της Ελεωνόρας Βερυκοκίδη

Πρόκειται για το πρώτο φιλμ της Άντρεα Μπάγκνι, στο οποίο πρωταγωνιστεί η Λούρντες Χερνάντεζ, με τη βελούδινη φωνή που τη γνωρίζουμε και ως Russian Red. Με πολλές παραπομπές στο «Ζούσε τη Ζωή της» (1962) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, τόσο σεναριακά όσο και φωτογραφικά, η γαλλική nouvelle vague δένει αρμονικά με τους δρόμους της Μαδρίτης και τους εσωτερικούς χώρους σε γλώσσα ισπανική. Δε θα μπορούσε να λείπει ένα τσιγάρο κι ένα ποτήρι κρασί από τέτοιο φιλμ.

Είναι εξαιρετικό ξεκίνημα για την καριέρα της Μπάγκνι και ένα up-to-date story για τις συνθήκες διαβίωσης στην Ευρώπη, με αναφορές στην κλιματική αλλαγή σε κατά τόπους συζητήσεις. Στο φιλμ το οποίο γυρίζεται εντός του φιλμ (σαν μια μικρή babushka), ξετυλίγεται ο χαρακτήρας της Ραμόνα που μιλά για την προσωπική της ζωή, αναλύοντας στιγμές από το παρελθόν της, μιλώντας απευθείας στην κάμερα του Μπρούνο, σε άλλες χρωματικές επιλογές και ύφος σατιρικό.

Η μετα-ρομαντική προσέγγιση της κινηματογράφησης των δρόμων από τον Πολ Ορπινέλ είναι που δίνει χρώμα στα ασπρόμαυρα πλάνα τα οποία «μαγνητίζουν» τον οφθαλμό. Ο Ορπινέλ έχει δώσει δείγματα των δυνατοτήτων του και στο παρελθόν, σε φιλμ όπως το «La Dona Il·legal» (που έκανε πρεμιέρα στο Netflix), ενώ έχει αναφερθεί ότι του αρέσει να συμβαδίζει με τον σκηνοθέτη, έτσι ώστε να μπορεί να προσδώσει στην ιστορία την οπτική φαντασία στην οποία ανήκει, με ευαισθησία και ενθουσιασμό. Στο «Ραμόνα», δείχνει να το επιτυγχάνει.

Είναι ένα ευχάριστο ρομαντικό στόρι. Αν και με τόσες αναφορές στο σινεμά του Γκοντάρ, δεν παύει να είναι αυθεντικό, εξιστορώντας αυτήν ακριβώς την ατμόσφαιρα στον κινηματογραφικό χώρο (γνωρίζουν και οι δύο τον Γκοντάρ, τόσο η σκηνοθέτις όσο και η πρωταγωνίστρια, οπότε γιατί να μην έχει πινελιές και από… Ρομπέρ Μπρεσόν σε μια επίσκεψη σε caffè;). Πόση γνώση μπορεί να έχει και ο κατά τα άλλα σταθερός σύντροφός της; Γνωστή χολιγουντιανή συνταγή, που παίζει με το ρίσκο, δύσκολο ν’ αποτύχει να ικανοποιήσει τους θεατές.