ΣΑΝ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΜΕ ΤΗ ΓΑΤΑ 3 (2020)
(CATS & DOGS 3: PAWS UNITE!)
- ΕΙΔΟΣ: Οικογενειακή Κωμική Περιπέτεια
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σον ΜακΝαμάρα
- ΚΑΣΤ: Σάρα Τζάιλς, Κάλουμ Σίγκραμ Άιρλι, Κίρστεν Ρόμπεκ
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 84'
- ΔΙΑΝΟΜΗ: TANWEER
Αρκετά χρόνια μετά την «Μεγάλη Συμφωνία», όπου οι σκύλοι και οι γάτες δημιούργησαν μαζί ένα σύστημα το οποίο διατηρεί την αρμονική και ειρηνική τους συμβίωση, μια ομάδα άλλων κατοικίδιων, ξεχασμένων σ’ ένα pet shop, απειλεί να καταστρέψει τα πάντα.
Ειλικρινά, δεν ξέρω γιατί γράφω αυτό το κείμενο και ποιο είναι το νόημά του, καθώς «ταινίες» σαν και τούτη ίσα που θα θεωρούνταν άξιες προβολής στην κυριακάτικη μεσημεριανή ζώνη τηλεοπτικών δευτεροκάναλων, πόσω μάλλον να παίρνουν κινηματογραφική διανομή, κι ακόμα περισσότερο σε μία εποχή σαν κι αυτή, όπου τα σινεμά πασχίζουν να κρατηθούν ζωντανά. Με κάτι τέτοιο;
Το «κακό» ξεκίνησε πίσω στο 2001, όταν προβλήθηκε η πρώτη ταινία «Σαν τον Σκύλο με τη Γάτα», μία μετριότατη αν και στοιχειωδώς αξιοπρεπής παραγωγή με εντυπωσιακό καστ φωνών των πρωταγωνιστικών κατοικίδιων (στην πρωτότυπη, αγγλόφωνη εκδοχή), όπως τον Τόμπι Μαγκουάιρ, τη Σούζαν Σαράντον και τον Άλεκ Μπόλντουιν. Μια δεκαετία μετά κατέφτασε και το πρώτο sequel και φέτος μας βρήκε τούτη η απόλυτη κατάντια (που στις ΗΠΑ, τουλάχιστον, έκανε πρεμιέρα online…). Εν ολίγοις, μιας και σέβομαι το αντίτιμο των εισιτηρίων σας αλλά και τον πολύτιμο χρόνο, τόσο τον δικό σας όσο και τον δικό μου, μια μικρή ομάδα μυστικών πρακτόρων που αποτελείται από σκύλους και γάτες προσπαθεί ν’ αποτρέψουν τα σατανικά σχέδια του αρχηγού των «κακών» (ενός παπαγάλου!), την ίδια στιγμή που οι δύο βασικοί πράκτορες, ένας σκύλος και μια γάτα (duh!), καταστρώνουν το δικό τους σχέδιο ώστε να φέρουν κοντά τ’ αφεντικά τους (δυο έφηβους γείτονες).
Με αισθητική πρωινών ταινιών του καναλιού Disney της δεκαετίας του ’90 και ερμηνείες του ανθρώπινου καστ που δεν θα πέρναγαν ούτε από audition σαπουνόπερας (για σενάριο, δεν το συζητάμε καν), αυτό το φιλμικό τίποτα γίνεται ακόμα πιο επίπονο στην παρακολούθηση με την χρήση του φτηνού CGI και ψεύτικων σκυλο-ποδιών και γατο-ποδιών, σε αυτό το ανατριχιαστικά κακόγουστο υπο-είδος «παιδικών» ταινιών με «εξανθρωπισμένα» ζώα που κινούνται και μιλούν με ανθρώπινες εκφράσεις, κάτι που λογικά θα έπρεπε να έχει εξαλειφθεί παντελώς (αν όχι και να απαγορευτεί) τουλάχιστον δύο δεκαετίες πίσω. Άγνωστες οι φιλοδοξίες και προσδοκίες των συντελεστών και της παραγωγής αυτού του τραγικού sequel, το αποτέλεσμα του οποίου δεν θα έπρεπε να δει ποτέ το φως του προτζέκτορα της οποιασδήποτε κινηματογραφικής αίθουσας.
