της Σοφίας Σταυριανίδου

Είναι το αυστραλέζικο «Puberty Blues» που τα οκτώ επεισόδιά του ολοκληρώθηκαν πριν λίγες εβδομάδες από το Channel Ten, πήγε απρόσμενα καλά στα ratings και σχεδιάζεται και δεύτερη σεζόν. Εξ όσων έμαθα εδράζεται στο ομώνυμο δημοφιλές βιβλίο δύο γυναικών από το 1979, των Κάθι Λέτε και Γκαμπριέλ Κάρι, και μάλιστα είχε γυριστεί και ταινία (δίχως ιδιαίτερη επιτυχία) από τον Μπρους Μπέρεσφορντ, το 1981.

Η Ντέπι και η Σου είναι δυο έφηβες που κάνουν αυτό που συνηθίζεται να κάνουν όλα τα κορίτσια της ηλικίας τους στα 70’s: κάθονται στις όμορφες αμμουδιές του βόρειου Σίδνεϊ, όπου ζουν για να χαζεύουν τους surfers και να φλερτάρουν μαζί τους. Σε ένα καταπληκτικό οπτικό σκηνικό, οι δυο τους «πεθαίνουν» από ανάγκη να μπουν στις high gangs, να κάνουν σεξ, να είναι in, να μην είναι out. Eίναι και το καλό παιδί, ο Γκάρι, το ομορφόπαιδο που παρακολουθεί από την κλειδαρότρυπα το δράμα των γονιών του, και η Σέριλ που έχει μόνο μητέρα, η οποία δε μπορεί να την ελέγξει και άλλες μικρές ή μεγαλύτερες σε έκταση φιγούρες που συνθέτουν μια ανθρωπογεωγραφία της εποχής πολύ ακριβή και με πολλές κοινές αναφορές με το σήμερα.

Το «Puberty blues» υποψιάζομαι ότι αποτελεί βιογραφία των συγγραφέων, με εμφανή τα φεμινιστικά σπέρματα στο περιεχόμενο, μιας και αφορά στην εποχή – παρένθεση μεταξύ των 60’s (δεκαετίας ανακάλυψης του αντισυλληπτικού χαπιού αλλά και συντηρητισμού) και των 80’s (δεκαετίας του AIDS και της σεξουαλικής αμηχανίας και τρόμου που έφερε αυτό). Τα 70’s, τι ακριβώς ήταν; Μήπως η «ανεκτική κοινωνία» (ο όρος της permissive society) των παιδιών των λουλουδιών και, προφανώς, της πραγμάτωσης όλων των επαναστατικών βημάτων που επιτεύχθηκαν στα 60’s; Ήταν η εποχή των ελευθεριών της έκφρασης και της ερωτικής αυτοδιάθεσης, της στράτευσης ενάντια στην καταστολή και στη βία, η εποχή που οι ακρότητες μπερδεύτηκαν με την ηθική και το πρέπον με το μη πρέπον, ακριβώς από την τάση κατάργησης αμφοτέρων. Καθόλου περίεργο που τα διάφορα ερωτικά παιχνίδια, όπου οι παντρεμένοι αντάλλασσαν παρτενέρ ή το strip poker και πολλά άλλα έδιναν και έπαιρναν τότε, ανατέλλοντας νέες αξίες στις σχέσεις, το γάμο και το σεξ. Όπως – υπέροχα – μας αφηγήθηκε ο Ανγκ Λι με την «Παγοθύελλα» (1997), εκείνη η εποχή είχε κάτι το απόλυτα νοσηρό αλλά και απόλυτα ενδιαφέρον. Κάτι αντίστοιχο ένιωσα παρακολουθώντας το «Puberty Blues».

Πέρα από τον – λιγάκι – παραπλανητικό τίτλο του, ουδόλως ασχολείται αποκλειστικά με τη Ντέπι και τη Σου : τρυπώνει στις οικογένειές τους και καταγράφει το πώς η εποχή αλλάζει τις σχέσεις, τους θεσμούς, το γάμο. Οι γονείς της Ντέπι εργάζονται και οι δύο και αγαπιούνται, αλλά δεν ξέρουν πώς να μιλήσουν ο ένας στον άλλο, της Σου είναι πιο μοντέρνοι, πιο ελεύθεροι, επιθυμούν να κρατήσουν την αστική άνεση που τους παρέχει η διαφήμιση, του Γκάρι υπό τη σκιά της μοιχείας, με έναν πατέρα απόντα και μια μάνα να τον δικαιολογεί και να τον περιμένει συνέχεια και η Σέριλ που πρέπει να ανέχεται το φλερτ του φίλου της μάνας της. Παίζουν strip poker και τσιτσιδώνονται πιωμένοι, ελαφρά ένοχοι και ντροπιασμένοι, αλλά είναι πολλοί, άρα είναι όλοι συνένοχοι. Αυτά γίνονται υπό το τυχαίο βλέμμα των παιδιών τους, τα οποία δε μπορούν να ελέγξουν. Ο έλεγχος ανέκαθεν υπήρξε το επιθυμητό των γονέων, μόνο που εδώ, και σε αυτή την εποχή πια, είναι τόσα τα προς διαπραγμάτευση προβλήματα των ενηλίκων, που είναι εντελώς αδύνατο και απίθανο να βρίσκονται κοντά στα παιδιά.

Απαγορεύσεις, περιορισμοί, τιμωρίες, εκτροχιασμένες λεκτικές συγκρούσεις μεταξύ μικρών και μεγάλων, φτιάχνουν τα δυο σύμπαντα που συγκρούονται αέναα στην ιστορία και που δεν έβρισκαν ούτε και θα βρουν πολλά σημεία συνάντησης… στον αιώνα τον άπαντα. Κι αυτό ακούγεται τόσο κοινό με το σήμερα, μέσα από την παραδοξότητα των αλλαγών και της εξέλιξης. Η σειρά είναι γεμάτη από μικρές υπέροχες λεπτομέρειες, στιχομυθίες, κινήσεις και δονήσεις, βλέμματα, αλήθειες και ψέματα, που άλλοτε είναι διασκεδαστικά και συγκινητικά, άλλοτε σκληρά και παρηγορητικά. Πάνω απ όλα, όμως, όλες αυτές οι εικόνες στάζουν συναίσθημα και αποπνέουν ένα φρέσκο άρωμα, αυτό που ζυμώνεται στις καρδιές των εφήβων.

Το «Puberty Blues» κυκλοφορεί ελεύθερα σε streaming.