της Ιωάννας Παπαγεωργίου

Πρωταγωνιστής του «Animal Kingdom» – ταινίας οροσήμου για το 10’s σινεμά της πατρίδας του Αυστραλίας (και όχι μόνο), του ποικιλοτρόπως ατυχούς αλλά πολυσυζητημένου sequel «300: Η Άνοδος της Αυτοκρατορίας» και του νυν τηλεοπτικού hit του NBC και της Warner «Blindspot», ο Σάλιβαν Στέιπλτον από κοντά σε τίποτα δεν θυμίζει star της μικρής ή της μεγάλης οθόνης. Αντίθετα, όπως διαπίστωσε αποκλειστικά το FREE CINEMA, πιο… της διπλανής πόρτας δεν γίνεται!

«Γεια! Είμαι ο Σάλιβαν και είμαι από την Αυστραλία»! Ο προσηνής άνδρας με τα διαπεραστικά γαλάζια μάτια αποστομώνει με χιούμορ την ατζέντισσα που τον συνοδεύει και έχει μόλις προτείνει να γίνουν οι αναγκαίες συστάσεις, πριν… χυθεί στην καρέκλα μπροστά μου, απλώνοντας χέρια και πόδια, δεξιά κι αριστερά, όπου, όπως τον βολεύει. Φορά jean και κοντομάνικο μακό, χαλαρά. Μιλά με χαρακτηριστική, αυστραλέζικη προφορά, με συχνές παύσεις, πότε πνιχτά, μασώντας τις λέξεις, και πότε με στεντόρεια φωνή. Οι προτάσεις του, όμως, είναι πάντα μινιατούρες, καθώς σπανίως ξεπερνούν τις πέντε λέξεις. Και κάποιος πρέπει να καλέσει το βιβλίο Guinness: ο Σάλιβαν σπάει ρεκόρ, λέγοντας «ξέρεις / you know» λέξη παρά λέξη! Κυριολεκτικά! (Για λόγους συντομίας και χώρου άφησα λίγα μόνο, ενδεικτικά, σε αυτό το κείμενο.) Γελά συχνά, αυθόρμητα, αλλά ποσώς τον ενδιαφέρει αν είναι ο μόνος που πιάνει το αστείο. Και αντίθετα με τους περισσότερους, αν όχι όλους τους συναδέλφους του, καμία προσπάθεια δεν κάνει να σου γίνει αρεστός. Απλά, είναι αυτός που είναι.

Μπαίνουμε αμέσως στο ψητό: το «Blindspot». Τον λόγο της συνάντησής μας. Το διαφορετικό από τα άλλα, τηλεοπτικό αστυνομικό θρίλερ, όπου ο Σάλιβαν ερμηνεύει τον Κερτ Γουέλερ. Έναν πράκτορα του FBI, που καλείται μαζί με την ομάδα του να ανακαλύψει τι σημαίνουν τα τατουάζ (ανάμεσά τους και το όνομά του) που καλύπτουν απ’ άκρη σ’ άκρη το σώμα της αμνησιακής Τζέιν Ντο, που βρέθηκε γυμνή, μέσα σε μια βαλίτσα, καταμεσής της Times Square!

Η βασική σεναριακή ιδέα του «Blindspot» είναι ιδιαιτέρως ξεχωριστή. Τι σκέφτηκες όταν το πρωτοδιάβασες;

Ότι ήθελα να αποτελέσω κομμάτι του. Είναι εξαιρετική η υπόθεσή του, ξέρεις, που βρίσκουμε την Τζέιν στην Times Square, αλλά μετά, ξέρεις, προσπαθούμε απλά να βοηθήσουμε αυτό το κορίτσι, να ανακαλύψουμε ποια είναι. Και στη συνέχεια, συνειδητοποιούμε ότι όλα αυτά τα τατουάζ (που προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε) έχουν να κάνουν με πραγματικές, διαφορετικές αστυνομικές υποθέσεις, τις οποίες επιχειρούμε να εξιχνιάσουμε. Το καταδιασκεδάζω. Έχει απίθανη πλοκή. Και όσο προχωρά, γίνεται όλο και πιο έντονο… Είναι μεγάλη χαρά που έχουμε τόσο σπουδαίους σεναριογράφους. Που κάπως καταφέρνουν να μας κρατούν πάντα σε εγρήγορση. Στην αρχή αναρωτιόμουν, «ρε φίλε, πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό; Τι μπορεί να συμβεί;». Αλλά για μένα αυτή είναι η χαρά τού να κάνω κάτι όπως αυτό το show. Γιατί ειλικρινά, δεν ρωτάω. Δεν ξέρω τι γίνεται, οπότε αντιμετωπίζω κάθε επεισόδιο χωριστά, κι έτσι… βρίσκομαι στην ίδια θέση με το κοινό.

