Εδώ και λίγες μέρες είμαι θεατής πλείστων όσων καυγάδων, καταγγελιών, θυμού, δηλώσεων και… politically correct εκρήξεων γύρω από θέματα που αφορούν τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων ή την αρνητική προβολή του gay στοιχείου μέσα από τα media και οτιδήποτε καταναλώνουμε σε κοινωνικό επίπεδο. Αποκορύφωμα, το διαφημιστικό spot εταιρείας έκδοσης ταξιδιωτικών εισιτηρίων, που είναι τόσο άθλια μπανάλ και οπισθοδρομικό, σε βαθμό να με κάνει να υποψιάζομαι πως έγινε επίτηδες, αντί viral καμπάνιας.
Ο νταλικέρης με το «πίσω δωμάτιο», τον σπασμένο καρπό και τον προορισμό… Καβάλα, δε διαφέρει σε τίποτε από τα πρότυπα της ελληνικής κωμωδίας που… «κουνούσανε την αχλαδιά». Τον Παράβα, το Μηλιάδη, τον Εξαρχάκο. Είναι το ίδιο κακό, λαϊκό αστείο. Προσβλητικό μεν, στερεοτυπικό δε. Αυτό που με έκανε να απορώ, όμως, ήταν η απάθεια του θιγόμενου gay πολίτη – θεατή απέναντι στο κινηματογραφικό εξάμβλωμα του Πέδρο Αλμοδόβαρ που έφερε τον τίτλο «Δεν Κρατιέμαι». Όσο σιχαμερό και μεσαιωνικό σε χιούμορ ήταν το διαφημιστικό spot, άλλο τόσο ήταν και το επίπεδο της «διακωμώδησης» των… κραγμένων (κυριολεκτικά) συνοδών αέρος στο φιλμ του Ισπανού σκηνοθέτη. Γιατί εκεί δεν αντέδρασε κανείς; Επειδή ο Αλμοδόβαρ είναι «δικός τους»; Δεν εμπορεύεται ακριβώς την ίδια εικόνα του «κουνιστού» ομοφυλόφιλου ο Αλμοδόβαρ; Γιατί ο ένας πρέπει να δεχθεί το στοχευμένο μποϊκοτάζ και ο άλλος να προκαλεί τα χασκόγελα; Γιατί, πάντα, ο Γιάννης του Μπέζου θα είναι cool και ο… πισωγλέντης του Σεφερλή το κακό παράδειγμα;
Μέσα στην όλη υστερία και τον αγώνα τού να βρεθεί ο επόμενος στόχος για «κοινωνικό σχολιασμό», ένα ατυχές άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου για το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων στο γάμο, προκάλεσε την… αναμενόμενη οργή. Ομολογώ πως μπήκα στο trip να το διαβάσω. Κάπου διέκοψα την ανάγνωση, βαρέθηκα. Σχετίζεται η κυρία Τριανταφύλλου με το θέμα; Όχι. Γιατί να ασχοληθώ με τον «τουρισμό» της στη ζωή κάποιων άλλων ανθρώπων; Και, στο φινάλε, γιατί αυτοί οι «άλλοι» άνθρωποι πρέπει να αμύνονται non stop υπέρ μιας σημαίας που φέρει ως έμβλημα τη «διαφορετικότητα»; Διάβολε, όλοι με τον ίδιο τρόπο δεν αγαπάμε σε τούτη τη ζωή;
