του Παναγιώτη Παναγόπουλου

Δεν έχουν τη φήμη των σεξουαλικά πεινασμένων οι Κροάτες, όμως, το «Εντελώς Μεταξύ μας» δίνει μόνο αυτή την εντύπωση. Η πρώτη σκηνή σε προετοιμάζει για το τι θ’ ακολουθήσει. Δύο αδέλφια, πάνω από το νεκροκρέβατο του ζωγράφου πατέρα τους, βρίσκουν ένα μπλοκ με σκίτσα, στα οποία φαντασιώνεται ότι την πέφτει στη νοσοκόμα του. Μόλις μπαίνει η νοσοκόμα, της ρίχνει ένα λάγνο βλέμμα και τα τινάζει. Τη σκυτάλη θα πάρουν οι γιοι, σ’ αυτήν τη σεξοκομεντί που ανεπιτυχώς προσπαθεί να φορέσει κι ένα μανδύα υπαρξιακού σχολίου.

Όσο περνά η ώρα, τόσο απορείς με το πού θα φτάσει η οικογένεια μπες – βγες. Ο Νικόλα (ο Μίκι Μανόλοβιτς που θα πρέπει να πάψει να παίζει τον εραστή), μεγάλος αδελφός, σπουδασμένος και πλούσιος, είναι παντρεμένος με την Αναμαρία, αλλά την πέφτει και σε όποια βρει μπροστά του, παρά το πρόβλημα στον προστάτη του. Θέλει, επίσης, να κάνει παιδί με τη γυναίκα του με τεχνητή γονιμοποίηση, αλλά όταν πέσει τύφλα από το μεθύσι, θα αναλάβει ο αδελφός του ο Μπράτσο να γεμίσει το δοχείο με το οικογενειακό σπέρμα.

Και η δική του η οικογένεια δεν είναι καλύτερη. Τον έχει διώξει η γυναίκα του, η Μάρτα, η οποία συντηρεί έναν πιτσιρικά με λεφτά που υπεξαιρεί από την τράπεζα όπου δουλεύει. Η κόρη τους είναι στην πραγματικότητα κόρη του Νικόλα, ο οποίος έχει και μια παράλληλη οικογένεια, που βλέπει στα κρυφά, λέγοντας στη γυναίκα του ότι πάει επαγγελματικά ταξίδια. Το τι ακολουθεί, ταινία δεν το λες. Το παρακολουθείς ίσως μόνο για να δεις πού μπορεί να φτάσει. Το χειρότερο, πάντως, είναι ότι μέσα σ’ αυτό το τρελό πανηγύρι δεν υπάρχει ίχνος χιούμορ, κάτι που έχει έστω και η τελευταία σαπουνόπερα…