Πόσο δύσκολο είναι να ακολουθήσεις τους γρήγορους ρυθμούς και τη σεναριακή πολυπλοκότητα της σειράς;

Κατά έναν τρόπο είναι δύσκολο. Γι’ αυτό, όμως, δεν θέλω να ξέρω τι γίνεται στο μέλλον. Γιατί δεν θέλω (τα spoilers) να επηρεάσουν την ερμηνεία μου, ξέρεις, τη συγκεκριμένη μέρα, στη συγκεκριμένη υπόθεση, στο συγκεκριμένο επεισόδιο… Αλλά, ναι, μερικές φορές μπορεί όχι να μπερδευτείς ακριβώς, αλλά, ξέρεις, να κουραστείς. Γιατί δουλεύεις ασταμάτητα για μέρες. Εννοώ, αυτό είναι το δύσκολο, οι ατέλειωτες ώρες. (γελά) Διασκεδάζουμε, όμως, πολύ στα γυρίσματα και έχει πλάκα να συμμετέχεις σε αυτές τις ιστορίες και να χωρέσεις στο κεφάλι σου το πώς θα συμπληρωθεί όλο αυτό το puzzle.

Αυτό που με ιντριγκάρει στο «Blindspot» είναι το γεγονός ότι δεν είναι μόνο η Τζέιν που έχει μια άλλη, ανεξιχνίαστη σε μεγάλο βαθμό ζωή. Ο καθένας από την ομάδα σας, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχει μια άλλη, λιγότερο ή περισσότερο ανεξιχνίαστη ζωή. Συμφωνείς; Και πώς προσεγγίζεις αυτή την ισορροπία που απαιτεί ο ρόλος;

Ε, λοιπόν, για μένα αυτό ήταν ένα από τα πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά της σειράς. Δεν πρόκειται απλά για ένα διαδικαστικό δράμα, που προχωρά από τη μια αυτοτελή υπόθεση στην άλλη, όπου οι καλοί τύποι κυνηγούν τους κακούς. Πραγματικά ερευνά πράγματα, όπως την οικογενειακή ιστορία και τις προσωπικές σχέσεις (των ηρώων) πέρα από τη δουλειά. Και αυτό πιστεύω την οπλίζει με ρεαλισμό και την κάνει πιο προσιτή στο κοινό. Έχουμε την ευκαιρία να δούμε από τι είναι φτιαγμένοι αυτοί οι άνθρωποι, πόσο τους επηρεάζει αφενός η δουλειά, και αφετέρου η προσωπική ζωή τους. Και, ξέρεις, όλα αυτά που έγιναν με τον πατέρα μου στην πρώτη σεζόν. Που αρχικά, (φαινομενικά) τα πράγματα κατέληξαν καλύτερα από ό,τι περίμενες. Μετά, όμως, όταν ανακαλύπτεις τι πραγματικά συνέβη, τι έκανε ο πατέρας μου… ήταν συναρπαστικό να ερμηνεύεις αυτό το κομμάτι τού ρόλου.

Έχοντας συμμετάσχει και σε επιτυχημένες ταινίες και σε επιτυχημένες σειρές, προτιμάς το σινεμά ή την τηλεόραση;

Όχι. Δεν έχω προτίμηση… Είχα μόλις τελειώσει το (σ.σ. επίσης τηλεοπτικό, 5 κύκλων, αξιοπρεπέστατο δράμα τού Cinemax) «Strike Back» και ήμουν άνεργος ηθοποιός. (γελά) Δεν μπορώ εδώ που κάθομαι να σε φλομώσω στις μαλακίες, του στιλ «Ω, επέλεξα αυτή τη δουλειά…». Όλα αυτά είναι ανοησίες. Απλά, θέλω να δουλεύω. Οπότε, μετά το «Strike Back», κατάλαβα ότι έπρεπε να αρχίσω ξανά να ψάχνω για δουλειά. Να επιστρέψω και στο κυνήγι των τηλεοπτικών πιλοτών. Ω, γουστάρω να κάνω και σινεμά και TV. Δεν μπορώ να πω ότι θα επιζητήσω μόνο φιλμ. Κάνεις ταινίες και ποτέ δεν ξέρεις ποια θα είναι η τύχη τους. Το ίδιο ισχύει και για τις σειρές. Ξέρεις, κάνεις ένα show και ποτέ δεν ξέρεις αν θα γίνει επιτυχία… (γελάει) Μάλλον δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο χρονοβόρο είναι ένα τηλεοπτικό hit! (ξεκαρδίζεται) Τέλος πάντων, διάβασα μερικά σενάρια, από διάφορες σειρές, αλλά με τράβηξε αυτή. Όπως είπα, μ’ άρεσε ο ρόλος και ήταν απίθανη η ιστορία. Ήθελα να μάθω πώς θα εξελιχθεί. Αναρωτιόμουν, βέβαια, τι θα έκανα αν αυτή η σειρά δεν είχε επιτυχία. Και μετά, προφανώς, το κοινό την αγάπησε. Οπότε, υποθέτω, από αυτή την άποψη χτύπησα φλέβα χρυσού! (γελά) Αλλά, ναι, κάπως έτσι τη διάλεξα. Εξάλλου, γυρίζεται στη Νέα Υόρκη.

