του Ηλία Φραγκούλη

Μπορεί το φετινό πενθήμερο της 4ης Ιουλίου να ήταν ανεβασμένο κατά 12% σε σχέση με πέρσι, όμως, η επιτυχία οφείλεται κυρίως στο «Despicable Me 2», το οποίο διαμέλισε το αμερικανικό box-office με άνοιγμα 142.000.000 δολαρίων (screen average στα 20.645 δολάρια!). Όταν το συνολικό κόστος του animated σουξέ της Universal σταματά στα 76.000.000 δολάρια, μπορείς να καταλάβεις γιατί προ ημερών το studio αναρωτιόταν… «αν είναι δυνατόν» να συμβαίνει στ’ αλήθεια όλο αυτό!

Στη δεύτερη θέση, όμως, τα πράγματα είναι… για κλάματα! Κυριολεκτικά. Οι κατώτερες και πιο δυσοίωνες προβλέψεις της Disney για το «Μοναχικό Καβαλάρη» ήταν τα 65.000.000 δολάρια. Τελικά, η πανάκριβη παραγωγή του Τζέρι Μπρουκχάιμερ ζορίζεται να φτάσει τα 49.000.000 στο άνοιγμά της, κάτι που μετατρέπει το φιλμ στην τρίτη μεγαλύτερη εισπρακτική βόμβα του αμερικανικού καλοκαιριού. Με κόστος που κυμαίνεται (ανάλογα με τις πηγές του studio ή τις φήμες των insiders του Χόλιγουντ) ανάμεσα στα 215 – 250.000.000 δολάρια, η ταινία είναι καταδικασμένη να μη φέρει πίσω τα λεφτά της και, πλέον, δικαιώνονται εκείνοι που πέρσι το καλοκαίρι συμβούλευαν τη Disney να βάλει λουκέτο στην παραγωγή (τα γυρίσματα είχαν διακοπεί για ένα εξάμηνο, όταν οι λογιστές αντιλήφθηκαν πως το budget εκτινάσσεται ανεξέλεγκτα).

Με το «White House Down» και το «After Earth» να βρίσκονται σε παρόμοια μοίρα φέτος το καλοκαίρι, αλλά και με νωπές τις αναμνήσεις από περσινές αποτυχίες όπως το «Battleship» ή το «John Carter», ο αμερικανικός Τύπος διερωτάται σοβαρά για τη χρησιμότητα αυτών των κολοσσιαίων σε κόστος παραγωγών, οι οποίες απειλούν να οδηγήσουν τα studios σε σχετικά σκληρά μέτρα για την τσέπη του θεατή στο σύντομο μέλλον…

Σε διαλέξεις που έδωσαν τον περασμένο μήνα σε Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και ο Τζορτζ Λούκας προέβλεψαν τα πιθανά σενάρια αναγκαστικών αλλαγών στα αμερικανικά ταμεία, εφόσον τα κρούσματα τεράστιων εισπρακτικών αποτυχιών (κόστους περί των 250.000.000 δολαρίων) συνεχίσουν να αυξάνονται. Ο πρώτος θεωρεί πως το εισιτήριο για ισχυρά blockbusters μπορεί να φτάσει τα 25 δολάρια (με ταινίες σαν το δικό του «Lincoln» να κοστίζουν στο ταμείο μονάχα 7 δολάρια), ενώ ο Λούκας πιστεύει πως οι μεγάλες παραγωγές θα μιμηθούν το μοντέλο των παραστάσεων του Broadway, με λιγότερα φιλμ που θα διανέμονται σε σαφώς λιγότερες αίθουσες, ώστε να παίζονται ακόμη και για έναν ολόκληρο χρόνο, φυσικά, με ιδιαίτερα αυξημένη τιμή εισιτηρίου (οι παλαιότεροι θα θυμούνται το μοντέλο αυτό να λειτουργεί και στην Ελλάδα, με το Ράδιο Σίτυ της Πατησίων να παίζει σε αποκλειστικότητα για μια σεζόν ταινίες σαν τον «Πόλεμο των Άστρων»!).

Η δυσαρέσκεια του κοινού για την ποιότητα και το περιεχόμενο των ταινιών – franchise προβληματίζει τα studios του Χόλιγουντ τα οποία προσπαθούν να οχυρωθούν πίσω από τεράστια blockbusters που εξασφαλίζουν sequels, όμως, σήμερα αυτά αντιπροσωπεύονται κυρίως από τις superhero movies. Τι θα συμβεί όταν οι θεατές νοιώσουν και πάλι τον κορεσμό απέναντι στις τιτανομαχίες της Marvel ή της DC; Ή πόσο ακόμη μπορείς να τραβάς από τα μαλλιά την επιτυχία ενός «Fast & Furious» (που οδεύει προς το έκτο sequel του!);

Σε μια εποχή παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, το κοινό δείχνει έμπρακτα την απέχθειά του απέναντι στην κονσερβοποίηση των στουντιακών ταινιών, ειδικά όταν, πέραν της απληστίας του Χόλιγουντ, αισθάνεται ότι και το προϊόν δεν το αφορά. Με την τηλεόραση να αντεπιτίθεται, με πιο πρωτότυπες ιδέες, τολμηρά ρίσκα και θέαμα που πολλές φορές αψηφά ακόμη και τα… αναίμακτα κινηματογραφικά ratings, το Χόλιγουντ βρίσκεται προ των πυλών για δραστικές αλλαγές στην πολιτική του. Θα έρθουν, μοιραία. Το πότε, παραμένει άγνωστο…