FreeCinema

Follow us
08.1017:00

Φεστιβάλ Λονδίνου: Ιστορίες οικογενειακής τρέλας…


… με ή χωρίς αγάπη, από τη Ρωσία μέχρι τη Νέα Υόρκη. Το πρώτο τετραήμερο του 61ου κινηματογραφικού Φεστιβάλ Λονδίνου ήρθε και πέρασε, φέρνοντας μαζί του πολλές πρεμιέρες, ειδικές προβολές και λαμπερούς stars του παγκόσμιου σινεμά. Το FREE CINEMA ήταν εκεί.

Η επίσημη έναρξη έγινε την Τετάρτη με το βρετανικό δράμα του Άντι Σέρκις «Breathe», παρουσία του σκηνοθέτη, των βασικών πρωταγωνιστών (Άντριου Γκάρφιλντ και Κλερ Φόι) και σύσσωμου του υπόλοιπου καστ. Η ταινία άφησε θετικές εντυπώσεις σε κοινό και κριτικούς, όμως μια άλλη, αμερικανική παραγωγή με κεντρικό ήρωα που επίσης αναγκάζεται να παλέψει με ξαφνικές τραγικές αλλαγές στη ζωή του, θέτει τον πρωταγωνιστή της φαβορί στην κούρσα των βραβείων ανδρικής ερμηνείας: ο Τζέικ Τζίλενχολ στο «Stronger» του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την αληθινή (και πρόσφατη σε περίοδο δράσης) ιστορία του Τζεφ Μπάουμαν, ο οποίος έχασε τα πόδια του κατά την τρομοκρατική επίθεση στον μαραθώνιο της Βοστώνης. Ενώ η ίδια η ταινία είναι λίγο-πολύ ένα συνηθισμένο βιογραφικό δράμα με αρκετές δόσεις «σωτήριου» χιούμορ, οι ερμηνείες, τόσο του Τζίλενχολ όσο και του υπόλοιπου καστ (με ειδική μνεία στη σοκαριστικά παραγνωρισμένη Μιράντα Ρίτσαρντσον και την Τατιάνα-«Orphan Black»-Μασλάνι), είναι το λιγότερο αξιομνημόνευτες. Ο πρωταγωνιστής ήρθε στο Λονδίνο και παραβρέθηκε σε μια ειδική συζήτηση (φωτό που ακολουθεί) για την ταινία και την καριέρα του.

Η Παρασκευή ήταν μια ιδιαίτερα ξεχωριστή μέρα, καθώς προβλήθηκαν δυο φιλμ που αγαπήσαμε πολύ. Το «Χωρίς Αγάπη», η πιο πρόσφατη και ίσως πιο τέλεια ισορροπημένη ταινία του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ, έρχεται τρία χρόνια μετά τη νίκη του «Leviathan» στο διαγωνιστικό του φεστιβάλ, διεκδικώντας και μια (πανάξια) θέση στη λίστα των ξενόγλωσσων ταινιών που ίσως χωρέσουν στην αντίστοιχη οσκαρική πεντάδα του 2018. Η αφήγηση παρακολουθεί την εξαφάνιση ενός 12χρονου αγοριού, αφού πρώτα γινόμαστε άβουλοι μάρτυρες του συναισθηματικού του τραύματος, όταν παρακολουθεί τους γονείς του να τσακώνονται για το ποιος θα έχει – απρόθυμα – την κηδεμονία του, κατόπιν ενός δύσκολου και εχθρικού διαζυγίου. Ο Ζβιάγκιντσεφ ήταν παρών στην επίσημη πρεμιέρα της ταινίας (και αυτή στο επίσημο διαγωνιστικό), με τις περισσότερες ερωτήσεις που δέχτηκε από το κοινό να αφορούν τις διακριτικές πολιτικές χροιές που έχει η κατά τα άλλα βαθιά συναισθηματική αλλά σκληρή οικογενειακή του τραγωδία.

