Δηλαδή, τι; Επειδή έχουμε πλέον και multiplex σε τούτη τη χώρα, ας ξεχάσουμε το «μιαρό» – αν και αλησμόνητο – «Ραντεβού το Σεπτέμβρη» των χειμερινών αιθουσών; Sorry κιόλας, αλλά εγώ με αυτό μεγάλωσα, σε αυτό έμαθα τι θα πει σινεμά και το να εξακολουθώ να πιστεύω σε αυτό δε νομίζω πως με μετατρέπει σε οπισθοδρομικό, ούτε και χαρακτηρίζει τις μονές αίθουσες της Αθήνας (και όχι μόνο) σε… ζόμπι της κινηματογραφικής αγοράς του τόπου!
Αρχικά και για λόγους… κλιματολογικούς, στην Ελλάδα η «χρονιά» πατούσε pause το καλοκαίρι και έπαιρνε ξανά μπρος, για μια νέα σεζόν, στο τέλος του Αυγούστου (αν ήμασταν τυχεροί), με ό,τι καραμπινάτο έπαιζε στα… States το καλοκαίρι (κάτσε μην έρθει και πάλι αυτή η εποχή…). Οι πολυκινηματογράφοι μάς έκαναν Αμερικάνους; Αυτή την «κληρονομιά» επιζητούμε για το μέλλον των αιθουσών; Όχι, δεν το παίζω και… Κηλαηδόνης του χειμερινού σινεμά, αλλά κάποιες παραδόσεις είναι όμορφο να της τηρούμε. Όπως είναι αναγκαίο να προστατεύσουμε τις μονές αίθουσες της «γειτονιάς» μας. Αυτές που δουλεύουν ακόμη, αντιμετωπίζοντας την ελληνική κινηματογραφική πραγματικότητα σαν σεζόν.
Με άλλα λόγια, μην περιμένεις να δεις ποτέ τέτοιου τύπου ανασκοπήσεις από το FREE CINEMA. Από σεβασμό σε αυτό που αγάπησα, όπως το έμαθα. Ευχαριστώ.
