της Βαρβάρας Κοντονή

Βασισμένο στο κλασικό μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά «Οι Τρεις Σωματοφύλακες», το φιλμ του Τόνι Γκαρσία επιχειρεί να επανασυστήσει στο μικρό ηλικιακά κοινό ένα ισπανικό τηλεοπτικό animation των αρχών της δεκαετίας του ’80, το οποίο προβλήθηκε για πρώτη φορά στην… Ιαπωνία (έφερε και τον ανάλογο, παραδοσιακό σχεδιασμό των κινουμένων σχεδίων, άλλωστε) με τον ίδιο ακριβώς τίτλο, κάνοντας εμάς, τους… λίγο πιο μεγάλους, ν’ αναρωτιόμαστε… γιατί στον κόρακα έπρεπε να συμβεί κάτι τέτοιο;

Ο Ντογκτανιάν (μιλάμε για φαντασία, όχι αστεία) αποφασίζει να ταξιδέψει μέχρι το Παρίσι προκειμένου να ενταχθεί στην ομάδα των σωματοφυλάκων του βασιλιά, ελπίζοντας παράλληλα ότι θα μπορέσει να «καθαρίσει» και το όνομα του πατέρα του, ο οποίος πριν πολλά χρόνια αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την βασιλική φρουρά, εξαιτίας μιας πλεκτάνης που είχε στηθεί σε βάρος του. Ο Ντογκτανιάν θα γίνει σύντομα φίλος με τους τρεις καλύτερους σωματοφύλακες του βασιλιά, τον Άθω, τον Πόρθο και τον Άραμη, και θα προσπαθήσουν να σώσουν το βασίλειο από τα σατανικά σχέδια του Καρδινάλιου Ρισελιέ, ο οποίος προσβλέπει σ’ έναν πιθανό πόλεμο μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας, ώστε να ικανοποιήσει τα δικά του, δόλια συμφέροντα.

Θα ήταν συνετό ν’ αναζητήσετε για τα παιδιά σας το original animation που παιζόταν πριν κάμποσα χρόνια στην ελληνική τηλεόραση, αν μη τι άλλο γιατί και καλύτερο είναι στο σχεδιαστικό του κομμάτι και μια παραπάνω γοητεία διαθέτει λόγω… «βιντατζιάς». Τούτο εδώ το καινούργιο, ας πούμε, διαθέτει την γοητεία μιας πατημένης τσίχλας στο πεζοδρόμιο, όλα «στρογγυλεμένα» κι αστραφτερά, καμία λεπτομέρεια πουθενά, κανένα βάθος, ξεθωριασμένα χρώματα που «ταιριάζουν» με την εκτρωματική 3D animation φύση των σημερινών «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε» κινουμένων σχεδίων, όπου τα πάντα δείχνουν να είναι φτιαγμένα μ’ έναν τρόπο που φωνάζει «μαζική κατανάλωση» (και μόνο).

Σε επίπεδο ιστορίας ξέρεις τι να περιμένεις και κατά έναν μυστήριο τρόπο όντως δουλεύει η απόδοση των σωματοφυλάκων ως… σωματοσκυλάκων στις μικρότερες ηλικίες (μη σου πω και τις προσχολικές…), όμως, αυτό ίσχυε περισσότερο για την παλιά τηλεοπτική σειρά και όχι αυτόν εδώ τον αχταρμά, ο οποίος χρησιμοποιεί ως αποκορύφωμα έναν σκυλοκαβγά / γατοκαβγά στη θάλασσα, όπου οριακά καταλαβαίνεις ποιος τσακώνεται με ποιον, διότι… παιδιά δεν βλέπουμε τίποτα, όλα έχουν το ίδιο χρώμα! Το background, η θάλασσα, ο ουρανός, όλα!