ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ (2023)
(RETRIBUTION)
- ΕΙΔΟΣ: Δραματική Περιπέτεια
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νίμροντ Αντάλ
- ΚΑΣΤ: Λίαμ Νίσον, Τζακ Τσάμπιον, Λίλι Άσπελ, Μάθιου Μοντίν, Έμπεθ Ντάβιντζ, Νόμα Ντουμεζουένι
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 91'
- ΔΙΑΝΟΜΗ: ΣΠΕΝΤΖΟΣ
Τραπεζίτης που ξεκινά τη μέρα του οδηγώντας τα παιδιά του μέχρι το σχολείο, δέχεται μυστηριώδη τηλεφωνική κλήση που τον προειδοποιεί να μην κάνει καμία στάση με το αμάξι του και, κυρίως, να μην εγκαταλείψει κανείς το κάθισμά του, διότι έτσι θα ενεργοποιηθεί ο εκρηκτικός μηχανισμός που έχει τοποθετήσει σε αυτό!
Τον είδαμε σε τρεις ταινίες το 2021. Σε δύο πέρσι. Κι εφέτος τούτη εδώ είναι η δεύτερη. Ζωή να ‘χει ο Λίαμ Νίσον, ο οποίος έχει προτιμήσει να φτιάξει ένα κάποιο κομπόδεμα για τα γηρατειά του, πρωταγωνιστώντας σε φιλμ που μοιάζουν να φτιάχτηκαν για το σουλούπι του και την χαρακτηριστική του έκφραση… ζοχάδας, αντί να στραφεί σε ρόλους καρατερίστα που ενδεχομένως θα του πρόσφεραν καλύτερα «πατήματα» επίδειξης των υποκριτικών ικανοτήτων τις οποίες όντως κατέχει. Προτεραιότητες…
Εδώ τον συναντάμε στο remake του ισπανικού «Με Απόκρυψη» (2015), όπου η ζωή του κεντρικού ήρωα και των παιδιών του απειλείται από έναν εκρηκτικό μηχανισμό που έχει τοποθετηθεί στο αμάξι στο οποίο επιβαίνουν και πρόκειται να εκραγεί με το που θα σηκωθεί κάποιος από το κάθισμά του. Η εισαγωγή, με το πρωινό στο σπίτι της οικογένειας, δεν αρκεί για να σχηματίσει χαρακτήρες, με αποτέλεσμα η διαδρομή του φιλμ να μην καταλήγει να συνοδεύεται (ποτέ!) από το νοιάξιμο του θεατή για τη μοίρα αυτών των τριών ανθρώπων (και ειδικότερα για τα «διακοσμητικής» παρουσίας τέκνα του).
Αν και η διάρκεια της «Αντίστροφης Μέτρησης» είναι περιορισμένη σ’ ένα εφικτής παρακολούθησης μιαμισάωρο, ο Νίμροντ Αντάλ αδυνατεί να παραδώσει ένα σφιχτοδεμένο θρίλερ γεμάτο… εν κινήσει σασπένς, ακολουθώντας μια «λούπα» αφήγησης στην οποία ένα κινητό τηλέφωνο κατευθύνει το όχημα και δίνει τις εντολές (ώστε να καταλάβουμε κάποτε γιατί συμβαίνει όλο αυτό), έτσι ώστε ο ήρωας να έρχεται σε επαφή με άλλους επαγγελματικούς συνεργάτες του, οι οποίοι βρίσκονται σε ακριβώς παρόμοια θέση και πεθαίνουν με τον αναμενόμενο τρόπο, για να πειστεί ο Ματ Τέρνερ ότι μπορεί να είναι ο επόμενος και να ενδώσει στον χρηματικό (εννοείται) εκβιασμό. Το στοιχείο της καταδίωξης αργεί να πατήσει γκάζια, δραματικές υποπλοκές δεν υφίστανται, η εμπλοκή της Αστυνομίας πατάει σε τυπικές φόρμουλες αμφισβήτησης του ήρωα, μπας και προστεθεί κανένα θεαματικό εμπόδιο στο δρομολόγιό του, και η «ανατροπή» του φινάλε δεν προσφέρει κάποια έκπληξη ως προς την ταυτότητα του «ενορχηστρωτή» του χάους.
Με λίγα λόγια, ακόμη μία ταινία με τον Λίαμ Νίσον, στην οποία πρέπει να σώσει τους δικούς του ή τον εαυτό του. Όσο κι αν δεν προσβάλει κανέναν η τόση… επανάληψη (διότι το έργο δεν είναι πραγματικά κακό, συνήθως), κάποτε θα πρέπει τούτος ο αξιοπρεπής ηθοποιός να σκεφτεί πως θα σώσει και την καριέρα του ή την φήμη του ονόματός του. Διότι ο κίνδυνος του… straight στο home entertainment ελλοχεύει.