Σ’ αρέσει η Νέα Υόρκη;

Είναι συνωστισμένη. Συνωστισμένη. Είναι σπουδαία πόλη, αλλά με ασταμάτητο ρυθμό. Είτε δουλεύεις είτε όχι, αισθάνεσαι ότι ποτέ δεν σταματά. Οπότε είναι φοβερή. Είναι εκπληκτική προς εξερεύνηση πόλη, αλλά μάλλον δεν έχω τόσο χρόνο όσο θα ήθελα για να την εξερευνήσω. (ξεκαρδίζεται) Είναι τεράστια! Είναι τέλεια ως βάση. Κατά κάποιον τρόπο είναι η πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό που έχω μια βάση για περισσότερο από μερικούς μήνες. Και δεν έχω ζήσει ποτέ ξανά σε μια πόλη σαν αυτή.

Το τατουάζ που έχεις στο χέρι σου…

Ω, αυτό ήταν από πριν. Αυτό ήταν από πριν. Αυτό, ααα…

Σημαίνει «Animal Kingdom», σωστά;

«Animal Kingdom», ναι. Εκείνος ο χαρακτήρας (που ενσάρκωσα) σε εκείνο το φιλμ ήταν καλυμμένος με τατουάζ. Και πολύς κόσμος μου έλεγε, «Κάνεις τόσα γυρίσματα γεμάτος ψεύτικα τατουάζ, οφείλεις να κάνεις ένα αληθινό». Οπότε είπα στον σκηνοθέτη, «αν το φιλμ πάει καλά, θα χτυπήσω ένα». Και αυτό (σ.σ. κατά μήκος της εσωτερικής μεριάς του δεξιού του χεριού) είναι αυτό που αποφάσισα να κάνω, το οποίο λέει «Animal Kingdom» στα ταϊλανδέζικα.

Ήταν σημαντική στιγμή όχι μόνο της καριέρας σου, αλλά και του σινεμά της Αυστραλίας αυτή τη ταινία.

Θεωρώ ότι σε κάθε εθνική κινηματογραφία, είτε είναι της Αυστραλίας, είτε της Αμερικής, είτε οπουδήποτε αλλού, κάθε δύο-τρία χρόνια έρχεται μια ταινία που όλοι αγαπάνε. Εμείς κάναμε αυτή και δεν είχαμε ιδέα… Και μετά κέρδισε στο Sundance… όπου έφτασε μια χούφτα αγόρια από την Αυστραλία, προφανώς πραγματικά τρομοκρατημένα. (γελάει) Οπότε αργήσαμε να συνειδητοποιήσουμε πόσο σημαντική ταινία ήταν και πόσο πραγματικά συγκίνησε τον κόσμο… Και μετά, σαφώς χάρη στην επιτυχία της, όλοι μας αρχίσαμε να δεχόμαστε προσφορές για μεγαλύτερες δουλειές. Ήταν special εποχή. Θεωρώ ότι αυτή ήταν η δουλειά… Και ξέρεις (παρόλο που δεν ήταν διασκεδαστικό φιλμ), εμείς καταδιασκεδάσαμε τη δημιουργία του. Ξέρω, ξέρω, υπήρχαν αυτά τα πράγματα που έπρεπε να κάνουμε σε ένα μόνο take. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς. Κι έτσι κάναμε, και λειτούργησε… Ήταν καλή εποχή και σπουδαίο πράγμα το γεγονός ότι αποτέλεσα κομμάτι της. Χαίρομαι για την επιτυχία του και χαίρομαι να βλέπω πως πραγματικά συγκινεί τους ανθρώπους. Και είναι ωραίο να ακούς τους πάντες, παντού, να σου μιλούν ακόμα για αυτό.

