FreeCinema

Follow us

Επιστροφή στη δεκαετία του ’80!


Είναι τα 80’s η δεκαετία που μας… «έφτιαξε»; Έχει ενδιαφέρον το ερώτημα και μέσα από έξι ωριαία επεισόδια αποπειράται να μας απαντήσει το National Geographic Channel με την ομώνυμη σειρά ντοκιμαντέρ, «The 80’s: The Decade That Made Us».

Στην Ελλάδα οι τηλεθεατές θα έχουν την τύχη να την παρακολουθήσουν αποκλειστικά μέσω Nova, 12 με 16 Μαΐου στις 21:00. Η σειρά ακολουθείται στις 22:00 – στις ίδιες ημερομηνίες, με τέσσερα επεισόδια – από το αδελφάκι της, «The 80’s Greatest», που στέκεται πιο πολύ στους ανθρώπους και τα γεγονότα που διαμόρφωσαν τη δεκαετία.

The.80s.The.Decade

To εγχείρημα καταγραφής των γεγονότων και των ανθρώπων που υπογράμμισαν μια ολόκληρη δεκαετία δεν είναι απλό πράγμα. Πόσω μάλλον στα 80’s, δεκαετία, πανθομολογουμένως, της μεγάλης μετάβασης προς τις οδούς – θετικές ή αρνητικές – όπου βαδίζουμε σήμερα. Πολλοί απ’ όσους τα ζήσαμε, σε κάποια ηλικία που καταλαβαίναμε τι μας γινόταν, δεν μπορούμε παρά να έχουμε ένα ελαφρύ μειδίαμα βλέποντας αυτή τη σειρά ντοκιμαντέρ, γιατί ξύνει τις μνήμες των εικόνων που μας διαμόρφωσαν και ζωγράφισαν το μονοπάτι μας προς το παρόν. Είναι απίστευτα πλούσια η παρέλαση των ονομάτων, των καλλιτεχνών, των πολιτικών, των γεγονότων πάσης φύσεως που περιέχεται εδώ μέσα (εντάξει, να πω ότι θα ήθελα λίγο περισσότερο Μάικλ Τζάκσον – οέο – και όταν το είπα στο Φραγκούλη, γυρνάει και μου απάντησε: Αναφέρεται έντονα στο ότι δεν τον έπαιζε το MTV και χρειάστηκε να τους απειλήσει η Columbia Records!!! Τι άλλο θέλεις, χριστιανή μου;» και με τάπωσε). Η πλήρης περιγραφή, λοιπόν, θα ήταν ότι περιέχει λίγο από όλα, εγκολπώνοντας την πολιτιστική επανάσταση, το τεχνολογικό breakthrough και τις πολιτικές αλλαγές που επιτεύχθηκαν αυτή τη φοβερή δεκαετία. Οι μικρότερης ηλικίας μπορούν να το δουν μόνο εγκυκλοπαιδικά, δίχως να αισθανθούν και πολλά, για να μάθουν, ίσως, εξ ου ορμώνται πολλές από τις σημερινές προσλαμβάνουσές τους.

Rubik 80s

Το κινητήριο έναυσμα είναι ο περιλάλητος κύβος του Rubik, αυτή η εμβληματική πολύχρωμη σπαζοκεφαλιά (προσωπικά, την έβρισκα πάντα εκνευριστική και δεν μπόρεσα ποτέ να σταυρώσω ούτε μια ομόχρωμη πλευρά !), βάσει του οποίου δομείται ολόκληρη η σειρά, συσχετίζοντας τα θέματά της και περνώντας από το καλλιτεχνικό πεδίο, στο πολιτικό, από εκεί στο μουσικό, με άνυσμα κάποια πρόσωπα, και πάει λέγοντας. Φυσικά, η αρχή γίνεται με το δεδομένο του Ψυχρού Πολέμου ανάμεσα στην Αμερική και τη Ρωσία, που είχε τσιμπήσει όλη η υφήλιος τασσόμενη με τον έναν ή τον άλλον, και που φορούσε την εσθήτα του γελοιωδέστατου διλήμματος «δημοκρατία ή κομμουνισμός». Από ‘κει λοιπόν, πάμε στον αγώνα εναντίον των πυρηνικών όπλων με τα οποία χαριεντίζονταν οι δυο υπερδυνάμεις και κάνοντας κωλοτούμπα, πάμε στην… Τζέιν Φόντα αλλά και έτερους καλλιτέχνες που στρατεύτηκαν σε τούτο τον αγώνα. Έγινε, πια, το πολιτικό προσωπικό και η αγωνίστρια Τζέιν έγινε παραλλήλως και η σταυροφόρος της… aerobic και ως εκ τούτου ερχόμαστε για τα καλά σε αυτή τη μεγάλη επανάσταση που χαρακτήρισε τα 80’s, τη feel good revolution.

