FreeCinema

Follow us

«GRACE AND FRANKIE»: ΦΟΝΤΑ & ΤΟΜΛΙΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!


Το Netflix, κατά πώς συνηθίζει, διαμορφώνοντας τα τηλεοπτικά δεδομένα και τα ήθη μας, στις 8 Μαΐου κυκλοφόρησε μονοκοπανιά ολόκληρο τον πρώτο κύκλο τούτης της νέας κομεντί με τίτλο «Grace and Frankie». Με ακαταμάχητο καστ, την Τζέιν Φόντα, τη Λίλι Τόμλιν, τον Σαμ Γουότερστον και τον Μάρτιν Σιν, δεν μπορείς παρά να κάτσεις στον καναπέ και να το δεις. Κι ας μην περιμένεις και πολλά.

Η ιδέα στην καρδιά αυτής της κομεντί είναι αναμενόμενα μοντέρνα. Η Γκρέις και η Φράνκι, 70άρες, παντρεμένες πάλαι παλαιόθεν με δυο κολλητούς και συνεταίρους, και μην πολυπηγαίνοντας η μια την άλλη, βρίσκονται καλεσμένες σε ένα δείπνο κουαρτέτου όπου σκάει η αναπάντεχη βόμβα από τους συζύγους τους: ο Σολ και ο Ρόμπερτ είναι ερωτευμένοι, σχεδιάζουν να ζήσουν μαζί και να παντρευτούν. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο γυάλινος κόσμος τής Γκρέις (Φόντα) γίνεται κομματάκια και ο κυνικός, αναμένων άπαντα της Φράνκι (Τόμλιν) καταρρακώνεται. Κάπως έτσι, η τηλεόραση αποκτά μια ακόμη ιστορία γυναικείας φιλίας, άσπονδης τρόπον τινά, αλλά στην έδρα της γεμάτης συμπόνια και χιούμορ. Αλλά και ένα ακόμη love story, αυτό του Σολ (Γουότερστον) και του Ρόμπερτ (Σιν) που φέρνει τα πάνω κάτω στις ζωές όλων των ηρώων και τούμπαλιν. Creators είναι η των «Friends» Mάρτα Κάουφμαν και ο Χάουαρντ Τζ. Μόρις, με τις δυο πρωταγωνίστριες στους ρόλους των executive σε πολλά επεισόδια. Οι κριτικές ήταν εξαιρετικά… μικρομεσαίες και νερόβραστες, αν και το imdb που παλμογραφεί και τις αγάπες των φιλοθεαμόνων τού δίνει ένα μεγαλοπρεπές 8.3, βουλώνοντας τα στόματα της κριτικής, αυτής της αέναα μεμψίμοιρης ράτσας. Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να αδικήσω, εντελώς εδώ, την κριτική. Η σειρά αυτή δεν έχει σπάνιο χιούμορ, ούτε και πολλές ατάκες που να σε λιώνουνε στο γέλιο. Η ευρηματικότητα και η πρωτοτυπία υλοποιείται μέσα από έναν αφοπλιστικό, συχνά, αυτοσαρκασμό των ηθοποιών που δεν γίνεται να μη σε κάνει να γελάσεις, πάντα με την προϋπόθεση ότι ξέρεις την ιστορία τους. Την ιστορία τους στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, την persona τους, τη μεγάλη και εύπορη πορεία τους, τις ζωές τους.

Grace and Frankie 1

Οι χαρακτήρες τους είναι μια απεικόνιση αυτού που πάντα υπήρξαν. Δεν γίνεται να μη μείνεις άφωνος με την ομορφιά τής Τζέιν Φόντα στα 78 της, να παλεύει ακόμη σαν παιδούλα να κρατήσει την καταπληκτική της σιλουέτα, μεταφράζοντας κάθε τροφή σε θερμίδες, τις ματιές των ανδρών σε φιλάρεσκες πλην όμως τζούφιες θωπείες και τη διάλυση του γάμου της σε ταραχή τής ευχαριστημένης ρουτίνας της. Δε γίνεται να μη γελάς με τη Λίλι Τόμλιν, που κάνει κιμά τη φιλενάδα της με τον κυνισμό της, τη βάζει μέσα στην τσαλακωμένη καθημερινότητά της και αντιμετωπίζει μεταφυσικά και χίπικα την αλλαγή που ήρθε σε τούτη τη φάση της ζωής. Γιατί καταλήγουν να μείνουν μαζί στο εξοχικό που αφήσαν οι δυο σύζυγοί τους (όχι κι άσχημα), στο Μαλιμπού της Καλιφόρνια. Πάνω από όλα, όμως, τούτη η κωμική συμβίωση είναι ένας αγώνας επιβίωσης παλεύοντας με τη μοναξιά των γηρατειών. Σα φάντασμα πάνω κι από τις δυο υπάρχει η μοναξιά, αυτό το τρομακτικό τέρας, αλλά συνειδητοποιούν με τον χρόνο ότι έχει η μια την άλλη. Κι όλοι, παιδιά, σκυλιά και πρώην, είναι έξω από την πόρτα.

