της Βαρβάρας Κοντονή

Πόσα και πόσα πρωινά Σαββατοκύριακα είχαμε περάσει με τα μάτια κολλημένα στην τηλεόραση, να παρακολουθούμε τις περιπέτειες της θαρραλέας Μάγιας και του φοβιτσιάρη κολλητού της φίλου Βίλυ (ποτέ δεν κατάλαβα αυτό το όνομα), που άλλοτε τα έβαζαν με τις ενήλικες μέλισσες της κυψέλης (γιατί δεν τους άφηναν να κάνουν ό,τι τους καπνίσει) και άλλοτε με τους πραγματικούς κινδύνους του έξω κόσμου (που δεν έδιναν δεκάρα αν έκαναν ό,τι τους καπνίσει); Πολλά. Πάρα πολλά. Κατά κάποιον τρόπο, αυτά είναι τα παιδικά με τα οποία μεγαλώσαμε και αν τώρα πάει να αναδυθεί στην επιφάνεια κάποια μορφή νοσταλγίας του τηλεοπτικού προγράμματος του Junior’s TV που μετά περισσής μανίας καταναλώναμε σε εβδομαδιαία βάση, θα καταπιέσω το συναίσθημα αυτό, αφού η ταινία της Μάγιας της μέλισσας, ουδεμία σχέση έχει με το παραδοσιακό 2D animation των καιρών μας.

Έχοντας κυκλοφορήσει ήδη από το 2014 στο εξωτερικό (ουχί ομιλούσα την ελληνική, προφανώς…), η ταινία ανοίγει στις ελληνικές αίθουσες συστήνοντας στη νέα γενιά πιτσιρικάδων μια Μάγια «ολοστρόγγυλη» και τρισδιάστατα φροντισμένη, ζωηρόχρωμη και υπερβολικά φτιασιδωμένη, σαν ετοιματζίδικη εικόνα block ζωγραφικής. Σε μεγάλο βαθμό τα ανδραγαθήματα της μικρής μέλισσας, σε αυτή τη γερμανο-αυστραλιανή παραγωγή, παραμένουν ίδια με αυτά του τηλεοπτικού της προκατόχου, εντούτοις η διαφορετική προσέγγιση στο σκηνοθετικό στιλ και κυρίως στην τεχνική του 3D animation, παραπέμπουν περισσότερο σε μια παραγωγή η οποία στερείται του πιο «ατημέλητου» σχεδίου που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ταυτίσει απαρέγκλιτα με τις παιδικές μας αναμνήσεις.

Όπως είναι αναμενόμενο από κάθε κινούμενο σχέδιο που «βαπτίζεται» παιδικό, το ηθικό δίδαγμα στην περίπτωση της Μάγιας είναι εμφανές από την αρχή, κάτι που σημαίνει πως οι γονείς προφανώς και δεν θα έχουν πρόβλημα να εντοπίσουν το κινηματογραφικό μάθημα – ωδή στη φιλία, την οικογένεια και την πίστη που οφείλει να έχει κανείς στις προσωπικές του δυνάμεις, ακόμα κι όταν πρόκειται να τα βάλει με ορδές από σκλητροτράχηλες σφήκες που – όλως τυχαίως – μοιάζουν σαν άλλοι φτερωτοί Μουργόλυκοι (σε περίπτωση που σας διαφύγει ότι αυτοί είναι οι κακοί της υπόθεσης).

Εν ολίγοις η νέα ταινία της Μάγιας της μέλισσας ενδείκνυται μόνο για τις πολύ μικρές ηλικίες, εκτός αν κρύβετε και εσείς ένα παιδί μέσα σας, οπότε πάω πάσο. Σίγουρα τα πιτσιρίκια θα ενθουσιαστούν (ας είναι καλά η πανδαισία χρωμάτων και οι πρόσχαρες φωνές των ηθοποιών) και στην τελική αυτό είναι που έχει σημασία. Οι μεγάλοι, ως συνοδοί, κάντε και λίγη υπομονή, σκάρτα ενενήντα λεπτά είναι αυτά, θα περάσουν.