Αν και το «The Spy Who Loved Me» περιέχεται στους στίχους του, εδώ έχουμε το πρώτο τραγούδι ταινίας 007 που ακούγεται στα opening credits αλλά δεν φέρει τον ίδιο τίτλο με το φιλμ (το «We Have All the Time in the World» του Λούι Άρμστρονγκ δεν έπαιζε στους τίτλους του «On Her Majesty’s Secret Service» το 1969). Υπήρξε η μεγαλύτερη σε διάρκεια δισκογραφική επιτυχία της Κάρλι Σάιμον, η οποία, φυσικά, έπιασε υψηλές θέσεις στο top 10 των singles charts σε Αγγλία και ΗΠΑ (πώς αλλιώς, με τέτοια συνθετική ομάδα;) και προτάθηκε μέχρι και για Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού. Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, δεν το αισθάνθηκα ποτέ σωστό σαν τζεϊμσμποντικό theme song. Ίσως επειδή κάποιοι… το έκαναν καλύτερα

Από μια σύνθεση των Έρικ Κλάπτον και Βικ Φλικ (ο κιθαρίστας που συμμετείχε στην ηχογράφηση του original θέματος του 007), την οποία απέρριψαν οι παραγωγοί, βρεθήκαμε σε τούτη την επικής ενορχήστρωσης μπαλάντα που ερμήνευσε η φωνάρα Γκλάντις Νάιτ (αποκαλούμενη και ως «The Empress of Soul» στα χρόνια της συνεργασίας της με τους The Pips). Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε διάρκεια theme song τζεϊμσμποντικής ταινίας, το οποίο κάνει προφανές homage (αν προσέξεις τα πνευστά) σε ένα μέρος του τραγουδιού από το «Goldfinger». Η Νάιτ πέτυχε comeback στα βρετανικά charts με top 10 επιτυχία, αφού είχε να βρεθεί εκεί από το 1977.

Από τα λιγοστά τραγούδια του Μποντ στα οποία ο Τζον Μπάρι δεν είχε καμία ανάμειξη, ιδιαίτερα cheesy (και υποτονική) ως μπαλάντα για πολλούς, αλλά το ομώνυμο τραγούδι της 12ης ταινίας του 007 και προτάθηκε για Όσκαρ και έγινε top 10 επιτυχία σε Αγγλία και ΗΠΑ. Ο Μπιλ Κόντι, υπεύθυνος για το score του φιλμ, επιθυμούσε ονόματα όπως αυτά των Ντάστι Σπρίνγκφιλντ και Ντόνα Σάμερ για να ερμηνεύσουν το «For Your Eyes Only», αλλά η εταιρεία παραγωγής επέβαλλε τη Σκωτσέζα Σίνα Ίστον, η οποία γνώριζε μεγάλη επιτυχία στα αμερικανικά charts εκείνη την περίοδο. Η ευπαρουσίαστη Ίστον κατέχει και ένα μοναδικό ρεκόρ: εμφανίζεται να τραγουδά το κομμάτι στα opening credits της ταινίας!

Σαν φόρος τιμής στα αρχετυπικά τραγούδια του Τζον Μπάρι για τα φιλμ του franchise, ο Ντέιβιντ Άρνολντ συνεργάζεται με τον στιχουργό Ντον Μπλακ («Thunderball», «Diamonds Are Forever», «The Man with the Golden Gun») και το αποτέλεσμα είναι… θαυμαστά παλαιομοδίτικο, παρά την παρουσία του συγκροτήματος των Garbage. Η τραγουδίστρια Σίρλεϊ Μάνσον, σκωτσέζικης καταγωγής (όπως και ο Σον Κόνερι, ο πρώτος 007 της μεγάλης οθόνης), ήταν ανέκαθεν μεγάλη fan της σειράς και όταν της έγινε η πρόταση… άρχισε να ουρλιάζει, έχοντας τον Άρνολντ στην άλλη γραμμή του ακουστικού. Στην αρχική του εκδοχή, το τραγούδι έφερνε ακόμη περισσότερο σε μπαλάντα, αλλά οι παραγωγοί απαίτησαν να ενισχυθεί από ένα πιο uptempo motif.

Μετά το «Writing’s on the Wall», μόλις το δεύτερο τραγούδι για ταινία Μποντ που κατάκτησε την κορυφή των βρετανικών charts (με ντεμπούτο εμφάνιση, μάλιστα!). Αν και το σημαντικότερο επίτευγμα της Μπίλι Άιλις εδώ είναι η ανάθεση να γράψει και να ερμηνεύσει το τραγούδι για την ομώνυμη και 25^η ταινία του πράκτορα 007 στα 18 της χρόνια! Τα credits μοιράζεται με τον αδελφό της, το orchestration ανέλαβε ο Χανς Τσίμερ, ενώ κιθάρα παίζει ο Τζόνι Μαρ. Το κομμάτι χτίζεται με κατεύθυνση ένα crescendo της Άιλις, της οποίας το alto vibrato δένει αναπάντεχα με την δραματική ένταση της 70μελούς ορχήστρας που τη συνοδεύει. Η μεγαλύτερη παραδοξότητα του συγκεκριμένου άσματος εντοπίζεται στην κυκλοφορία του: θα προηγείτο της εξόδου του φιλμ, έκανε official release τον Φεβρουάριο του 2020, αλλά το ξέσπασμα της πανδημίας του COVID-19 μετέθετε διαρκώς την πρεμιέρα του «No Time to Die», ως τα τέλη Σεπτεμβρίου του 2021!