Grace and Frankie 4

Νοστιμότατο και το love story τού Ρόμπερτ με τον Σολ. Πώς να μη γελάς με τις Ερινύες που σφάζουνε καθημερινά τον Σαμ Γουότερστον (που του σπάει και ωραιότατα η μέση όταν κάνει την «υστέρω»), αλλά και την ανακούφιση του Μάρτιν Σιν που επιτέλους θα ζήσει με τον αγαπημένο του, φεύγοντας από έναν γάμο – παρωδία, όπως νιώθει και νομίζει. Οι καβγάδες τους είναι αληθινά απολαυστικοί. Σαν φρεσκοπαντρεμένοι που τρώγονται με το παραμικρό, σαν κότες που ξεπουπουλιάζονται με τη μικρότερη ανοησία που μπορεί να φανταστεί κανείς κακαρίζοντας, αλλά με μια αγάπη έκδηλη, πιάνονται χεράκι-χεράκι, φιλιούνται, παρωδώντας πραγματικά την καριέρα τους και τους ίδιους τους τους εαυτούς, ξέροντας ότι, πια, είναι παππούδες που παίρνουν Viagra και το λένε. Αυτό το θέμα της ηλικίας έχει μια ευθύτητα που βγαίνει μερικές φορές άγαρμπα, μερικές φορές άκομψα, αλλά οπωσδήποτε σοφότατα μέσα από τις στιχομυθίες των πρώην συζύγων: «How do I tell the woman I’ve loved for 40 years that I can’t be with her? I want to be happy…», λέει ο Σολ. «You don’t. Ride out the clock. Stay miserable.», του απαντά η Φράνκι. Σε ένα αντίστοιχο σημείο μεταξύ του άλλου ζευγαριού, πέφτει η ερώτηση: «Were you ever really happy with me?». Κι εκείνη απαντά: «I was happy enough. So we didn’t have the romance of the century, but I thought we were normal. I thought we were like everybody else. That this was life!». «I thought there was more…», της απαντά όμως ο Ρόμπερτ κι εκείνη του λέει: «It’d be easier if you’d died!».

Grace and Frankie 2

Έχουν μια πίκρα αυτά, γιατί περιέχουν μιαν αλήθεια, όταν εκστομίζονται από ανθρώπους που αγαπιούνται. Στ’ αλήθεια, όμως, επουδενί μπορείς να «πέσεις» με την κωμωδία αυτή, γιατί πάνω απ’ όλα, πρώτα από όλα, αγαπάς τους ηθοποιούς της. Προσωπικά τους αγαπώ όλους. Όλους ανεξαιρέτως. Και καθώς ρουφούσα τα επεισόδια σκεφτόμουν παράλληλα τα «Εννέα με Πέντε», «Κραυγές στη Σιωπή», «Δυτική Πτέρυγα», «All of Me» κι άλλα, κι άλλα τόσα ωραία πράγματα που έχουμε δει με αυτούς. Γιατί αυτό είναι το καταπληκτικό που συμβαίνει με τους ηθοποιούς, περισσότερο από κάθε άλλου είδους καλλιτέχνη. Συνδέεσαι μαζί τους, με ένα μοναδικό τρόπο, μέσα από τις κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ζωές τους. Συνοδεύουν τις μνήμες σου, το πώς έχουν μεγαλώσει μέσα από τους ρόλους, και μεγαλώνεις κι εσύ μαζί τους. Σημαδεύεσαι από τις ατάκες τους και τις κουβαλάς μέσα σου. Σχετίζεις στιγμές της ζωής σου με τις εκφράσεις τους, και γίνονται τα λόγια τους λόγια σου όταν και όπως σου ταιριάζουν. Οι ρόλοι τους αλλάζουν, τα προσωπεία αλλάζουν, μα πίσω από αυτά είναι αυτός ο ένας άνθρωπος, ο ηθοποιός. Κι έτσι, δεν γινόταν να μην αγαπήσω τη σειρά αυτή. Απλώς γιατί συνδέεται με την ιστορία μου. Και χαμογελούσα διαρκώς. Λίγο το ‘χετε;

Και μια σημείωση. Δεν γινόταν να μη σκέπτομαι γράφοντας αυτές τις γραμμές τον αγαπημένο φίλο (και του FREE CINEMA) και επί έτη συνεργάτη, Παναγιώτη Τιμογιαννάκη. Λατρεύει την Τζέιν Φόντα και αυτή ήταν η κινητήριος δύναμη να μπει στους σινεμάδες και να κάνει αυτόν τον μεγάλο, ωραίο δρόμο στον οποίο είμαστε πάντα συνοδοιπόροι του. Το άνωθι «Grace and Frankie» τού αφιερώνεται.

Grace and Frankie pa