της Σοφίας Σταυριανίδου

Ξεκινά την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου στο MEGA μια περίφημη δανέζικη τηλεοπτική σειρά, το «Forbrydelsen», αγγλιστί «Τhe Killing». Ενδεχομένως ο τίτλος να είναι σε πολλούς γνωστός από την αμερικανική εκδοχή του AMC, που το τσίμπησε από τους Δανούς και το έκανε διεθνές σουξέ, πάντα με τις αναπόφευκτες αντιπαραβολές που οδηγούσαν εκάστω στη συντριπτική νίκη του πρωτογενούς προϊόντος. Εδώ – και μπράβο στο MEGA – έχουμε την προβολή του original, που το 2007 έγινε τεράστια επιτυχία στη Δανία αλλά και την Ευρώπη, έκανε super star την πρωταγωνίστρια Σοφί Γκρόμπελ και τιμήθηκε με International Emmy καλύτερης δραματικής σειράς και πρώτου γυναικείου ρόλου εκείνο το έτος. Η σειρά απέκτησε και δεύτερη σεζόν, ενώ η τρίτη τελείωσε πριν από λίγους μήνες.

Από τα πρώτα λεπτά, η σειρά αρπάζει το θεατή από το σβέρκο με το λυσσαλέο και αποτρόπαιο κυνηγητό ενός κοριτσιού, μια νύχτα, σε κάποιους βάλτους, από κάποιον… ή κάποιους. Και υπάρχει ένας φόνος. Τον οποίο καλείται να εξιχνιάσει η ντετέκτιβ Σάρα Λουντ, που μόλις έχει κλείσει τις υποθέσεις της στην Κοπεγχάγη και ετοιμάζεται να φύγει για τη Σουηδία με το γιο της για μια καινούργια ζωή. Ξεκινά, έτσι, μια μαραθώνια, ακούσια αρχικά, από μέρους της, έρευνα που τη βάζει μέσα στον οικογενειακό ιστό του κοριτσιού, αλλά και τα άδυτα της οχληρής τοπικής αυτοδιοίκησης της πόλης. Μια έρευνα ανελέητη, κατά την εξέλιξη της οποίας πολλά κεφάλια θα μπούνε στον τορβά και πολλές ισορροπίες θα τρεκλίσουν υπό το βάρος των ενοχών και των ευθυνών.

Και μόνο η δολοφονία ενός 19χρονου κοριτσιού είναι αρκετή για να σε συγκινήσει και να σε εξάψει οργισμένα. Το αυτονόητο ερώτημα «Ποιος είναι ο φονιάς;» εξελίσσεται σε μια πλεκτάνη αγωνίας αλλά και αποριών στο μυαλό του θεατή, που κορυφώνονται καθώς περνούν τα επεισόδια και η μια ανατροπή βάζει τρικλοποδιά στην άλλη. Το «Fordrydelsen» έχει αυτή την αρετή: αναπτύσσει αυτή τη γραμμική αγωνία με τον τρόπο που ένα ωραία δομημένο θρίλερ μπορεί να το πετύχει. Έχει, δηλαδή, μια διαβολεμένα αριστοτεχνική γεωμετρία, η οποία οδηγεί από τη μία γωνία στην άλλη ξετυλίγοντας αξιωματικά την ιστορία και τους χρόνους της.

Πέρα από αυτό, όμως, διαθέτει μια αξιοθαύμαστη ανθρωπο-γεωμετρία, γιατί η ιστορία ακουμπάει πάνω σε τρεις φορείς – γωνίες : την ντετέκτιβ Λουντ, τον πολιτικό – υποψήφιο Δήμαρχο Τρολς Χάρτμαν και τους τραγικούς γονείς της κοπέλας, Τάις και Περνίλε. Κάθε φορέας έχει τον δικό του μικρόκοσμο, που σχετίζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με το φονικό.

