερείται ειλικρινούς ενθουσιασμού και σεναριακής δέσμευσης. Στην προσπάθειά του να δείξει τις διαφορετικές «μάσκες» της Λόρα, ο Κέλι καταντά την πάντα αξιόλογη Λόρα Ντερν να είναι εκνευριστικά υπερβολική την περισσότερη ώρα, ενώ κάποιες εκλάμψεις της αληθινής (;) Λόρα δυστυχώς χάνονται μέσα στη χλιαρή σκηνοθετική καθοδήγηση του Κέλι, που δεν αξιοποιεί την Ντερν όσο καλά θα έπρεπε. Η Κρίστεν Στιούαρτ είναι ιδανική για την «ανδρόγυνη» Σαβάνα / JT, αν κι έχει ξαναπαίξει παρόμοιους ρόλους, της νεαρής που μπαίνει σε βαθιά νερά σαγηνευμένη από την πιθανή περιπέτεια (βλέπε και το «Personal Shopper: Η Βοηθός» του Ολιβιέ Ασαγιάς), ωστόσο έχει τον πιο αβανταδόρικο χαρακτήρα της ταινίας, καθώς υποδύεται τη συν-σεναριογράφο και συγγραφέα του βιβλίου πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία. Από τους δευτεραγωνιστικούς ρόλους, ξεχωρίζει με διαφορά η Ντιάνε Κρούγκερ ως η κινηματογραφική superstar που θέλει πάση θυσία να μεταφέρει όχι τόσο το βιβλίο, όσο την «αληθινή» ιστορία του JT στη μεγάλη οθόνη.

Το γεγονός πως το σκάνδαλο αποκάλυψης της «απάτης» ξεφούσκωσε γρήγορα (αν και υπήρξε ένας σύντομος δικαστικός αγώνας, ο οποίος δεν αναφέρεται καν στο φιλμ) και όλοι επέστρεψαν μετά από λίγο στις εκάστοτε ζωές τους, αν το πάρουμε συμβολικά δείχνει το εφήμερο τέτοιων ιστοριών, αν όμως το δούμε πιο ρεαλιστικά, αντικατοπτρίζει και το σύνολο αυτής της ταινίας: πολύ ενδιαφέρουσα σε σημεία, όμως μακροπρόθεσμα καταδικασμένη στη λησμονιά.