Fonda Workout

Αυτό, λοιπόν, αποτελεί και τη φόρμα όλου του ντοκιμαντέρ. Όσα ακολουθούν δεν είναι παρά τα μυθικά κυήματα της εποχής : το Pacman, οι Simpsons, η πρώτη τηλεοπτική black comedy του «The Bill Crosby Show» και, βέβαια, ο JR και το «Dallas», το serial που έκατσε στον καναπέ ολόκληρους λαούς και απασχόλησε τον πλανήτη με το ποιος έκανε την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, κερδίζοντας το μυθικό 73% της τηλεθέασης. Αλλά αυτό συνδέεται με μια ακόμη απόπειρα δολοφονίας, αυτή εναντίον του Ρέιγκαν – και εδώ έχουμε τη λεγόμενη Reagan revolution – που… βαδίζοντας στα τηλεχνάρια της δολοφονίας στο Ντάλας εκτόξευσε τη δημοτικότητα του Προέδρου υψηλότερα από το 50%. Μια είδηση που, ακολούθως, εκτοξεύει το CNN και κάνει τον Τεντ Τέρνερ πλούσιο και διάσημο. Πλέον, τα πρόσωπα των media και της επικοινωνίας μετατρέπονται σε super stars. Εδώ μπαίνει ο πρωτοπόρος Στιβ Τζομπς, η εισαγωγή τού τι θα πει brand name (που στη μουσική δεν είναι παρά η Μαντόνα, που σόκαρε τους πάντες με την performance της στα ΜTV Αwards), τα glittery φορέματα της «Δυναστείας», της οποίας φυσικά η συνεπαγωγή είναι το χρήμα. Ένα μεγάλο κομμάτι της σειράς ασχολείται με το χρήμα και πώς τα διάφορα brands εισέρχονται στο νέο τοξικό τζόγο, το χρηματιστήριο. Wall Street, Μάικλ Ντάγκλας, τα… σώβρακα του Κάλβιν Κλάιν και μπαίνουμε, πλέον, στην ουσία: όλη αυτή τη νοοτροπία του «πουλάω – αγοράζω», τη νοοτροπία του να συνηθίζεις να έχεις χρέος, του πλαστικού χρήματος, της αγοραμανίας. Εδώ, πια, έχουμε ένα ακόμη περίοπτο σημείο, κάτι που το χρήμα εμφύσησε στον άνθρωπο από τότε και γίνεται «το εμείς, εγώ».

Mac 80s

Αυτή η συνεπαγωγή αναπτύσσεται έξυπνα. Δίχως να ρίχνει το μπαλάκι σε τίποτα και σε κανέναν μιλάει για το χρήμα, σαν να πρόκειται για το αποτέλεσμα μια απλής μαθηματικής εξίσωσης, με πολλά βήματα μεν, αλλά τέτοιας που από πουθενά να μην πιάνεται κανένα πουλί στη φάκα. Γιατί το συνδέει με όλες τις flowery παραμέτρους της pop κουλτούρας, αυτής της μαζικής κίνησης προς άπασα κατεύθυνση της τέχνης, στα σπέρματα της οποίας βρίσκεται η low και η high art. Δηλαδή, κοντολογίς, δεν παίρνει θέση, ούτε και υπάρχει καμία διάθεση κριτικής ή θεοποίησης ούτε ωραιοποίησης, ακόμη και της ίδιας της Μαντόνα. Επιδίδεται σε αυτό το τρικ του βιντεοκλιπίστικου πεταρίσματος που δε σε αφήνει να ανασάνεις, μιλώντας για πολύ σοβαρά θέματα όπως το χρήμα, που λέγαμε, και ο καπιταλισμός.