Η Λουντ (είναι καταπληκτική η Σοφί Γκρόμπελ με την αινιγματική, ψύχραιμη, στωική της συμπεριφορά) έχει τους δαίμονές της. Μόνη μητέρα, έτοιμη να φύγει από τη χώρα με τη σχέση της και, ξαφνικά εγκλωβισμένη με ένα φόνο, με βεβαρημένη υπηρεσιακή πορεία και ένα αφεντικό να την εκτιμά αλλά και να την έχει σε καραντίνα. Ο Τρολς Χάρτμαν (τον ερμηνεύει εξίσου πολύ καλά ο Λαρς Μίκελσεν, αδελφός του Μαντς) είναι ένας φιλόδοξος, επίδοξος Δήμαρχος και όλοι οι άνεμοι φυσούν ούριοι για την εκλογή του, μόνο που ένα όχημα της προεκλογικής καμπάνιας του συνδέεται με τη δολοφονημένη κοπέλα. Και, φυσικά, στο πολιτικό του γραφείο κρούουν πανταχόθεν τα καμπανάκια κινδύνου για τη δημοσιοποίηση ενός τέτοιου γεγονότος, μιας και η πολιτική, διεθνώς, κοντόθωρη όπως είναι, απασχολείται με την εικόνα της κι όχι με την ουσία. Παρ’ όλο που ο Χάρτμαν διαθέτει ηθική όσο το άνυσμα της πολιτικής του διάσωσης επιτρέπει. Το σενάριο μπαίνει μέσα σε αυτόν τον κόσμο και πέρα από τη φωτιά που ανάβει στα θεμέλιά του, διαγράφει ανάγλυφα το γαϊτανάκι των μικροπολιτικών, συμπαθειών και αντιπαθειών που αναγνωρίζονται σε όλα τα πολιτικά γραφεία της υφηλίου.

Ο τρίτος, τραγικότερος φορέας της ιστορίας είναι η οικογένεια της κοπέλας. Ο Τάις και η Περνίλε, με τα δυο εναπομείναντα παιδάκια τους, ζουν το δράμα της απώλειας, που συνοδεύεται από χιλιάδες φρικτά ερωτήματα όπως «Τι δεν ξέραμε;», ή (το απώτατα οδυνηρό) «Τι δεν κάναμε καλά;». Οργή, πόνος, αίσθημα αδίκου, απόπειρα αυτοδικίας από τον Τάις, έναν άνδρα ογκώδη και σκληρό, η διαχείριση του συναισθήματος του οποίου μόνο με βία μπορεί να εξωτερικευθεί. Αυτός ο πόνος φέρνει αναταράξεις στη σχέση του ζευγαριού, φέρνει ανατροπές σε όλη την οικογένεια και το ερώτημα είναι πόσο μπορεί να αντέξει η συνοχή της. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να συνεργαστούν με την Αστυνομία και τη Λουντ, η Λουντ με το Χάρτμαν, και όλοι αυτοί με έναν ολόκληρο ιστό που συνδέεται με το έγκλημα.

Στα είκοσι ωριαία επεισόδια, υπάρχει όλος ο χρόνος να εξετασθούν ακροθιγώς όλα τα μέρη και να αναταμούν οι άνθρωποι και οι σχέσεις. Πέρα από θρίλερ, το «Forbrydelsen» είναι ένα δράμα χαρακτήρων και γι’ αυτό μπορεί να το παρακολουθήσει άνετα κάθε θεατής. Μπορεί κάποια σημεία να είναι αργά και λίγο κουραστικά, κάπως εξονυχιστικά, αλλά είναι βέβαιον ότι στο τέλος του κάθε επεισοδίου, περιμένεις για το επόμενο χωρίς ανάσα! Είναι και ένας από τους λόγους που οι Αμερικανοί δε θα μπορούσαν ποτέ να το αφήσουν στην περιορισμένη τοπική του εμβέλεια.

Ο πρώτος κύκλος του «Fordrydelsen» θα παίζεται από το MEGA κάθε βράδυ, στις 23:30. Διάβασε την επιγραμματική γνώμη μας για το υποδεέστερο του πρωτότυπου, αλλά έξοχο ως αμερικανική σειρά, «Τhe Killing», του AMC, εδώ.