του Δημήτρη Δημητρακόπουλου

Η εποχή της βιντεοκασέτας ήταν ιδιαίτερα φιλική προς τις μετα-Αποκαλυπτικές ταινίες καταστροφής, δηλαδή ταινίες όπου η ιστορία εκτυλίσσεται μετά από κάποια τεράστια καταστροφή που έχει προκαλέσει την κατάρρευση του ανθρώπινου πολιτισμού (και, συνήθως, της λογικής). Για κάθε «Mad Max» ή «Απόδραση από την Νέα Υόρκη» των μεγάλων studios της εποχής, όμως, τα video clubs κατακλύζονταν από δεκάδες παρόμοιους τίτλους, αντίστοιχης θεματικής μεν, αλλά χαμηλού προϋπολογισμού και αμέτρητης… cult-ίλας.

Το blog Retrospace, που έχει δηλώσει ξεκάθαρα την αγάπη του για τη «φθήνια» των δεκαετιών του 1970 και του 1980, επιχείρησε πρόσφατα να συγκεντρώσει μερικά εξώφυλλα μετα-Αποκαλυπτικού πανηγυριού από τη χρυσή εποχή της VHS, παρουσιάζοντας, τελικά, ευρήματα που προκαλούν τόσο γέλιο όσο και νοσταλγία για μία ακομπλεξάριστη εποχή, όπου τα πάντα βρίσκανε το κατάλληλο κοινό μέσα από τα ράφια ενός video club. Ημίγυμνοι πολεμιστές, δυναμικές γυναίκες με… ζαρτιέρες και φουσκωμένο μαλλί, εξολοθρευτές από έτη που κυμαίνονται από το 2020 (που δε φαντάζει, πλέον, και τόσο μακρινό) μέχρι και το 3000 και, φυσικά, πολλές (μα πολλές) δόσεις kitsch, δημιουργούν ένα δυσοίωνο εναλλακτικό μέλλον, που φαίνεται, έστω και ακούσια, να μη χάνει ποτέ το χιούμορ του.

Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια είναι ότι, ανάμεσα στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, ξεχωρίζει η Λίντα Μπλερ του «Εξορκιστή», που μπορεί μεν να ξεπέρασε τον «εξορκισμό» της, όμως, παγιδεύτηκε στην παραγωγή ταινιών β’ διαλογής των 80’s χωρίς ελπίδα ανάκαμψης. Επίσης, φαίνεται πόσο καθοριστική υπήρξε η αρχική αφίσα του «Πολέμου των Άστρων», καθώς γέννησε τη «Star Wars πόζα» με τον αγέρωχο μαχητή και την ντάμα του γονατιστή στο πλάι, που αναπαράχθηκε κατά κόρον στα εξώφυλλα του 1980.

Απόλαυσε παρακάτω μια ενδεικτική συλλογή της εποχής, όπως την ξεχώρισε το Retrospace, και προσπάθησε να βιώσεις την ένταση χωρίς να σε αποσπούν οι βάτες. Αλλιώς, αναμονή μερικά χρόνια ακόμη, μέχρι την εκπλήρωση των… «προφητειών».