της Βαρβάρας Κοντονή

Βασισμένο στο ομότιτλο αστυνομικό μυθιστόρημα της Τζέιν Χάρπερ, το φιλμ του Ρόμπερτ Κόνολι αποτελεί ένα καθαρόαιμο, παλαιάς κοπής crime, ιδανικό για «κατανάλωση» σε κάποιο θερινό και αρκούντως ικανό ώστε να μας υπενθυμίσει πως (πρέπει να) είναι ένα καλογραμμένο αστυνομικό θρίλερ, χωρίς υπερβολές και φανφάρες, αλλά με μια τιμιότατη κεντρική ιστορία, συν ένα περιβαλλοντολογικό μήνυμα που σιγοντάρει με τρόπο απελπιστικά δυσοίωνο την ίδια την εξέλιξη των χαρακτήρων.

Οι αχανείς εκτάσεις της Αυστραλίας διέθεταν από πάντα μία κινηματογραφική γοητεία απομόνωσης και διαρκούς πάλης των εκάστοτε πρωταγωνιστών με τον ίδιο τους τον εαυτό, άλλους ήρωες (ή και αντίζηλους), αλλά και με τα στοιχεία της όχι και τόσο φιλόξενης φύσης, και το μόνο σίγουρο είναι πως σε μια ταινία που τιτλοφορείται «Η Ξηρασία», ο ρόλος της Μητέρας Φύσης και της συνακόλουθης «εκδίκησής» της, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, αφού πρόκειται για μία ουσιαστική παρουσία που μοιάζει να διαπνέει κάθε ανθρώπινο δράμα το οποίο εκτυλίσσεται επί της μεγάλης οθόνης εδώ.

Ο Άαρον Φαλκ (Μπάνα) επιστρέφει στην Κιουάρα, μια πόλη στη μέση ενός αχανούς πουθενά, κάπου στην Βικτώρια της Αυστραλίας. Η άφιξή του στον τόπο που γεννήθηκε γίνεται με αφορμή το τραγικό συμβάν του θανάτου του πάλαι ποτέ καλύτερού του φίλου και της οικογένειάς του. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν πως ο Λουκ, αφού σκότωσε τη γυναίκα του και το γιό του, αυτοκτόνησε. Ο ερχομός του Άαρον, είκοσι χρόνια μετά, θα προκαλέσει σούσουρο στην περιοχή, η οποία μαστίζεται, εκτός των άλλων, και από μία παρατεταμένη περίοδο σφοδρής ξηρασίας που μετρά πλέον δύο ολόκληρα χρόνια. Καλά κρυμμένα μυστικά και ιστορίες του παρελθόντος θα κάνουν την επανεμφάνισή τους και η προσπάθεια του Άαρον να εξιχνιάσει το στυγερό έγκλημα, θα τον οδηγήσει ολοένα και βαθύτερα σε όλα εκείνα που συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των μικρών κοινοτήτων. Όσο οι αποκαλύψεις θα διαδέχονται η μία την άλλη, τόσο πιο βαθιά μπλεγμένος θα βρεθεί στο κουβάρι της προσωπικής του ενοχής και της συνειδητοποίησης μιας πολύχρονης, πικρής αλήθειας.

Το φιλμ του Κόνολι ακολουθεί την κλασική, αφηγηματική γραμμή του συγκεκριμένου genre, με μερικά απαραίτητα για την κατανόηση της υπόθεσης flashbacks, που αποσκοπούν κυρίως στο να γίνει αντιληπτό το συμπεριφορικό μοτίβο των κατοίκων της Κιουάρα, στο πλαίσιο της απρόσκοπτης διαιώνισης στερεοτυπικών αντιδράσεων του τύπου «εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου» ή «όσο εγώ είμαι καλά, δεν με ενδιαφέρει τι συμβαίνει στου γείτονα». Η ταινία χρησιμοποιεί πολύ έξυπνα την περιβαλλοντική απειλή της ξηρασίας, ως μία μεταφορά της προοδευτικής κατάπτωσης των ανθρώπων που ζουν εκεί, φέρνοντας έτσι σε έντονη αντιδιαστολή το παρελθόν με το παρόν, όπως γίνεται για παράδειγμα με το ποτάμι το οποίο στο παρελθόν χρησιμοποιείται ως ορμητήριο και σημείο αράγματος ανέμελων (φαινομενικά) εφήβων, ενώ στο παρόν ως μια ξεραμένη λωρίδα γης, ταυτόσημη του «μεγαλώματος» και της αποξένωσης των ίδιων παιδιών, που τώρα ως ενήλικες, πια, βρίσκονται αντιμέτωποι με το πραγματικό πρόσωπο της κοινότητάς τους.

Ο Έρικ Μπάνα στον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι πειστικός, αφού αποτελεί έτσι κι αλλιώς έναν καλό ηθοποιό που θα θέλαμε να βλέπουμε περισσότερο. Εξαιρετικό είναι και το υπόλοιπο καστ που τον πλαισιώνει, με την Ιρλανδή Ζενεβιέβ Ο’Ράιλι να ξεχωρίζει λίγο περισσότερο χάρη σε δραματικές ευκαιρίες που τις δίνει ο ρόλος της. «Η Ξηρασία» είναι ένα αστυνομικό θρίλερ με έντονο το στοιχείο της τραγωδίας, γεγονός που τη διαφοροποιεί από την «αυστηρή» δράση ενός καθαρόαιμου crime, δεδομένου πως η προσαρμογή του σεναρίου δια χειρός Χάρι Κριπς (με τον Κόνολι να συνυπογράφει), αφήνει παράλληλα και περιθώρια κοινωνικού σχολιασμού, μάλιστα μέσα σ’ ένα ευρύτερο περιβαλλοντικό πλαίσιο, καταδικασμένο στην απόλυτη καταστροφή. Με τον τρόπο αυτό, το φιλμ συστήνεται (κατά παράδοξο τρόπο, που όμως λειτουργεί) και ως μιας κάποιας μορφής κινηματογραφική αφύπνιση για όσα εμείς οι ίδιοι έχουμε προκαλέσει στους εαυτούς μας, μέσα από τον αλόγιστο «βιασμό» της φύσης (διόλου τυχαίες οι εργοστασιακές μονάδες που βρίσκονται πανταχού παρούσες), περνώντας έτσι και το οικολογικό του μήνυμα.