Μπαίνει στη ζωή σου μαθαίνει λεπτομέρειες / από το παρελθόν σου από το σώμα σου / από τις καθημερινές σου συνήθειες / Η ζωή χωρίς αυτήν την ελεητική παρουσία / δεν έχει πια νόημα – και ξαφνικά / φεύγει και η ζωή δεν έχει νόημα… Το πένθος / διαρκεί έναν καιρό κι αν ζήσεις – που θα ζήσεις/ αρχίζεις ξανά ν’ αφηγείσαι τις ίδιες λεπτομέρειες / από το παρελθόν, ν’ αφήνεις το σώμα σου / σ’ ένα άλλο σώμα, να μοιράζεσαι ξανά την κάθε σου μέρα / Η επανάληψη αυτή σε μαθαίνει. Σε μαθαίνει ν’ αγνοείς / τη βεβαιότητα των καταφάσεων. Σε μαθαίνει ν’ αγνοείς / την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική μιας ζωής με νόημα.