του Άγγελου Μαύρου

Το τέχνασμα «βίοι παράλληλοι»… παθαίνει «προβολή» τρόικας (η λεγάμενη του Εδουάρδου της Αγγλίας Γουόλις Σίμσον, ένα επινοημένο άσημο alter ego και η ίδια η, θα’ θελε δημιουργός στη σελιλόζη, εμπνεύστρια του όλου) στο νέο και χειρότερο πίσω από την κάμερα «Express Yourself» της Μαντόνα, με ένα παλιού – νέου ρομάντζου διττό μπούστο καθρεφτίσματος στις δέλτους του κους κους της ιστορίας της μοναρχίας στη Βρετανία, σπουδή στη γυναικεία και τη VIP αυτοδιάθεση, τη φρούδα τρυφηλή αριστοκρατία και το τίμημα που έχει η γαλαζοαίματη – ή μη – girl power ή όχι ευτυχία.

Στα «τότε – τώρα, αυτή – η άλλη» εναλλάξ επεισοδιάκια εστεμμένη όλη η σινεγραμματική και το συντακτικό ντροπιάζουν την αφήγηση – θυρεό, το ψυχολογικό ανακλαστικό λανθάνον ως μοχλός δραματουργίας είναι εντελώς ημίαιμος πρίγκηψ, ο Ντ’ Άρσι πληρώνει για το φύλο και την τάξη της περσόνας του εκπίπτοντας γενναία στο μοντάζ, και αρκετά χούγια με υφάκια (όπως η αντίστιξη του «Pretty Vacant» των Sex Pistols μ’ ένα τσάρλεστον!) φοράνε πολύ ανόητα την τιάρα. Δίκαια η προσοχή τύπου Κέιτ Μίντλετον που ελκύει η Ράιζμποροου, cherchez la femme (τη μεγαλειότατη σταρ, ντε) πίσω από τις δύο ηρωίδες, αλλά… we, είμαστε εχθροί των εδώ Ουίνδσορ. Ούτε αν βλέπεις «Βασιλιάδες»…