του Δημήτρη Δημητρακόπουλου

Οι κυκλοφορίες της Criterion έχουν πια αναχθεί σε… παράσημο της αξίας μιας ταινίας και, κατά κάποιον τρόπο, στην επιβεβαίωση ότι το εν λόγω φιλμ αξίζει να συμπεριληφθεί σε μια εκλεκτική λίστα της παγκόσμιας κινηματογραφικής ιστορίας. Πολλές από αυτές τις ταινίες, εξάλλου, θεωρούνται ήδη από πολλούς αριστουργήματα της Τέχνης του σινεμά, έστω κι αν η αμερικανική εταιρεία αρέσκεται περιοδικά να επιδίδεται σε ορισμένες… αμφιλεγόμενες επιλογές.

Δεν αποτελεί, λοιπόν, έκπληξη που ένας ευφάνταστος graphic designer αποφάσισε να αναγάγει τα εξώφυλλα μερικών χαρακτηριστικών κυκλοφοριών της εταιρείας σε κυριολεκτική Τέχνη, συνδυάζοντας το artwork του κάθε DVD ή Blu-Ray με πασίγνωστους, εμβληματικούς πίνακες! Ποιος το περίμενε ότι στα χέρια του Φιλιππινέζου Έισεν Μπερνάρντ Μπερνάρντο, ο Λαρς φον Τρίερ, ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και ο Τσάρλι Τσάπλιν θα μπορούσαν, μεταξύ άλλων, να ενωθούν τόσο οργανικά με το σύμπαν τού Μικελάντζελο, του Βίνσεντ βαν Γκογκ ή του Ανρί Ματίς; Ποιος το περίμενε ότι θα υπήρχε τρόπος να πλησιάσουν και να συγκεραστούν τόσο διαφορετικά είδη και νοοτροπίες με αποτέλεσμα τη δημιουργία, ουσιαστικά, ενός ολοκαίνουργιου κόσμου, που αντλεί από τις τέχνες για να δημιουργήσει το δικό του μοναδικό όραμα; Το τελικό αποτέλεσμα δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης: είναι τόσο οργασμικό, που δημιουργεί πια νέο επίπεδο στον ορισμό του mash-up.

Δεν χρησιμοποιώ συχνά μεγαλεπήβολες εκφράσεις ώστε, όταν έρθει όντως η στιγμή, μία τέτοια δήλωση να έχει την ισχύ που επιβάλλεται να έχει. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση πρέπει να ομολογήσω ότι αυτός ο συνδυασμός Τέχνης και εξωφύλλων κυκλοφοριών της Criterion είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα πιο όμορφα πράγματα που έχω δει εδώ και πολύν, πολύν, πολύν καιρό. Έχεις, μήπως, αντίρρηση; Το μόνο που προτείνω είναι να χαθείς σε αυτόν τον μοναδικό κόσμο, πατώντας πάνω στις εικόνες για θαυμασμό του κάθε έργου σε χορταστικό μέγεθος. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην εκτιμήσεις από την αρχή ταινίες, πίνακες και, τελικά, την ίδια την Τέχνη.