Πόσο διαφορετικό είναι να δουλεύεις για την τηλεόραση της Αυστραλίας, όπου έπαιξες σε μερικά επεισόδια του «Neighbours», από εκείνη των ΗΠΑ;

(Γελά δυνατά, τρανταχτά) Τι θυμήθηκες τώρα! Για μένα είναι το ίδιο. Απλά η δε είναι μεγαλύτερη μηχανή. Και, υποθέτω, απευθύνεται σε μεγαλύτερο κοινό. Οπότε, ναι, η προώθηση και η υποστήριξη που είχαμε από το NBC και τη Warner Brothers για το «Blindspot» μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη. Είχαμε κάνει μόνο τον πιλότο όταν άρχισαν να προωθούν τη σειρά… και το πρόσωπό σου περνά μπροστά σου, πάνω σε ένα λεωφορείο, ή μπαίνεις σε ένα TAXI που κουβαλά διαφήμιση της σειράς… Δεν μου είχε ξανασυμβεί… Ήταν πραγματικά freaky! Γιατί δεν είχαμε βγει καν στον αέρα ακόμα! Οπότε κάθεσαι εκεί και ελπίζεις να πάει καλά η σειρά και να αρέσει στον κόσμο. Κι αυτό είναι λίγο τρομαχτικό, γιατί αν δεν τα πάει καλά… «ναι, αυτό είναι το πρόσωπό μου! Ναι, να το πάλι»! (ξεκαρδίζεται) Αλλά, ναι, είναι τεράστια η διαφορά από τα να δουλεύεις πίσω στο σπίτι. Όποτε επιστρέφω όμως εκεί, πίσω με τους ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσα, αισθάνομαι σαν να δουλεύω με την οικογένειά μου. Κι αυτό είναι ωραίο και ίσως μου λείπει λίγο…

Πόσο κοντά είσαι με τους υπόλοιπους ηθοποιούς του καστ;

Πολύ κοντά! Έχουμε πολύ καλές σχέσεις! Ναι!

Πόσο δύσκολο ήταν να αποχωριστείτε τη Μαριάν Ζαν-Μπατίστ;

Ήταν απαίσιο. Υποθέτω κάτι τέτοιο είναι στη φύση τής σειράς. Ήταν δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε. Γιατί; Γιατί πρέπει να την αποχωριστούμε; Είναι τόσο απίθανη γυναίκα, απίθανη ηθοποιός, που μας κόστισε πολύ. Γιατί τα πάμε πολύ καλά όλοι μαζί, έχουμε γίνει πολύ φίλοι και περνάμε τέλεια στα γυρίσματα. Άρα, το να χάνεις κάποιον… Σου θυμίζει επίσης ότι πολύ σύντομα μπορεί να είσαι ξανά άνεργος! (γελάει) Βέβαια και η Τζέιμι (Αλεξάντερ – Τζέιν Ντο) είναι εξαιρετική γυναίκα και σπουδαία συνεργάτιδα. Και σίγουρα περνάμε πολύ χρόνο μαζί, κάθε μέρα. Υποθέτω, όμως, ότι αυτή είναι η χαρά του να έχεις τόσο σπουδαία ομάδα. Υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλο και προσπαθούμε να το διασκεδάζουμε όσο μπορούμε. Είναι φορτωμένο το πρόγραμμά μας. Κι όταν δουλεύεις 15 ώρες την ημέρα, γίνεται κουραστικό. Επομένως είναι ωραίο να ξέρεις ότι σε περιμένει μια καλή ομάδα όταν πας στη δουλειά… Αν και εγώ! Ναι! Εγώ! Είμαι αυτός που συνήθως σπάει πλάκα. Και μάλλον βρίζω πολύ. (γελά) Όταν ξεχνώ τα λόγια μου… (ξεκαρδίζεται)

Θυμάσαι τη στιγμή που συνειδητοποίησες ότι θέλεις να γίνεις ηθοποιός;

Όχι. Ακόμα περιμένω αυτή τη στιγμή. (ξεκαρδίζεται) Είναι απλά μια δουλειά. Σίγουρα δεν ήμουν ένα παιδί που ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός. Η αδελφή μου ήθελε να γίνει ηθοποιός, γραφτήκαμε μαζί σε έναν ατζέντη, και μετά μου έδωσαν ρόλο σε μια διαφήμιση, για την οποία με πλήρωσαν 200 δολάρια. Ήμουν μικρό παιδί και σκέφτηκα, «Ω, αυτό είναι καλό»! Και μετά από αυτό έκανα κάποιες guest εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές, ενώ παράλληλα δούλευα σε οικοδομές. Και το να δουλεύεις σε οικοδομές είναι πολύ απαιτητική δουλειά, αλλά επέμεινα, δεν εγκατέλειψα την ηθοποιία. Γιατί νομίζω ότι πέρασα πολύ καλά στις πρώτες μου ερμηνευτικές δουλειές.

