GRAND CENTRAL (2013)
- ΕΙΔΟΣ: Δράμα
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι
- ΚΑΣΤ: Ταχάρ Ραχίμ, Λεά Σεντού, Ολιβιέ Γκουρμέ, Ντενί Μενοσέ
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 94’
- ΔΙΑΝΟΜΗ: STRADA FILMS
Εργάτης περιορισμένων γνώσεων πιάνει δουλειά στην ομάδα καθαρισμού ενός μεγάλου πυρηνικού εργοστασίου. Γρήγορα αναπτύσσει σχέσεις με το μικρόκοσμο του εργοστασίου και ειδικότερα με την Καρόλ, αρραβωνιαστικιά ενός από τους πιο έμπειρους εργάτες, κάτι που θα φέρει αρκετά προβλήματα και στους τρεις.
Δύο κόσμους αντίθετους κινηματογραφεί η Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι στη δεύτερη ταινία της. Από τη μία πλευρά, βρίσκεται ο κόσμος ενός πυρηνικού εργοστασίου, σκληρός, επικίνδυνος, ίσως και θανατηφόρος για όσους δεν προσέχουν. Από την άλλη, ένας ρομαντικός κόσμος, που εκφράζεται με ασυνήθιστο τρόπο στην ερωτική σχέση δύο εργατών του εργοστασίου. Ο Γκάρι και η Καρόλ συναντιούνται κρυφά και κάνουν έρωτα στο γρασίδι δίπλα στο νερό, σα να βρίσκονται σε ένα άλλο περιβάλλον, μακριά από το εργοστάσιο. Αυτός ο κόσμος, όμως, υπάρχει και δεν είναι εύκολο να ξεφύγεις από τη στιγμή που θα τον γνωρίσεις…
Η Ζλοτόφσκι δίνει έναν διαφορετικό, ξεχωριστό τόνο στα δύο κομμάτια τής ταινίας. Το εργοστάσιο είναι κινηματογραφημένο κλινικά, με ψυχρά χρώματα και φωτισμούς, με επιμονή στις διαδικαστικές λεπτομέρειες προετοιμασίας των εργατών πριν μπουν και αφού βγουν από τις εγκαταστάσεις τού αντιδραστήρα. Ο Γκάρι, χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις, χωρίς εξειδίκευση, χωρίς μεγάλη εμπειρία, διωγμένος από την οικογένειά του και με μπλεξίματα στο παρελθόν, πιάνει αυτή τη δουλειά γιατί είναι από τις ελάχιστες που μπορεί να κάνει και επειδή έχει την περιέργεια να παρατηρεί.
Στο εργοστάσιο αγνοεί μια προειδοποιητική πινακίδα για τις επιπτώσεις τής περιέργειας. Το ίδιο θα κάνει και έξω απ’ αυτό. Θα πληρώσει και για τα δύο. Θα ξεκινήσει μια σχέση με την Καρόλ, η οποία ετοιμάζεται να παντρευτεί τον σωματώδη Τόνι και θ’ αρχίσει να μην προσέχει. Θα «λουφάρει» το μετρητή ραδιενέργειας, κρύβοντας τις αυξανόμενες μετρήσεις στο σώμα του και θα επιμείνει να κερδίσει την Καρόλ, ακόμη κι όταν εκείνη πάρει μια διαφορετική απόφαση.
Στην πραγματικότητα αυτοί οι δύο κόσμοι δε συναντιούνται ουσιαστικά. Το πυρηνικό εργοστάσιο λειτουργεί περισσότερο σαν ένα φόντο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει μια εντελώς διαφορετική ταινία, ένα εργατικό δράμα για παράδειγμα, ενώ η ερωτική ιστορία είναι μάλλον υποτονική και «μικρότερη» απ’ ό,τι υπόσχεται στην αρχή. Ευτυχώς για τη Ζλοτόφσκι, το καστ της είναι πρώτης γραμμής και δίνει υπόσταση σε χαρακτήρες που δεν είναι αρκετά επεξεργασμένοι.