Back to the Future

Το ότι ο Πρόεδρος Ρέιγκαν έφερε «πολιτική και ηθική ανανέωση», όπως αναφέρεται, είναι για μας τους Έλληνες αλλά και για τον περισσότερο ευρωπαϊκό κόσμο ένα ακόμη… ανέκδοτο με τον Τοτό. Η σειρά τεκμηριώνει, πολύ εύστοχα και αναφανδόν πλην τεχνηέντως, ότι αυτό υπήρξε μια αναμφίβολη και αδιάσειστη αλήθεια. Μπορεί το επιχείρημα που χρησιμοποιεί να είναι η… «Επιστροφή στο Μέλλον» με τον star – ορόσημο της κομεντί της εϊτίλας, Μάικλ Φοξ, αλλά είναι αλήθεια. Η «Επιστροφή στο Μέλλον», που ο Ρέιγκαν λάτρεψε όσο καμιά ταινία, στην πραγματικότητα αποτελεί την επιτομή του πώς όλες οι ακριβές αξίες που γεννήθηκαν τη δεκαετία του ’50 ήρθαν και έδεσαν το γλυκό της δεκαετίας του ‘80 υπό την Προεδρία ποιανού άλλου; Του Ρόναλντ Ρέιγκαν. Συνάγεται το αξίωμα μιας επιτυχούς Προεδρίας για να μην προσθέσουμε το τελευταίο κομμάτι του puzzle της μεγάλης επιτυχίας του: της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου. Από τα χείλη του βγήκε το διάσημο «Tear down this Wall!», που ήταν αρκετό για να χειροκροτηθεί από όλη τη σφαίρα Γη. Κι όταν βλέπεις τον… Ντέιβιντ Χάσελχοφ με βάτες (που αναβοσβήνουν λαμπάκια!) να τραγουδάει στο περιπεπτωκός Tείχος του Βερολίνου το τραγούδι του – χωρίς να είναι τραγουδιστής, καλέ -, «Freedom», ε, βγάζεις στο ντοκιμαντέρ το καπέλο: τέτοιο trivia fact από τη λαϊκή υποκουλτούρα που να κορυφώνει ως όχημα το απόλυτο πολιτικό γεγονός – σφραγίδα της δεκαετίας εκείνης, είναι τουλάχιστο ένα glorious, αμερικάνικο κλείσιμο. Και, ναι, είναι αμερικανιά.

Berlin Wall 80s

Μόνο υπό αυτό το πρίσμα μπορείς να παρακολουθήσεις κάτι τέτοιο. Να αφεθείς στη χαλαρότητα της πληροφορίας και να μη σκέφτεσαι πολιτικά. Να ευχαριστηθείς τα facts, που ο πλούτος τους είναι μεγάλος, δίχως περαιτέρω αξιώσεις. Γιατί, φυσικά, η δεκαετία που μας… «έφτιαξε» δεν ήταν μόνο αυτή των 80’s ούτε, ασφαλώς, μας έφτιαξε μόνον η Αμερική. Αυτή η σειρά είναι αμερικανοκεντρική και ως τέτοια πρέπει να τη δούμε. Είναι η δεκαετία that… rebooted America. Πιάστε το remote control και ξεκινάμε…

Το «The 80’s: The Decade That Made Us» κάνει πρεμιέρα στο National Geographic Channel (αποκλειστικά μέσω Nova) στις 12 Μαΐου στις 21:00, ενώ τα νέα επεισόδια θα προβάλλονται καθημερινά την ίδια ώρα μέχρι και τις 16 του ίδιου μήνα. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τα επεισόδια του «The Decade That Made Us» και «The 80’s Greatest» σε επανάληψη από τις 12 μέχρι τις 16 Μαΐου, στις 23:00 και 00:00 αντίστοιχα.

Για περισσότερες πληροφορίες και ώρες προβολής επισκεφθείτε το σχετικό micro-site, όπου μπορείτε να συμμετάσχετε και σε ένα θεματικό παιχνίδι trivia που έχει δημιουργηθεί για να τεστάρει τις γνώσεις σας.