της Ελεωνόρας Βερυκοκίδη

Βασισμένο σε μυθιστόρημα του Παλαιστίνιου συγγραφέα και Ισραηλινού πολίτη Σαγιέντ Κασούα, το φιλμ «Ας Ξημερώσει Ειρήνη» κινηματογραφείται σε ένα αραβικό χωριό έξω από την Ιερουσαλήμ. Ο Σάμι (Αλέξ Μπακρί), πρώτος Άραβας στο ταμείο ανάπτυξης σε εταιρεία που εδρεύει στην Ιερουσαλήμ, παντρεμένος με τη Μίρα (Τζούνα Σουλεϊμάν), με έναν γιο, τον Άνταμ (Μαρουάν Χαμντάν), διατηρώντας ταυτόχρονα και μια παράλληλη εξωσυζυγική σχέση, επισκέπτεται το χωριό στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε για να παρευρεθεί στο γάμο του αδελφού του, Αζίζ, μαζί με άλλους καλεσμένους. Πριν καλά-καλά ολοκληρωθεί η δεξίωση, το χωριό θα μπλοκαριστεί από τον ισραηλινό στρατό και θα ζητηθεί από τους παρευρισκόμενους να παραμείνουν σ’ ένα μέρος όπου δεν θα υπάρχει ιντερνετική σύνδεση, ούτε και άλλη επικοινωνία με κόσμο εκτός συνόρων. Συγκεντρωμένοι συγγενείς που δεν έχουν και πολλά να πουν, καθώς οι ζωές τους έχουν πάρει άλλες πορείες, με την ανία να υπερτερεί, συνειδητοποιούν ότι θα διακοπεί και η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας. Χωρίς περισσότερες εξηγήσεις για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τώρα οι πρωταγωνιστές και μην μπορώντας να επιστρέψουν στον τόπο προέλευσής τους, θα ψάξουν για άλλους τρόπους επιβίωσης, καθώς δεν ξέρουν αν θα έχουν (μέχρι και) επαγγελματική θέση, εάν και όποτε επιστρέψουν.

Για τον Μπακρί, είναι ένα φιλμ που αντιμετωπίζει ουμανιστικά ακόμη και τους εργαζόμενους στο στρατό, όπως αναφέρει σε συνέντευξή του. Το «χαμηλοφωτισμένο» χωριό που βλέπουμε μοιάζει πολύ μ’ εκείνο στο οποίο μεγάλωσε ο ίδιος, χωρίς να έχει αποκοπεί από το παρελθόν του, όπως ο Σάμι που υποδύεται στο φιλμ. Ο πατέρας του, με πιο παραδοσιακό πολιτιστικό υπόβαθρο, θα του ζητήσει να μείνει με τη σύζυγό του Μίρα στο χωριό και να δει τον εγγονό του να μεγαλώνει, μην αφήνοντας τον να απελπιστεί. Στα παλαιστινιακά χωριά, οι κοινωνίες είναι αποκομμένες η μία από την άλλη, με αποτέλεσμα την όξυνση της εγκληματικότητας και (κατ’ επέκταση) των σχέσεων. Η αντίδραση της Μίρα σε μία σκηνή με περιστέρια που… αρνούνται να πετάξουν, δείχνει πώς η ένταση διοχετεύει τη βιαιότητα στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Τα τείχη ορθώνονται και μεταφορικά, καθώς δεν υπάρχει η απαραίτητη επικοινωνία. Ουσιαστικά, ο Εράν Κολίριν καταπιάνεται με τις κοινωνικές προεκτάσεις του μυθιστορήματος του Κασούα, η μεταφορά του οποίου θεωρήθηκε αρχικά «επίθεση αυτοκτονίας». Παρ’ όλα αυτά, ο Κασούα έκανε την πρόταση στον Κολίριν και το «Ας Ξημερώσει Ειρήνη» κατέληξε ν’ αντιπροσωπεύει το Ισραήλ για τις υποψηφιότητες στην κατηγορία του ξενόγλωσσου Όσκαρ. Στις Κάννες συμμετείχε ως ισραηλινή παραγωγή, λόγος που απέτρεψε τους βασικούς πρωταγωνιστές από το να παρευρεθούν στην τελετή.

Κανονικά, η αποκατάσταση υπηρεσιών, όπως η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας και η τηλεφωνική επικοινωνία, θα ήταν άμεση. Όχι σε αυτή την περίπτωση. Ο λόγος; «Παράνομοι West Bank Παλαιστίνιοι» στην περιοχή. Οι οικονομική ανάλυση είναι που αφορά τον σεναριογράφο. Η οικογένεια του Σάμι, που είναι σε πιο καλή οικονομική κατάσταση, δεν θα συμμετείχε σε μια διαδήλωση ενάντια στο μπλοκάρισμα της εξόδου άμα δεν έφτανε στο σημείο να κινδυνέψει και από έλλειψη τροφίμων. Θα προχωρούσε στο χτίσιμο ενός ακόμα σπιτιού για τον Σάμι, που όμως θέλει να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ περισσότερο από όλους και στην προσπάθειά του θα συνεννοηθεί μ’ έναν από τους φύλακες για την ανάγκη εξόδου και μ’ έναν οδηγό TAXI που βρίσκεται σε πιο δεινή οικονομική κατάσταση, καθώς χρωστά το δάνειο που πήρε για το αμάξι που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει λόγω απαγόρευσης εξόδου από το χωριό. Μία διαδήλωση θα πάρει άλλες διαστάσεις κατόπιν τοπικού bullying και, τελικά, θα βρει θύμα τον πιο φτωχό.