του Άγγελου Μαύρου

Μπορεί ένας πιστός εξίσου τού feature κινούμενου σχεδίου και της πιο χαρούμενης γιορτής τού έτους να πετάξει τη σκούφια του για μία αντιστροφή τού κλου τού Πίτερ Παν, ενώ ακούει συνεχώς την ηχώ απ’ το τριγωνάκι «Dr. Seuss (το «The Grinch», εννοείται) – Disney – Dreamworks»; Franchement όχι, εξού και δεν είναι λόγος επαρκής για ρεβεγιόν αυτός ο δεύτερος (πρώτος σε εγχώρια κυκλοφορία) τόμος στο πανί ενός γαλλικού επίδοξου franchise original παραμυθοεμψύχωσης. Όπου σου λένε τα κάλαντα, ευθέως ή αλληγορικά, τα μηνύματα απ’ το «βρες το fun και την ξεγνοιασιά τής παιδικής καρδιάς σου πάλι» ως το «μην περνάτε με κόκκινο» και «λιώνει ο πλανήτης, προσοχή» (στην υπανάπτυκτη ίντριγκα της μαγικής κολοσσιαίας παγονιφάδας, ένα κομμάτι της οποίας σπάζοντας ενώ αυτή λιώνει παίζει το δικό του ρολάκι στο «μέρες που ’ναι» συμπούρμπουλο). Όπου το θέμα τού παραδοσιακού χειροτεχνημένου παιχνιδιού κόντρα στα Game Boy και το web βγαίνει στα χιόνια, στέλνεται, όμως, στο κρεβάτι του με ένα «χμμμ» ψελλισμένο από τον μικρό… Νικόλα (το ‘πιασες το υπονοούμενο) – ενώ παρομοίως αρκετές άκρες κλαδιών γκαγκ ή σκηνών τού ελάτου αφήγησης μένουν ξεστόλιστες αμήχανα.

Αλλά κυρίως όπου, απογοητευτικά, ο σάκος τού φραντσέζου ανιματέρ τού πενακίου και του ποντικιού έχει και μαϊμούδες για πούλημα: το σκυλάκι σαν απ’ το «Winnie the Pooh», τον αρχιτάρανδο Γουόλντορφ σαν Γάιδαρο απ’ το «Σρεκ» και σαν τη Ντόλι τού Λούκι Λουκ, το ταξίδι τής νουθεσίας τού αγορίνα στο παρελθόν και στο μέλλον σαν απ’ το Σκρουτζ τού «Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» τού Ντίκενς, το ορατό εκτόπλασμα της Αρκούδας των Ινουίτ στον ορίζοντα σαν απ’ το «Ο Αδελφός μου ο Αρκούδος». Κατανοητό το να θέλεις να δεις (έστω) ζωγραφιστό έναν εκτυπωτή τρισδιάστατων παιχνιδιών σε καίριο ντεμπούτο στην 7η Τέχνη, ωραία σκαριφημένες οι γκριμάτσες και το σωματικό snowboard φιγούρων (σχεδόν συγκινητικές οι δισδιάστατες γραμμές τού μολυβιού στο χαρτί που διαγράφονται ενίοτε καθαρά στα γκρο πλάνα), η μουσική του Λεπάζ δε λέει φάλτσα τα κάλαντα, η – καθιερωμένα πια, με το στανιό – μεταγλώττιση αντέχεται ως μια γιρλάντα παραπάνω, και το πιο φωτεινό αστέρι είναι η σεκάνς τής κόντρας των δύο Αγίων στον ουρανό και της πτώσης τού πιτσιρίκου απ’ το έλκηθρο με τα cadeaux. «Άη Βασίλης Τζούνιορ», συνομήλικος αν είσαι, όμως, μόνο. Γονιέ, μπούκωσε ένα μελομακάρονο και κάν’ την καρδιά σου πέτρα, όχι μέσα στη σκοτεινή αίθουσα φόνο…