του Παναγιώτη Παναγόπουλου

Στις ταινίες της Νικόλ Χολοφσίνερ («Οι Πλούσιες Κολλητές μου», «Γείτονες Μέχρι Θανάτου») δεν έχουν τόση σημασία η δράση και τα γεγονότα, αλλά οι μικρές λεπτομέρειες και οι διάλογοι. Το ίδιο συμβαίνει και στο «Εκεί που Δεν το Περιμένεις», μια πολύ απλή ιστορία έρωτα και παρεξήγησης. Μόνο που εδώ το απλό ερωτικό τρίγωνο αποτελείται από τρία πρόσωπα… όχι και τόσο απλά. Είναι άνθρωποι ώριμοι, κουρασμένοι, απογοητευμένοι από όσα ήλπιζαν ότι θα ζήσουν αλλά τελικά δεν ήρθαν. Η Ίβα έκανε μια κόρη που υπεραγαπά, αλλά δεν ανταποκρίνεται με την ίδια ένταση στην αγάπη της. Το κάνει, όμως, ένα κορίτσι της γειτονιάς, που τη θεωρεί ιδανική «δανεική» μαμά και σπάει τα νεύρα στην κόρη. Η Μαριάν παντρεύτηκε τον Άλμπερτ ελπίζοντας ότι θα αλλάξει τις κακές του συνήθειες και τον χώρισε όταν είδε ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.

Η Ίβα και ο Άλμπερτ θα συναντηθούν και θα αρχίσουν να βγαίνουν. Ταυτόχρονα, η Μαριάν θα την προσλάβει ως μασέζ της και θα αρχίσει τις εξομολογήσεις και τα μπουγαδόνερα για τον πρώην της. Η κατάσταση έχει τη βαρυτική έλξη μαύρης τρύπας για την Ίβα. Από τη μία τής αρέσει ο Άλμπερτ παρά τα παχάκια του και την απροθυμία του να διορθώσει ελλείψεις στη ζωή του. Δείχνει να την αγαπά, να μην τον νοιάζουν οι ρυτίδες της, τα βάρη τού παρελθόντος. Από την άλλη, δεν μπορεί να αντισταθεί στη γοητεία τής – ποιήτριας – Μαριάν και την περιέργεια να μάθει ό,τι αρνητικό μπορεί να κρύβει ο νέος της σύντροφος. Φυσικά, κάποια στιγμή τα πάντα θα αποκαλυφθούν και η στάση τής Ίβα θα σκάσει άσχημα στα μούτρα της, για να την κάνει να προσπαθήσει στη συνέχεια να αποδείξει ότι η αγάπη συχνά μας οδηγεί να κάνουμε μαλακίες και να αγωνιζόμαστε να πείσουμε ότι τις κάνουμε εξαιτίας της.

Η Χολοφσίνερ δεν κάνει σπουδαίες αποκαλύψεις για τη ζωή και δε λέει μεγάλες σοφίες στο σενάριο. Τα απλά πράγματα που λέει, όμως, τα λέει καλά και οι σκηνές όπου οι ήρωες μοιράζονται λεπτομέρειες για τον εαυτό τους είναι καλογραμμένες και λεπτοδουλεμένες. Στους τηλεοπτικούς της ρόλους («The New Adventures of Old Christine», «Veep») η Τζούλια Λούις-Ντράιφους έχει τελειοποιήσει το χαρακτήρα τής γυναίκας που κάνει γκάφες και πέφτει σε παγίδες που έχει στήσει η ίδια. Εδώ δημιουργεί μια ηρωίδα που έχει τέτοια στοιχεία, αλλά ταυτόχρονα μοιάζει και πολύ αληθινή. Η Κάθριν Κίνερ είναι πάντα cool σε τέτοιους ρόλους και ο Τζέιμς Γκαντολφίνι, μακριά από ρόλους μαφιόζων ή σκληρών, δείχνει ξεχωριστή ευαισθησία στο ρόλο τού Άλμπερτ, του γιγάντιου άνδρα που αρκεί μια σκληρή κουβέντα για να τον κάνει να πληγωθεί σαν παιδάκι.