του Παναγιώτη Μήτσικα

Στην πρώτη τους σκηνοθετική μεγάλου μήκους δουλειά, ο Λοράν Ζαϊτούν και ο Θίοντορ Τάι, με προϋπηρεσία σε πολλαπλά γαλλικά… «φλομπέρ» ο πρώτος και αρκετές ταινίες κινουμένων σχεδίων ως μέλος του animation department ο δεύτερος («Kung-Fu Panda 2», «Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας 2»), καταπιάνονται με μια ιστορία ικανή ν’ αποτελέσει ισχυρή έμπνευση για τα μικρά κορίτσια. Δυστυχώς, λίγα πράγματα μπορούμε να κρατήσουμε πέρα απ’ αυτό, μιας και το στυλ του ψηφιακού animation είναι αρκετά αδιάφορο για να ξεχωρίσει έστω και λίγο, ενώ μετά τα μισά του φιλμ, το σενάριο «βαλτώνει» υπέρ του δέοντος.

Η ιστορία τοποθετείτε στα ‘30s της Νέας Υόρκης, όπου η 16χρονη πρωταγωνίστριά μας ονειρεύεται να γίνει πυροσβέστρια, μια ιδέα ουτοπική για τα δεδομένα της εποχής. Ουτοπική, τουλάχιστον για τα δεδομένα της ταινίας, μιας και η πρώτη καταγεγραμμένη γυναίκα πυροσβέστης στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ήταν η σκλάβα Μόλι Γουίλιαμς, γύρω στο 1815. Η ύπαρξή της… μάλλον δεν θεωρήθηκε ιδιαίτερα εμπορική για ταινία κινουμένων σχεδίων, όμως, το ρεαλιστικό γεγονός πως οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν ένα απειροελάχιστο ποσοστό του Πυροσβεστικού Σώματος, παραμένει. Για να είμαστε και απόλυτα ειλικρινείς, δηλαδή, οτιδήποτε δίνει μία ευκαιρία να «σπάσουν» τα στερεότυπα σχετικά με τα φύλα και τις δουλειές που «μπορούν» να κάνουν, είναι απολύτως ευπρόσδεκτο, in our book.

Πέρα από το όλο inspiring μήνυμα, βέβαια, το «Μικρή Πυροσβέστης» ακολουθεί ένα ξεκάθαρα επίπεδο, τυπικό στόρι χωρίς εκπλήξεις. Η νεαρή Τζόρτζια που γίνεται… Τζο για να περάσει απαρατήρητη, μας θυμίζει ξεκάθαρα μια κάποια «Μουλάν», ενώ η ταινία γενικότερα δανείζεται στοιχεία από κωμωδίες που έχουν ως κεντρικό στοιχείο τη γυναικεία μεταμφίεση σε άνδρα. Σε συνδυασμό με το λιτό και αδιάφορο στυλ του animation που διαθέτει, ξεκάθαρα πρόκειται για ένα φιλμ που θα μπορέσει (έστω) να κρατήσει την προσοχή σε παιδιά ηλικιών από 7 έως 10 ετών. Αν εμπνεύσει και κάποιο κορίτσι, θα είναι ένα κέρδος.