του Ηλία Φραγκούλη

Σήμα Fox. Και κεραυνοί. Ψαρώνεις εσύ. «Είναι του Τζέιμς Κάμερον!», αυτό έχεις στο στόμα σου, πριν καν δεις την πρώτη εικόνα… Θύελλα. Καταιγίδα. Πουθενά ο Τζορτζ Κλούνεϊ (ούτε και ο Αντύπας…). Κύματα πελώρια και δυσοίωνα «αγκαλιάζουν» ένα πλοίο, σε κάποιον ωκεανό. Ναι, πρέπει να είναι του Τζέιμς Κάμερον!

Ένας νεαρός… Ινδός (;) βλέπει τα κύματα, είναι ανήσυχος, το ίδιο κι εμείς, ο Τζέιμς Κάμερον δεν είχε ποτέ Ινδούς! Ένα κύμα τον ρίχνει κάτω. Πρώτη κάρτα: «Από τον βραβευμένο με Όσκαρ σκηνοθέτη Ανγκ Λι»; Όχι! Ο Ανγκ Λι δεν γυρίζει σε 3D, δεν βουλιάζει πλοία, τι είναι αυτό που πάτε να μας πουλήσετε; Ο Ινδός, που τώρα φαίνεται στεγνός, κατεβαίνει μια εσωτερική σκάλα του πλοίου και δίνει… μια βουτιά στο νερό. Θα έπρεπε να ήταν από τον «Τιτανικό». Αλλά δε σου λέει κάτι. Υποβρύχια λήψη. Μακροβούτι ήτανε. Και μπροστά του, κολυμπά μια… ζέβρα! Ναι, αυτή δεν είναι μια ταινία του Τζέιμς Κάμερον…

Είναι, λέει η επόμενη κάρτα, μια ταινία βασισμένη σε best seller βιβλίο. Όχι Κάμερον, indeed. Ο Ινδός βρίσκεται μέσα σε μια σωσίβια λέμβο, πάει να την κάνει, το πλοίο θα φουντάρει, μάλλον, όλα είναι ασαφή και τόσο «ποιητικά». Φυσικά, δεν ξέρει πως να κόψει τα σκοινιά και πέφτει με τη βάρκα τόσο άγαρμπα που… κάπως συγκρούεται με το εντός ολίγων δευτερολέπτων ναυάγιο. Το Δεκέμβρη, μας ενημερώνει η επόμενη κάρτα, ενώ ο Ινδός προσπαθεί ν’ αναδυθεί στην επιφάνεια της θαλάσσης, με το πλοίο να χάνεται μπροστά του. Αυτό το πλάνο δεν το είχε ο «Τιτανικός»!

Τρώμε μιά φλασιά. Όμορφο θαλασσινό τοπίο γαλήνης, τελειωμένα ψηφιακό, μια βάρκα επιπλέει, είναι κι κάτι άλλο πιο πίσω, αλλά δε φαίνεται καλά. Επίτηδες. Για να πέσει η κάρτα: «When all you’ve ever known»… που δεν ξέρουμε την τύφλα μας, αν ρωτάς κι εμένα, «is lost» – και, είναι αλήθεια, ο σκηνοθέτης (που δεν είναι ο Τζέιμς Κάμερον) «ζωγραφίζει», δεν είναι πλάνα αυτά, δεν είναι φυσικότητα και χρώματα, δεν είναι καν του «Avatar» οι αποχρώσεις, μιλάμε, δεν το έχεις ξαναδεί (καλά, έχουμε δει κάτι τέτοια στο «The Lovely Bones» του Πίτερ Τζάκσον, disaster στο box-office, οπότε, είναι σα να μην τα έχει δει κανείς).

Ο Ινδός πατώνει σε κάτι… το «άλλο», γυρίζει πίσω και τραβάει τη σωσίβια λέμβο προς το μέρος του. Βρίσκει το κουράγιο του, λέει η κάρτα, παίζει και ωραία μουσικούλα, σηκώνει το σκέπασμα, μπας και βρει την Αλίκη Βουγιουκλάκη με κανένα κομμάτι φέτα, αλλά… μέσα κρύβεται τίγρης που βρυχάται! Πάει να τον βουτήξει τον Ινδό το ζωντανό, όμως, μονάχα νύχια απλώνει, μάλλον δεν ξέρει κολύμπι…

Και η Fox παρουσιάζει… μια σχεδία και μια βάρκα στη μέση του πουθενά, έως και ο Τομ Χανκς πουθενά δε φαίνεται, αν ρωτάς κι εμένα (όλο ερωτήσεις είσαι, δες το trailer και σκέψου και κάτι από μόνος σου!). Εδώ δεν έχω καταλάβει πόσοι ηθοποιοί κάνουν τον Ινδό και πόσα χρόνια περνάνε έτσι στη θάλασσα, μα το 3D το γυαλί που θα φορέσω!

Μετά φουντώνει η μουσική, μαζί και το στοιχείο του «γκάου alert», κάτι τοπικές ενδυμασίες και πολλά κεράκια που επιπλέουν μέσα στη νύχτα, όχι στον ωκεανό (αχ, που είσαι, Τζέιμς Κάμερον;), το αγόρι, πίσω στον ωκεανό, πετά μήνυμα σε μεταλλικό κουτάκι, ποιος να το βρει, βρε κακομοίρη, εδώ η επόμενη κάρτα σου λέει «A life of adventure», μην το μελετάς, δηλαδή… Ακολουθεί μια βροχή από ιπτάμενα ψάρια (;), θυμώνει το τετράποδο, ρε φίλε, τίγρης είμαι, όχι γατούλα, τα ξέρω εγώ αυτά, κακομαθημένα όλα τους, δεν το πάνε κάτω το θαλασσινό, εμένα η δικιά μου μόνο ξηρά τροφή σε κρέας, μου έχει φάει τη ζωή στην παραξενιά και με τις μάρκες!

Γρήγορα cuts, τα ύστερα του κόσμου σε ethnic, όχι στη θάλασσα, αλλά θα ξαναπάμε εκεί, ο τίγρης μαθαίνει κολύμπι, σε μια στεριά τρέχουν κάτι σμήνη σαν από εκείνα τα αστεία πλασματάκια του «Madagascar», μπορεί και όχι, κανείς δε δίνει σημασία, πια, αντίο συνοχή και λογική, μαζί. Κι ύστερα, το παιδί με τη σχεδία πλατσουρίζει σε φλούο πράσινα νερά και πετιέται πάνω από την επιφάνεια της θαλάσσης μια φλούο πράσινη φάλαινα κι εγώ περίμενα να πάψει το score το ορχηστρικό και να παίξει το «This is Acid», από που πάνε για τα Οινόφυτα, παιδιά, στρίβει από εδώ για παλιά Εθνική κι έτσι…

Και όλο αυτό το λένε «Life of Pi». Και δεν είναι του Τζέιμς Κάμερον.