FreeCinema

Follow us

Οι καλύτερες ταινίες της σεζόν 2014 – 2015.

Οι 10 καλύτερες ταινίες της κινηματογραφικής σεζόν 2014 – 2015, αποκλειστικά με φιλμ που διανεμήθηκαν στη χώρα μας, είναι εδώ. Μια λίστα που συζητιέται, ενίοτε προκαλεί και, αν μη τι άλλο, διαφέρει από την προβλεψιμότητα των «ιερών αγελάδων» και της «κουλτούρας» της ντόπιας κριτικής. Αυτός είναι ο ειλικρινής απολογισμός του Ηλία Φραγκούλη.

Είναι αυτή η μοναδική στιγμή του χρόνου στην οποία αποκαλύπτεται μια τρομακτική αλήθεια: υπάρχουν και ταινίες που μου αρέσουν! Ακολουθώντας, λοιπόν, την παράδοση της ελληνικής κινηματογραφικής πραγματικότητας (και όχι τα αμερικανικά πρότυπα απολογισμού έτους), ιδού η λίστα με τα 10 σημαντικότερα κινηματογραφικά φιλμ που (διανεμήθηκαν στη χώρα μας και) επέλεξα από τη σεζόν η οποία μόλις τέλειωσε. Η σειρά αρίθμησης είναι πάντοτε αξιολογική. Η αντοχή τους στο πέρασμα του χρόνου θα τεσταριστεί με αναδρομικές επισκέψεις, δικές μου και δικές σας, στο μέλλον…

Πριν από την αντίστροφη μέτρηση, να πω ότι το πιο… άτυχο φιλμ αυτής της λίστας, διότι βρέθηκε στην 11η θέση τελικά, ήταν «Το Παιχνίδι της Μίμησης» του Μόρτεν Τίλντουμ. Φυσικά, να σημειωθεί ότι η χειρότερη ταινία της κινηματογραφικής σεζόν 2014 – 2015 ήταν το «Μεγαλώνοντας» του Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ (εκείνο με το παιδάκι που… μεγάλωνε, τα πιο «duh!» 165 λεπτά που θα μπορούσε να πετάξει κανείς στο σινεμά μέσα στο τελευταίο δωδεκάμηνο).

Συμπληρωματικά (για να χαρεί περισσότερο το φιλοθεάμον κοινό), στο… χείριστο top της σεζόν, ακολουθούν τα φιλμ «Έμφυτο Ελάττωμα» του Πολ Τόμας Άντερσον (μια προφανής απόδειξη ότι οι ένοπλοι ψυχοπαθείς που μπουκάρουν και πυροβολούν θεατές στην ψύχρα σε κινηματογραφικές αίθουσες των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, κάνουν τόσο λάθος επιλογή ταινιών…) και «Birdman ή (Η Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας)» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου – για το «λιντσικό» μοντάζ της επί θεατρικής σκηνής παρέλασης τυμπάνων συνοδεία superheroes, διάττοντος… «κάτι» στον ουρανό και ξεβρασμένων μεδουσών (;) σε μια ακτή!

Ας πάμε στα καλύτερα της σεζόν τώρα.

10

BABADOOK: ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ (2014) της Τζένιφερ Κεντ

THE BABADOOK


Μια γυναίκα από την Αυστραλία, με ελάχιστα μέσα, σκηνοθέτησε το πιο αξιομνημόνευτο φιλμ τρόμου της σεζόν, σεβόμενη το σινεμά είδους, με προοπτική ψυχαναλυτικής και ουσιαστικής εμβάθυνσης στο έργο της. Ο διχασμός ανάμεσα στο φαντασιακό της μυθοπλασίας και τη διαρκή αμφισβήτηση του σαλεμένου μυαλού της μάνας στο «The Babadook» σε άφηνε να αιωρείσαι σε ένα δυσάρεστα πραγματικό συναίσθημα τρόμου στο φινάλε. Ο δαίμονας μπορεί να είναι τόσο κοντά (σου)… (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

9

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ (2014) του Τζεϊμς Μαρς

THE THEORY OF EVERYTHING


Ποιος μπορούσε να το φανταστεί; Πίσω από τον προσωπικό Γολγοθά και το μυαλό τού Στίβεν Χόκινγκ, κρυβόταν μια μεγάλη… ερωτική ιστορία! Με ήρωες δύο ανθρώπους που αγαπήθηκαν, μοιράστηκαν, δοκιμάστηκαν, έγιναν φίλοι κι εραστές (σχεδόν με τη λάθος σειρά), έτσι ώστε να σου μεταφέρουν το αληθινό νόημα της πιο μυστήριας «θεωρίας» του σύμπαντος. Από αρχής του κόσμου, βλέπεις, γι’ αυτό το καρδιοχτύπι, μέσα μας, η επιστήμη εξακολουθεί να σηκώνει τα χέρια ψηλά. (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

8

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ (2014) του Νταμιάν Σιφρόν

RELATOS SALVAJES


Έξι μικρές ιστορίες κρίσης κοινωνικής, οικονομικής, ταξικής, προσωπικής, από την Αργεντινή, μια χώρα που… μας έμοιασε σε εμπειρίες στην πρόσφατη Ιστορία της. Υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν το μεγαλύτερο λαϊκό σουξέ της σεζόν, με ατελείωτες ουρές στα ταμεία. Δεν συνέβη έτσι, όμως. Ίσως επειδή το χιούμορ αυτής της σατιρικής κωμωδίας ήταν σχεδόν ανθρωποφαγικό. Πώς να γελάσει ο μέσος θεατής με ένα θέαμα που τον κατασπαράζει, δείχνοντάς του… τα ίδια του τα χάλια; (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

7

FAST & FURIOUS 7: ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ (2015) του Τζεϊμς Γουάν

FURIOUS 7


Έχεις ένα studio που έχει χεστεί στο τάλιρο με τούτο το franchise. Με οπαδούς τρελαμένους που έχουν… εξωπραγματικές απαιτήσεις δράσης. Κι έχεις και το δράμα του χαμού του πρωταγωνιστή του, σε δυστύχημα αυτοκινητικό εκεί έξω. Πώς ικανοποιείς τους πάντες; Γυρίζεις την πιο απίθανη περιπέτεια των τελευταίων χρόνων, δυναμώνοντας ακόμη πιο αδρεναλινικά το καστ, και εις μνήμην του θανόντα… δεν αφήνεις μάτι στεγνό στην αίθουσα, με ένα φιλμικό φευγιό συγκίνησης και σεβασμού. Έτσι το κάνεις! (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

6

MAD MAX: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ (2015) του Τζορτζ Μίλερ

MAD MAX: FURY ROAD


Η αποθέωση του σινεμά… κατασκευής, με έναν τσαμπουκά στο γύρισμα σχεδόν πρωτόγονο, που απαιτούσε από τους συντελεστές αυτού του φιλμ να το ζήσουν, να φάνε χώμα και τα μούτρα τους μαζί, σε μια φαντασμαγορία – φόρο τιμής σε κολοσσούς της Έβδομης Τέχνης, όπως ο Γκρίφιθ, ο ΝτεΜιλ και ο Λανγκ. Αν είχε λόγο ύπαρξης και ο ίδιος ο επώνυμος ήρωας (πόσο παρανοϊκή διαπίστωση κι αυτή!), θα βαράγαμε μυαλά στα κάγκελα. Αντ’ αυτού, ταπεινά προσκυνούμε την τρέλα τού μεγαλείου τού Τζορτζ Μίλερ. (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)