Η ΤΑΙΝΙΑ: Σκέψου να μάθαινες ξαφνικά πως ο – Θεός σχωρέσ’ τον – πατέρας σου άνηκε σε μυστική οργάνωση εκτελεστών και πως τώρα κινδυνεύει η ζωή σου από αντίπαλους εκτελεστές. Και πως και εσύ ο ίδιος έχεις καταπιεσμένες μέσα σου σχεδόν υπεράνθρωπες δυνάμεις που σε καθιστούν ένα ζωντανό φονικό όπλο. Αυτό παθαίνει και ο βαρετός φουκαράς Γουέσλι στην αρχή τού «Wanted» και από ‘κει και πέρα αρχίζει ένα απολαυστικό πανηγύρι δράσης και ανατροπών, σκηνοθετημένο με ακατάπαυστους ρυθμούς από τον Ρώσο σαματατζή της μεγάλης οθόνης.

Η ΠΗΓΗ: «Wanted» (2003). Εν αντιθέσει με την ταινία την οποία ενέπνευσε, το «Wanted» των Μαρκ Μίλαρ και Τ.Τ. Τζόουνς αγκαλιάζει τις υπερωικές του ρίζες και μας παρουσιάζει ένα εκτενές μυστικό δίκτυο εκτελεστών, οι οποίοι έχουν υπερδυνάμεις και φοράνε στολές. Αξίζει να σημειωθεί πως οι δύο βασικοί χαρακτήρες τού comic μοιάζουν ύποπτα πολύ με τον Έμινεμ και τη Χάλι Μπέρι (!), ενδεικτικό τού φλερτ των δημιουργών με το ενδεχόμενο φιλμικής μεταφοράς.

Η ΤΑΙΝΙΑ: Χρόνια μετά από μια βρώμικη μυστική αποστολή στη Γουατεμάλα, οι παροπλισμένοι, πια, Αμερικάνοι πράκτορες που συμμετείχαν γίνονται στόχος και αναγκάζονται να ενώσουν και πάλι τις δυνάμεις τους για ν’ ανακαλύψουν και να εξουδετερώσουν αυτόν που θέλει να τους βγάλει από τη μέση. Μην περιμένετε το πιο πρωτότυπο σενάριο του κόσμου αλλά είναι απολαυστικό να βλέπεις μεγαλύτερους σε ηλικία καταξιωμένους ηθοποιούς να κάνουν το κέφι τους σε action ρόλους που το Χόλιγουντ συνήθως φυλάει για καλογυμνασμένους νεαρούς και σέξι στάρλετ. Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά, έχουμε την Ελεν Μίρεν να κρατάει μεγάλα όπλα. Τι άλλο να ζητήσουμε ως θεατές;

Η ΠΗΓΗ: «Red» (2003). Τυπικό παράδειγμα καλογραμμένης comic book mini-series (σε τρία μέρη) από έναν σταθερά καλό Γουόρεν Έλις (σε σκίτσα Κάλι Χάμνερ).

Η ΤΑΙΝΙΑ: Ένας από τους αρχηγούς της Γιακούζα εξαφανίζεται μυστηριωδώς και το πρωτοπαλίκαρό του, ο σαδομαζοχιστής Κακιχάρα, θα κάνει τα πάντα για να φτάσει στη λύση του μυστηρίου. Από την άλλη έχουμε τον ψυχοπαθή και σεξουαλικά καταπιεσμένο Ίτσι τού τίτλου, μια πραγματική μηχανή θανάτου, μαριονέτα στα σχέδια ανατροπής τής ηγεσίας τής Γιακούζα. Με άλλα λόγια, μη βρεθείς στο δρόμο τους. Εναλλακτικά, ο φόβος και ο τρόμος των επιτροπών λογοκρισίας παγκοσμίως. Κι όμως, παρά την παραληρηματική βία (ή, ίσως, χάρη σε αυτήν), ο σκηνοθέτης Τακάσι Μίικε δημιουργεί ένα αρρωστημένα γοητευτικό σχόλιο πάνω στη φύση της.

Η ΠΗΓΗ: «Koroshiya Ichi» (1998). Το ενήλικο manga του Χίντεο Γιαμαμότο είναι ίσως ακόμη πιο βίαιο και διεστραμμένο (!) από την κινηματογραφική μεταφορά και αυτό δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου.

Η ΤΑΙΝΙΑ: Ο μυστηριώδης V, με τη στυλιζαρισμένη μάσκα τού Γκάι Φοκς πάντα στο πρόσωπό του, στρέφεται ενάντια στο φασιστικό σύστημα της Μεγάλης Βρετανίας του κοντινού μέλλοντος (κομπλέ, με στρατόπεδα συγκέντρωσης, διώξεις και απ’ όλα), φιλοδοξώντας να φέρει την επανάσταση. Επίσης, σώζει μια κοπέλα από βέβαιο βιασμό. Και κάπως έτσι, στην εποχή μας, μια εποχή αυξανόμενης αυταρχικότητας από παντού, η pop κουλτούρα δημιούργησε ένα νέο και επίκαιρο επαναστατικό σύμβολο (οι μάσκες Γκάι Φοκς απαγορεύονται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, χα!).

Η ΠΗΓΗ: «V for Vendetta» (1982). Εκκεντρικός και δύστροπος, ο Άλαν Μουρ, εντούτοις, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς comics παγκοσμίως. Το «V for Vendetta» γράφτηκε αρχές της δεκαετίας του ’80 κι όμως σήμερα παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ, προσεγγίζοντας με ακρίβεια θέματα όπως η αναρχία, ο φασισμός, η προσωπική και συλλογική ταυτότητα, πάντα με την πολύτιμη συνδρομή του υποτιμημένου Ντέιβιντ Λόιντ στο σκίτσο.

Η ΤΑΙΝΙΑ: Στην ουσία πρόκειται για βιογραφία του Χάρβεϊ Πίκαρ, δημιουργού τού αυτοβιογραφικού comic «American Splendor». Οπότε, αν τα βάλουμε κάτω και τα υπολογίσουμε, έχουμε μια από σπόντα μεταφορά comics στον κινηματογράφο. Και παράλληλα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανακαλύψουμε τον Πίκαρ και τη μοναδική μαγεία μιας γοητευτικά… μονότονης ζωής.

Η ΠΗΓΗ: «American Splendor» (1976). Τα τεύχη του «American Splendor» κυκλοφορούν σε άτακτα χρονικά διαστήματα από το 1976 έως και σήμερα. Ιστορίες χωρίς ηρωισμούς, χωρίς επιμύθια, πραγματικοί ύμνοι στην καθημερινότητα, ενίοτε συγκεντρώνονται σε graphic novels με γνωστότερο το «American Splendor: The Life and Times of Harvey Pekar» του 1986.