του Άγγελου Μαύρου

(Spoiler alert!) Εεε, ναι – αφού ρίξει «Salt» στις πληγές μας ο Τιμούρ Μπεκμαμπέτοφ, ο οποίος δια του ενοικιαστηρίου ημιχρεώνεται την Κόκκινη Πλατεία και την «εκτέλεση» παραγωγής μίας… ωμέγα διαλογής χλαπάτσας του Κρις Γκόρακ, που πυρακτώνεται και αυτοκονιορτοποιείται επί μιάμιση ώρα, αφού έχει εισέλθει στην ατμόσφαιρα του είδους «sci-fi θρίλερ εφηβείας διασωστικών ταρζανιών, στο άσχετο στραβής πτωματικής καταστροφής από χουνέρι Ε.Τ. απειλής».

Δέον να διακτινιστούν στο υπερπέραν για πάντα: η κουλή ΑΤΙΑ φύση εχθρών – αερικών (ο «Κυνηγός» ως «Η Ομίχλη» στο πιο γκλίτερ), οι στερεότυπα κινδυνώδεις καταστάσεις σοκ και δέους οπτικοακουστικού μπούγιου που ψάχνει για λίγη ένταση (η σεκάνς «φσστ Boeing» στο… The Mall), η με top dollar πληρωμένη οιονεί λαίλαπα branding κολοσσών του εμπορίου βρώσης και πόσης σε εκδοχή Ρωσίας του Πούτιν και τα τριών διαστάσεων τρικ της προβλεπτής στερεοσκοπίας, που ψοφάει ζοφερά μετά την ουβερτούρα πλάι στην ψηφιακή μόστρα εφέ – όταν διακρίνονται στο ζόφο των δρωμένων underground.

Αυτά για το… άψυχο υλικό στον εδώ «Πολέμο των Κόσμων». Ό,τι έχει να κάνει με τους κάγκουρες «Στρατιώτες του Σύμπαντος» αυτού, σκάει ως ούφο εξίσου: η γκάου μπίου ανδραγαθηματική ανέλιξη couleur locale (βλέπε «Das Boot» σε έναν ποταμό – δεν είναι και ο Βόλγας, που να πάρει), οι ατάκες γιάνκι χιούμορ που στερούνται αλλά καίνε φαιά ουσία («Το Κυριλλλικό αλφάβητο μοιάζει με των Κλίνγκον!»), και οι post teenager φάτσες του ensemble σε… Αρμαγεδδώνα της καριέρας τους, σαρκώνοντας την αντι-ύλη χαρακτήρων σε στενές επαφές τελειωμένου τύπου. Κατάλαβες; Όχι save. Πιο φάση να σε τρώει το «The Blob»…