Η άλλη ταινία που λατρέψαμε την ίδια μέρα ήταν η οικογενειακή δραματική κομεντί του Νόα Μπάουμπακ, «The Meyerowitz Stories (New and Selected, με το ζηλευτό καστ των Ντάστιν Χόφμαν, Μπεν Στίλερ, Άνταμ Σάντλερ, Έμμα Τόμσον, Άνταμ Ντράιβερ και Κάντις Μπέργκεν. Ως ο «εναλλακτικός» Γούντι Άλεν της νέας χιλιετίας (με την καλύτερη δυνατή έννοια), ο Μπάουμπακ δημιουργεί εδώ την πιο εκκεντρική αλλά και συγκινητικά ανθρώπινη ιστορία της φιλμογραφίας του, με τον Χόφμαν στον καλύτερο ρόλο και την καλύτερη φόρμα εδώ και πολλά χρόνια, να υποδύεται τον εγωκεντρικό πατριάρχη της άκρως δυσλειτουργικής του οικογένειας, με τον Στίλερ και (ακόμα πιο εντυπωσιακά κι απρόσμενα) τον Σάντλερ ως τους πολύπαθους, συναισθηματικά καταπιεσμένους του γιους που έχουν επιλέξει εντελώς διαφορετικούς τρόπους για να βγουν (αποτυχημένα) από τη σκιά του πατέρα τους. Το μεγαλύτερο κρίμα σε αυτή την υπέροχα γραμμένη νεοϋορκέζικη οικογενειακή ιστορία είναι πως αποτελεί παραγωγή του Netflix, κόβοντάς της κάθε ελπίδα για την επερχόμενη κούρσα κινηματογραφικών βραβείων, όπου το σενάριο και η ερμηνεία – μεγάλη επιστροφή του Χόφμαν θα φιγουράριζαν αναμφίβολα. Οι Μπάουμπακ, Χόφμαν, Σάντλερ και Τόμσον ήταν παρόντες στην ειδική παρουσίαση (φωτό επάνω) της ταινίας στο Φεστιβάλ.

Στον αντίποδα, η νέα ταινία του Τοντ Χέινς «Wonderstruck», απογοήτευσε (να το πούμε κάπως πιο ευγενικά) με την παρατραβηγμένη της ιστορία, την αφόρητη μελούρα, ακόμα και την παραφορτωμένη της καλλιτεχνική διεύθυνση, με μια παράλληλη πορεία δύο ιστοριών σε δύο διαφορετικές εποχές, το 1927 και το 1977, δύο κωφών παιδιών που ψάχνουν να βρουν τους απόντες γονείς τους στα ίδια μέρη της Νέας Υόρκης. Ακόμη και οι θαυμαστές της πρότερης δουλειάς του Χέινς (και, όχι, η υπογράφουσα δεν ανήκει στην κατηγορία αυτή) δυσκολεύτηκαν να βρουν έστω και κάποια θετικά σημεία σε τούτο το σιροπιαστό χάος που κατάφερε να δημιουργήσει, με μόνη εξαίρεση την έτσι κι αλλιώς αυτόφωτη παρουσία της Τζουλιάν Μουρ.

Η μεγάλη πρεμιέρα του Σαββάτου ήταν το αμερικάνικο «Η Μάχη των Φύλων» (φωτό), βασισμένο στον αληθινό αγώνα tennis μεταξύ του βετεράνου πρώην πρωταθλητή Μπόμπι Ριγκς και της τότε πρωταθλήτριας Μπίλι Τζιν Κινγκ το 1973, ο οποίος άλλαξε κανόνες και νοοτροπίες για την οικονομική ισότητα και συμπεριφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών στο συγκεκριμένο άθλημα. Φρέσκια μετά τη νίκη του Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου για το «La La Land», η Έμμα Στόουν δίνει άλλη μια αξιόλογη κι αβανταδόρικη ερμηνεία ως Κινγκ, ενώ ο Στιβ Καρέλ επιτυγχάνει – για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια – να επιβεβαιώσει πως αποτελεί τον ηθοποιό με την πιο επιτυχημένη ισορροπία μεταξύ κωμωδίας και δράματος.

Το Φεστιβάλ Λονδίνου συνεχίζεται έως και τις 15 Οκτωβρίου. Περισσότερα στο επίσημο site.