Ποιοι Αυστραλοί ηθοποιοί σε ενέπνευσαν στην καριέρα σου;

Γουάου. Ο Γκάι Πιρς είναι ένας… Ο Χιου Τζάκμαν. Η καριέρα του και ό,τι έχει καταφέρει… Απλά, έχει όλο το πακέτο. Δεν νομίζω, όμως, ότι μπορώ να τραγουδήσω και να χορέψω σαν αυτόν. (γελά) Εμμμ, ξέρεις, ο Ράσελ Κρόου… η Κέιτ Μπλάνσετ. Το να βλέπεις όλους αυτούς τους ανθρώπους… το να συνειδητοποιείς τι είναι δυνατό και τι μπορείς να πετύχεις, αυτό σε εμπνέει με κάποιον τρόπο… Ο Σαμ Νιλ… Σπουδαίοι ηθοποιοί….

Πώς αντιδρούν οι fans του «Blindspot» απέναντί σου;

Είναι αστείο. Μόλις επέστρεψα από το σπίτι μου στην Αυστραλία, στη Μελβούρνη… Ήμουν εκεί, ξέρεις, είχαμε τελειώσει τον πρώτο κύκλο, και πήγα σπίτι. Και για κάποιο λόγο αισθανόμουν το «Blindspot» κάτι ξέχωρο από εμένα. Μέχρι που άρχισα να ακούω Aussies να λένε «Ω, είμαι μεγάλος fan και αγαπώ αυτό το show»! Κι εγώ απορημένος έλεγα, «Ποιο show»; Είναι ωραίο με έναν τρόπο να έχεις αυτή την εμπειρία… Και πριν λίγες μέρες περπατούσα στο δρόμο κι ένα κορίτσι φρίκαρε. Το έβλεπες στα μάτια της, που σε κάρφωναν… Και μου ζήτησε μια φωτογραφία. Και το να βλέπεις αυτή την ειλικρινή ευχαρίστηση είναι ωραίο κομμάτι της δουλειάς.

Το να ταξιδεύεις ανά τον κόσμο, να βιώνεις διαφορετικές κουλτούρες και να ζεις σε διάφορες πόλεις αποτελεί σημαντικό μέρος της δουλειά σου. Αν και δεν ονειρευόσουν, λοιπόν, να γίνεις ηθοποιός, ονειρευόσουν να γυρίσεις τον κόσμο όταν ήσουν παιδί;

Όχι, και δεν νομίζω ότι υπάρχει ηθοποιός που σκέφτεται, «Θα γίνω ηθοποιός και θα ταξιδέψω στο Κέιπ Τάουν και την Ουγγαρία και τη Νέα Υόρκη». Αλλά για μένα είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια της δουλειάς. Αρχικά, όμως, όταν πήρα τον ρόλο στο «Strike Back» και έπρεπε να μετακομίσω από την Αυστραλία στη Νότια Αφρική, ψιλοφρίκαρα. Είσαι έξω από όλα όσα γνωρίζεις και προσπαθείς να κάνεις μια σειρά, να αναπτύξεις έναν χαρακτήρα, με μια ομάδα νέων σε σένα ανθρώπων σε μια εντελώς νέα πόλη. Και νομίζω ότι στην αρχή, τους πρώτους λίγους μήνες, μου έλειπαν πραγματικά οι φίλοι και η οικογένεια… ξέρεις, η οικειότητα με όλα όσα γνώριζα… Τώρα…

Το συνήθισες;

… μαθαίνεις πολύ γρήγορα πώς να απολαμβάνεις τις χαρές τού να γυρίζεις τον κόσμο, να δουλεύεις για αυτές τις σειρές, να εξερευνάς πόλεις, κουλτούρες, γλώσσες, φαΐ.

Ο 1ος κύκλος του «Blindspot» κυκλοφορεί σε DVD box set από την εταιρεία Tanweer. Εκτός από τα 23 επεισόδια, περιλαμβάνει ως Special Features 8 ολοκαίνουργια featurettes, commentary στον πιλότο, κομμένες σκηνές και bound & gag reel.

Ο 2ος κύκλος της σειράς προβάλλεται στο Novacinema4HD κάθε Παρασκευή, στις 22:00 το βράδυ.