FreeCinema

Follow us

PERSONAL SHOPPER: Η ΒΟΗΘΟΣ (2016)

(PERSONAL SHOPPER)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματικό Θρίλερ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ολιβιέ Ασαγιάς
  • ΚΑΣΤ: Κρίστεν Στιούαρτ, Λαρς Άιντινγκερ, Σιγκρίντ Μπουαζίζ, Νόρα φον Βαλντστέτεν
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 105'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: STRADA FILMS / SEVEN FILMS

Η Μορίν, Αμερικανίδα που ζει στο Παρίσι, δουλεύει ως personal shopper μιας ιδιότροπης celebrity. Αυτό που την απασχολεί περισσότερο, όμως, είναι να λάβει ένα κάποιο είδος «σήματος» από τον δίδυμο αδελφό της που πέθανε πρόσφατα, καθώς έχει και την ιδιότητα του μέντιουμ.

Ακούγοντας την ιστορία του «Personal Shopper», δεύτερης συνεργασίας του Ολιβιέ Ασαγιάς με την Κρίστεν Στιούαρτ έπειτα από τα «Σύννεφα του Σιλς Μαρία» (2014), δεν μπορεί κανείς παρά να… στραβομουτσουνιάσει λίγο. Αμερικανίδα personal shopper κάποιας απροσδιόριστης ιδιότητας celebrity, που κυκλοφορεί διαρκώς με σακούλες Chanel και Cartier, έχει ένα ζήτημα με τον πρόσφατο θάνατο του δίδυμου αδελφού της, με τον οποίο μοιραζόταν εκτός από την ημερομηνία γέννησης και την ίδια καρδιακή πάθηση, αλλά και το κληρονομικό χάρισμα της επαφής με άλλες οντότητες! Βάλε μέσα σε όλα αυτά και το στοιχείο του θρίλερ με ένα έγκλημα. Πόσο σοβαρή ταινία μπορεί να βγάλει όλη αυτή η απιθανότητα;

Παραδόξως, το «Personal Shopper» δεν είναι καθόλου γελοίο. Αν και θα μπορούσε πολύ εύκολα να γλιστρήσει σε ασταθείς παραδοξότητες, ο Ασαγιάς και η Στιούαρτ φαίνεται ότι έχουν βρει έναν αποτελεσματικό και αποδοτικό κώδικα επικοινωνίας. Σε αυτή τη δεύτερη συνεργασία τους, η Στιούαρτ βρίσκεται σχεδόν σε κάθε πλάνο της ταινίας και καταφέρνει να την κρατήσει πάνω της, παρά το γεγονός ότι (της) συμβαίνουν πολλά… εκκεντρικά πράγματα.

Η Μορίν περνά τη μέρα της γυρνώντας με το μηχανάκι της από μαγαζί σε μαγαζί, αγοράζοντας ή παίρνοντας δανεικά – και σε κάποιες περιπτώσεις αγύριστα – ακριβά ρούχα και αξεσουάρ για λογαριασμό της Κίρα, ενός μοντέλου – ηθοποιού (;), που σχεδόν ποτέ δεν της μιλά απευθείας, αλλά προτιμά να της στέλνει μηνύματα. Όταν δεν είναι «ακτιβιστικά» απασχολημένη με τα δικαιώματα του γορίλα (!). Ένας από τους όρους που έχει επιβάλει η Κίρα στη Μορίν είναι να μη δοκιμάζει ποτέ τα πράγματα που παίρνει για εκείνη, κάτι που στη συνέχεια θα δούμε να παραβαίνει.

Στην αρχή της ιστορίας, πάντως, η Μορίν ενδιαφέρεται περισσότερο να δημιουργήσει μια γραμμή επικοινωνίας με τον αδελφό της, καθώς πιστεύει ότι ίσως κάτι έχει μείνει από εκείνον στο σπίτι όπου ζούσε. Πάσχοντας και οι δύο από την ίδια καρδιακή πάθηση (ένας γιατρός λέει και σε εκείνη ότι ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε και η ίδια να «φύγει» από τη ζωή), είχαν κάνει μια συμφωνία: εκείνος που θα πεθάνει πρώτος, να στείλει ένα μήνυμα στον άλλον από το υπερπέραν. Η Μορίν το πιστεύει αυτό και τελικά θα της τύχει μια τέτοια απόκοσμη εμπειρία, αλλά αρκετά διαφορετική από αυτό που περίμενε.

Τα παράξενα γεγονότα θα συνεχιστούν, όταν στο τηλέφωνό της θα αρχίσουν να φτάνουν μυστηριώδη μηνύματα με απόκρυψη, από έναν άγνωστο αποστολέα. Η εμμονή της θα την κάνει να σκεφτεί ότι μπορεί να έρχονται από τον αδελφό της, κάτι που σύντομα αποδεικνύεται ότι δεν ισχύει. Στη συνέχεια, όμως, ένα έγκλημα θα την μπλέξει σε μια ακόμη πιο δυσάρεστη κατάσταση, ενώ παράδοξα «σημάδια», όπως ποτήρια που σπάνε, εξακολουθούν να την κυκλώνουν. Σε άλλες σκηνές, ένα φόρεμα Chanel με παγιέτες που αντανακλούν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ή οι πόρτες του ασανσέρ και της εισόδου ενός ξενοδοχείου που ανοιγοκλείνουν μόνες τους… χωρίς να περνά κανείς (!), μπορεί να έχουν και εναλλακτικές ερμηνείες από τις προφανείς.

Ο Ασαγιάς έχει τολμήσει να συνθέσει μια ιστορία που θα μπορούσε να οδηγήσει στον εξευτελισμό τόσο του ίδιου, όσο και της Στιούαρτ. Σε κάποιες σκηνές η ευαίσθητη ισορροπία γίνεται ακόμη πιο εμφανής. Η Στιούαρτ, όμως, έχει αποδείξει με τις περισσότερες πρόσφατες ταινίες της ότι θέλει να δοκιμάζει, να τολμά και να παίρνει πάνω της ρίσκα. Σκηνοθετικά, ο Ασαγιάς, με το παρελθόν του κριτικού κινηματογράφου, επηρεάζεται από το σινεμά του Άλφρεντ Χίτσκοκ και του Ρομάν Πολάνσκι, αφήνοντας για το φινάλε ανοιχτά μέτωπα που ίσως να μην ικανοποιήσουν όσους θέλουν (ή απαιτούν) καθαρές εξηγήσεις και ένα ξεκάθαρο φινάλε. Το «Personal Shopper» δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Είναι, όμως, μια ξεκάθαρα κινηματογραφική ιστορία, που πετυχαίνει να υπνωτίσει «μυστηριακά» τον θεατή της.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ένα μυστηριώδες θρίλερ με ανοιχτά ενδεχόμενα ίσως και να μην αποτελεί την πιο προσβάσιμη ταινία (πόσω μάλλον του Ασαγιάς) για κάθε θεατή. Αν, όμως, μπεις στην αίθουσα χωρίς προκατάληψη και χωρίς να περιμένεις κάτι πολύ συγκεκριμένο (σε απαντήσεις), θα διαπιστώσεις ότι η «Personal Shopper» καταφέρνει να σε παρασύρει στον ασυνήθιστο αφηγηματικό ρυθμό της.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.