FreeCinema

Follow us

CUNNINGHAM (2019)

  • ΕΙΔΟΣ: Ντοκιμαντέρ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Άλα Κόβγκαν
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 93'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FILMTRADE

Μια μελέτη επάνω στη δουλειά του σημαντικού χορογράφου Μερς Κάνινγκχαμ, μέσω οπτικοακουστικού αρχείου από σταθμούς της καριέρας του και σημερινές recreations διάσημων δημιουργιών του.

Όπως επιθυμούσε ο ίδιος, αυτοπροσδιορισμένος ως χορευτής και χωρίς τα συνηθισμένα συνοδευτικά «γαλόνια» του σύγχρονου ή του avant-garde, o Μερς Κάνινγκχαμ αναζήτησε μια «άλλη» διάσταση στην ανθρώπινη κίνηση και έχτισε μια εξαιρετική καριέρα εβδομήντα ετών και εκατόν ογδόντα χορογραφιών. Το ντοκιμαντέρ «Cunningham» της Άλα Κόβγκαν εστιάζει κυρίως στο πλέον ουσιαστικό διάστημα της καλλιτεχνικής του πορείας, από το 1942 έως το 1972. Δυστυχώς, όχι με αντίστοιχα δημιουργική σκηνοθετική φροντίδα…

Άδοξα αποστασιοποιημένο από τον άνθρωπο Κάνινγκχαμ και απομακρυσμένο από μια πιο προσωπική προσέγγιση (ακόμη και στο κομμάτι της «επεξήγησης» της μακρόχρονης συντροφικής σχέσης του με το συνθέτη Τζον Κέιτζ, πρωτότυπη μουσική του οποίου συνόδευε πολλές από τις χορογραφίες του), το ντοκιμαντέρ της Κόβγκαν (και μοντέρ εδώ) μοιάζει περισσότερο με ένα collage που αγωνιά να συνδέσει ηχητικά ντοκουμέντα, δηλώσεις του Κάνινγκχαμ από συνεντεύξεις και πλάνα αρχείου από διάσημες δουλειές του, δίχως αισθητική συνέπεια. Και είναι κρίμα, διότι τα βασικά χαρακτηριστικά που απέφευγε ο ίδιος στη μέθοδό του (ρυθμός, συναίσθημα και συμβάσεις συνοχής), σαφώς ενέπνεαν για κάτι πιο «αναρχικό» και ελευθέριο ταυτόχρονα, πόσω μάλλον από τη στιγμή που η θεώρησή του πάνω στο χορό μιλούσε για μια μορφή οπτικής εμπειρίας η οποία δε χρειαζόταν (καν) να είναι εξαρτημένη (έως και) από τη μουσική.

Το αρχειακό υλικό τοποθετείται κυρίως σε frames εντός του κινηματογραφικού καρέ (συχνά σκορπισμένα σε split screens), γύρω από τα οποία δημιουργούνται layers πρόσθετων στοιχείων (φωτογραφίες, γραφικά «trick» και προτάσεις λέξεων), αρκετά ακαλαίσθητα σαν συνθέσεις (ειδικά όσον αφορά γραμματοσειρές), δηλώνοντας συνολικά μια σκηνοθετική αμηχανία, που επιχειρείται να «καλλωπιστεί» από το (3D) gimmick των recreations σημαντικών χορογραφιών του Κάνινγκχαμ, ενταγμέενων σε urban «τοπία» ή μέσα στη Φύση, σε μια απόπειρα αισθητικού εντυπωσιασμού και «ποιητικής» διάθεσης. Ίσως το μοναδικό αρμονικό σε λειτουργικότητα κομμάτι γυρίσματος από το σήμερα να είναι η χορογραφία με τίτλο «Second Hand» (1970), σε μουσική του Κέιτζ.

Μια πιο διερευνητική ματιά στο μυαλό του Κάνινγκχαμ, στις βάσεις των κινησιολογικών του αναζητήσεων και στα αίτια που τον μετέτρεψαν σε μύθο του χορού είναι πράγματα που απουσιάζουν από τούτο το ντοκιμαντέρ, το οποίο σίγουρα σκοντάφτει στην έμπνευση.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Οι θεατές που θαύμασαν το ντοκιμαντέρ «Pina» (2011) του Βιμ Βέντερς (επίσης σε 3D), μάλλον θα απογοητευτούν (καλλιτεχνικά) εδώ. Αποκλειστικά για σκληροπυρηνικούς λάτρεις (και μελετητές) του χορού, οι οποίοι θα έχουν την περιέργεια να το παρακολουθήσουν (για προφανείς αρχειακούς λόγους).


MORE REVIEWS

ΞΕΡΩ ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Μετά τα (φιλμικά) συμβάντα του 1997 και του 1998, μία εντελώς άσχετη παρέα φίλων προκαλεί άθελά της θανατηφόρο τροχαίο και την επόμενη χρονιά αρχίζει να δέχεται απειλητικά μηνύματα, πριν προκύψουν και οι πρώτοι (φρικτά δολοφονημένοι) νεκροί.

SORRY, BABY

Δίχως να έχει ξεπεράσει το τραύμα της σεξουαλικής κακοποίησης, η Άγκνες βλέπει τα χρόνια να περνούν και τους γύρω της να φτιάχνουν τις ζωές τους. Θα επιτρέψει ποτέ στον εαυτό της να πάρει σειρά;

ΤΗΝ ΕΛΕΓΑΝ ΜΑΡΙΑ

Η νεαρή και άσημη Μαρία Σνάιντερ δέχεται να πρωταγωνιστήσει στο «Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι», δίπλα στον Μάρλον Μπράντο. Αλλά κανένας δεν την είχε ενημερώσει για το… βούτυρο!

ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Ηλικιωμένη μητέρα δεν τα πηγαίνει καλά με την κόρη της, αλλά λατρεύει τον μονάκριβο εγγονό της. Ένα ατυχές γεύμα με δηλητηριώδη μανιτάρια, καθώς και η αποφυλάκιση του γιου της καλύτερής της φίλης, περιπλέκει τις σχέσεις όλων.

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

Η Ζέφιρ, μία ανεξάρτητη και αυτάρκης νεαρή surfer, θα αιχμαλωτιστεί από έναν μανιακό δολοφόνο που σκοπεύει να την δώσει τροφή στους καρχαρίες. Για να σωθεί, πρέπει να βρει τρόπο να φύγει από το σκάφος του, πράγμα διόλου εύκολο για μια φυλακισμένη και δεμένη με χειροπέδες.

MR KLEIN

MR KLEIN

Φοράς γυαλιά για να βλέπεις τρισδιάστατους χορευτές στην οθόνη του σινεμά. Βρε τους σατανάδες, τι πάνε και σκέφτονται!