Μιλούσα με αιθουσάρχη τις προάλλες και μου έλεγε να… θάβουμε ελεύθερα τις ταινίες. Αρκεί να μην προτρέπουμε το κοινό να μην πηγαίνει, πια, σινεμά. Μπερδεύτηκα λίγο. Προς στιγμήν, πήγε να πει πως φταίει πολύ ο δικός μου ο κλάδος για την πτώση των εισιτηρίων σήμερα, «αντεπιτέθηκα» εγώ διακριτικά, με το ερώτημα – παγίδα: «Τι παίζετε αυτή την εβδομάδα;». Το «Cosmopolis» του Κρόνενμπεργκ, απάντησε. Τι κρίμα που δε θα είμαι εκεί, να βλέπω τους θεατές να εγκαταλείπουν την αίθουσα πριν από το τέλος της προβολής… Εκεί, ναι, φταίνε οι κριτικοί. Απόλυτα!
Η ταινία αυτής της εβδομάδας είναι το «Looper» του Ράιαν Τζόνσον. Είναι ο τύπος του φιλμ που θα ονειρευόταν ο κάθε διανομέας. Σχεδόν. Γιατί αυτή η διαβολεμένη ταινία έχει μυαλό. Κι αυτό μπορεί να γίνει μπούμερανγκ αρνητικό! Αλλά εδώ δεν κρίνεται ο θεατής. Όχι σήμερα, τουλάχιστον. Κρίνεται ο δημοσιογράφος που θα στείλει τον δήθεν σκεπτόμενο θεατή στα «σοβαρά» έργα του επταημέρου, εκείνα που υπογράφονται από δημιουργούς… φεστιβαλικούς. Για αυτή τη μερίδα του Τύπου, της «υποχρέωσης» προς το πιο «κουλτουριάρικο», το οποίο προσδίδει μια κάποια cool βαρύτητα και στον κάθε υπογράφοντα, η ταινία του Τζόνσον είναι σα να μην υπάρχει (κυριολεκτικά!), δίπλα στα πονήματα του Κρόνενμπεργκ ή των Ταβιάνι. Το «Looper» είναι η sci-fi «αμερικανιά», το έργο ενός αγνώστου, που άνοιξε το Φεστιβάλ του Τορόντο και ουχί το αντίστοιχο ευρωπαϊκό, του προσκυνήματος της διανόησης. Ακόμη και στη δημοσιογραφική του προβολή, έψαχνες τους κριτικούς με το τουφέκι! Τίγκα στους bloggers η αίθουσα…
Δεν πιστεύω στην εμπορική επιτυχία της ταινίας του Τζόνσον. Ούτε και σε εκείνη των υπόλοιπων φιλμ. Η ουσιαστική διαφορά, όμως, είναι πως οι πρώτοι, που θα το τολμήσουν, θα δουν μια εκστατικά θαυμάσια ταινία και θα κρατήσουν την ανάμνηση της απόλαυσης στο σινεμά. Οι υπόλοιποι, μπορεί και να μην ξαναπατήσουν σε σινεμά! Ναι, λοιπόν. Φταίνε οι κριτικοί.
