FreeCinema

Follow us

Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ (2015)

(MIA MADRE)

  • ΕΙΔΟΣ: Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νάνι Μορέτι
  • ΚΑΣΤ: Μαργκερίτα Μπούι, Τζον Τουρτούρο, Νάνι Μορέτι
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 106'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Η Μαργκερίτα προσπαθεί με διάφορες δυσκολίες να γυρίσει την τελευταία της ταινία, ενώ παράλληλα η μητέρα της, βαριά άρρωστη, πλησιάζει προς το τέλος της ζωής της.

Πολλές φορές οι σκηνοθέτες εμπνέονται ή επηρεάζονται από γεγονότα της προσωπικής τους ζωής. Σε μερικές περιπτώσεις, η ταινία που γυρίζουν έχει θετικό αποτέλεσμα. Σε άλλες, όπως στο «Η Μητέρα Μου», μένεις σε απόσταση και αδιάφορος. Κι αυτό, γιατί ο Μορέτι γύρισε μια ταινία χωρίς να σκεφτεί ποιον άλλον (εκτός από τον ίδιο) αφορά. Με «Το Δωμάτιο του Γιου» είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, αφηγούμενος τις συνέπειες του θανάτου ενός παιδιού. Εδώ «σκοτώνει» ένα άλλο μέλος της οικογένειας, τη μητέρα, αλλά αυτή τη φορά με μικρότερη επιτυχία.

Βάζοντας τον εαυτό του δύο φορές, με διαφορετικούς τρόπους, μέσα στην ταινία, ο Μορέτι κάνει τη «Μητέρα Μου» μια ιδιαίτερα προσωπική ταινία. Παίζει τον β’ ρόλο του γιου και αδελφού της πρωταγωνίστριας, όμως και μέσω αυτού του χαρακτήρα μπορεί να τον «βρει» κάποιος, αφού η Μαργκερίτα είναι σκηνοθέτρια. Ο Μορέτι έχασε τη μητέρα του κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της προηγούμενης ταινίας του (του αφόρητου «Έχουμε Πάπα!») και η επιρροή στην ιστορία είναι προφανής. Δυστυχώς, μένει μόνο στην επιφάνεια, αφού όλες οι ανασφάλειες της ηρωίδας φαίνονται ανεπαρκείς και επιπλέον είναι μάλλον… ανεπαρκώς ερμηνευμένες από τη Μαργκερίτα Μπούι, ενώ το συναίσθημα, που θα περίμενε κανείς ότι θα έρρεε αβίαστα με μια μητέρα στα τελευταία της, είναι προβλέψιμο, επίπεδο και ρηχό.

Ο Μορέτι δείχνει σαν να μην ξέρει ποια βασική κατεύθυνση να δώσει στην ταινία. Είναι ψυχολογικό προφίλ επαγγελματικής ανασφάλειας ή οικογενειακό δράμα; Τελικά δεν γίνεται τίποτα από τα δύο, αφού τα δύο θέματα δεν συνδέονται. Η Μαργκερίτα γυρίζει ένα τετριμμένο εργατικό δράμα (εργάτες αντιδρούν στις απολύσεις που θέλει το κακό αφεντικό, το έχουμε δει και στο… «Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια»!) και μπλοκάρει διαρκώς, επειδή σκέφτεται τη μητέρα της που είναι στο νοσοκομείο, τις αναποδιές που τυχαίνουν, τον προβληματικό της πρωταγωνιστή, έναν γκόμενο. Αν ήταν ένας πιο συμπαθής χαρακτήρας, ίσως και να μας ένοιαζε περισσότερο. Αλλά η Μαργκερίτα είναι μονίμως απόμακρη, αδιάφορη ή υστερική. Ευτυχώς που στην ταινία υπάρχει και ο Τζον Τουρτούρο που, αν και με λίγο overacting, κάνει τουλάχιστον περισσότερο ενδιαφέρουσες (χιουμοριστικά) τις σκηνές του.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ξανασκέψου το… χριστουγεννιάτικα. Θέλεις να δεις ένα δράμα απώλειας που δε σε κάνει να κλάψεις ή ένα ψυχόδραμα που δε σε αφορά; Αν είσαι φανατικός του Μορέτι, ωστόσο, οι αίθουσες σε περιμένουν – και καλά Χριστούγεννα!


MORE REVIEWS

ΠΕΣΜΕΝΑ ΦΥΛΛΑ

Μεροκαματιάρης εργάτης με «αθώο» πρόβλημα αλκοολισμού γνωρίζει προλετάρια «αδελφή ψυχή» σε karaoke bar, εμφανίζεται το ενδεχόμενο του ρομαντικού σκιρτήματος, μα η κακοτυχία δέρνει και τους δύο, λες κι η μοίρα δεν επιθυμεί την ένωσή τους.

ΣΙΩΠΗΛΗ ΟΡΓΗ

Πατέρας που πενθεί τον θάνατο του γιου του, ορκίζεται να εκδικηθεί τις συμμορίες ναρκωτικών που μεταμόρφωσαν τη ζωή του σε βουβό δράμα. Όταν μιλούν τα πιστόλια, ποιος έχει ανάγκη τα λόγια;

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Στο Σέιλεμ, ομάδα από νεαρά αγόρια και κορίτσια ανακαλύπτει κατά τύχη ένα καταραμένο μαχαίρι. Μέσα από μια σειρά από flashbacks, μαθαίνουμε πως το συγκεκριμένο αντικείμενο υπήρξε η αφορμή για πολλούς θανάτους και καταστροφές στο παρελθόν. Η χρήση του σε δαιμονικά παιχνίδια μεταξύ των παιδιών, αποκαλύπτει μια μικρή λεπτομέρεια: ο κάθε χαμένος, πεθαίνει πραγματικά!

ΦΟΝΙΣΣΑ

Σ’ ένα νησιωτικό χωριό, γύρα στα 1900, η γιαγιά Φραγκογιαννού αποφασίζει να κάνει πράξη αυτό που της δίδαξε η ζωή: απαλλάσσει βρέφη θηλυκά και μικρά κορίτσια από τη μαρτυρική εμπειρία του να μεγαλώσουν και να υποταχθούν σε μια σκληρή κοινωνία ανδροκρατίας, που μόνο βάσανα και δυστυχία μπορεί να τους προσφέρει.

ΝΑΠΟΛΕΩΝ

Μέσα στην οργή και τις κοινωνικές αναταραχές που ακολούθησαν της Γαλλικής Επανάστασης, ο Κορσικανός στρατιωτικός διοικητής Ναπολέων Βοναπάρτης εκμεταλλεύεται τους θριάμβους του στα πεδία των μαχών για ν’ ανέλθει στην εξουσία, ενώ παράλληλα φλέγεται από την ερωτική του επιθυμία για την Ιωσηφίνα ντε Μποαρνέ.