FreeCinema

Follow us

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΦΟΝΟ (2023)

(INVITATION TO A MURDER)

  • ΕΙΔΟΣ: Θρίλερ Μυστηρίου
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Στίβεν Σίμεκ
  • ΚΑΣΤ: Μίσα Μπάρτον, Κρις Μπράουνινγκ, Μπιάνκα Σάντος, Γκιλ Μάθεϊ, Γκρέις Λιν Κουνγκ, Σίμους Ντέβερ, Τζέιμς Ουρμπέινιακ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 92'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ΣΠΕΝΤΖΟΣ

Έξι άγνωστοι λαμβάνουν πρόσκληση από μυστηριώδη εκατομμυριούχο, με ζητούμενο να περάσουν ένα διήμερο στο ιδιωτικό του νησάκι. Όταν θα φτάσουν στην πολυτελή και ολότελα απομονωμένη έπαυλη, όμως, αντί για χαλάρωση θα τους βρουν τα… φονικά! Ποιος και γιατί σκοτώνει;

Νομίζω πως οποιοσδήποτε διαβάσει την άνωθεν σύντομη περίληψη της «Πρόσκλησης σε Φόνο», αμέσως θα σκεφτεί πως βρίσκεται μπροστά σε ακόμη μία διασκευή του πλέον διάσημου μυθιστορήματος της Άγκαθα Κρίστι «Δέκα Μικροί Νέγροι». Η σκέψη του θα είναι ορθότατη, αν και… λανθασμένη ταυτοχρόνως! Το έργο σαφώς και διαθέτει άφθονες επιρροές από το συγκεκριμένο βιβλίο της Κρίστι (πιθανότατα και από καμία δεκαριά ακόμα…), όμως, συγκριτικά μοιάζει να είναι όχι απλά ο… φτωχός του συγγενής, αλλά ο εντελώς μπατίρης! Σε όλα του τα επίπεδα, μάλιστα, καθώς τα περισσότερα από τα όσα αναφέρει ο Ηλίας Φραγκούλης στο κείμενο του παρεμφερούς «Δέκα Ύποπτοι για Φόνο» (2017) ισχύουν κι εδώ, με τη διαφορά πως εκείνο, εκτός του «πλεονεκτήματος» να βασίζεται στ’ αλήθεια σε βιβλίο της Αγγλίδας συγγραφέως (και να μην πρόκειται για άγαρμπο κοπιάρισμα του ύφους της), έμοιαζε με κανονική κινηματογραφική ταινία, διαθέτοντας συν τοις άλλοις ένα (έστω) αναγνωρίσιμο καστ.

Η πρώτη χοντρή σπαζοκεφαλιά του φιλμ δεν προκύπτει από κάποια ανθρωποκτονία, αλλά από την προσπάθεια ν’ αντιληφθείς σε ποια χώρα βρισκόμαστε και σε ποια ακριβώς εποχή! Πρόκειται πιθανότατα για την Αγγλία, εν τούτοις, κτήριο που (στο βάθος πεδίο πλάνου) παραπέμπει στον Λευκό Οίκο θολώνει κάπως τα νερά. Κρίνοντας από τα όσα γίνονται στη συνέχεια, βέβαια, κατέληξα πως κατά πάσα πιθανότητα το συγκεκριμένο οικοδόμημα αντιστοιχούσε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου, στο Λονδίνο. Προφανώς, το budget της παραγωγής δεν περίσσευε για κάτι πιο αξιοπρεπές από ένα ταλαιπωρημένο… ZX Spectrum (γενικά, το green screen «θερίζει» στην ταινία, κάνοντας ελληνικές τηλεοπτικές παραγωγές δεύτερης διαλογής να μοιάζουν με χολιγουντιανά blockbuster μπροστά της!) στα CGI. Το δεύτερο ερώτημα, που αφορά τη χρονική περίοδο στην οποία διαδραματίζεται το φιλμ, δείχνει πιο εύκολο ν’ απαντηθεί, αφού το όλο κλίμα παραπέμπει στη δεκαετία του ‘30. Ο απίθανος αναχρονισμός του φινάλε (που παίζει καθοριστικό ρόλο στην αποκάλυψη του «μυστηρίου»), όμως, δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες για το χρονικό πλαίσιο στο οποίο κινείται το φιλμ. Το trick που βοηθά στη επίλυση του αινίγματος (αν μπορεί να χαρακτηριστεί και τέτοιο, δηλαδή) και σ’ εμένα προσωπικά έφερε στο μυαλό γνωστό ερωτικό θρίλερ των ΄90s (τόσω προχώ η προπολεμική Γηραιά Αλβιώνα!), είναι από εκείνα που στέκουν ικανά να σου δημιουργήσουν έως και υπαρξιακούς προβληματισμούς (τύπου «το βλέπω αυτό τώρα ή το φαντάζομαι;»). Δυστυχώς, το βλέπεις και… μένεις ν’ απορείς.

Δεν χρειάζεται, φυσικά, να τονίσω πως το όλο στήσιμο της πλοκής «βρωμάει» από το πρώτο δευτερόλεπτο Άγκαθα Κρίστι, με την (ανθοπώλισσα στο επάγγελμα, μα ιδιαιτέρως ταλαντούχα στην παρατήρηση και «ντετεκτιβίστικη» προσέγγιση άλυτων μυστηρίων) Μιράντα να μοιάζει με νεότερη (και συνάμα ολοκληρωτικά ξενέρωτη) εκδοχή της Μις Μαρπλ. Αποτελεί την μία εκ των έξι αγνώστων που έχουν λάβει την περίτεχνη πρόσκληση από τον αινιγματικό μεγιστάνα, αναλαμβάνοντας οικειοθελώς  καθήκοντα άτυπου αστυνομικού επιθεωρητή, άπαξ και το πρώτο πτώμα σκάσει μύτη. Η συνέχεια προκύπτει κατά τα γνωστά και «αγκαθακριστικά» αγαπημένα, όπου ως ύποπτοι εμφανίζονται άπαντες οι παρευρισκόμενοι στην έπαυλη (καλεσμένοι και υπηρετικό προσωπικό), με τη σημαντική λεπτομέρεια της λαμπερής… απουσίας του εκκεντρικού οικοδεσπότη. Η πινακοθήκη χαρακτήρων της καλεσμένης ομήγυρης περιλαμβάνει από γιατρούς μέχρι δικηγόρους, ένα τυπικό πλατωνικό ειδύλλιο παίζει σε δεύτερο πλάνο (το οποίο θα εξελιχθεί με τρόπο ιδιαιτέρως άβολο), η Μιράντα ανά δεκάλεπτο βγάζει λογύδρια σαν άλλος Πουαρό, αραδιάζοντας τα συμπεράσματά της και μοιράζοντας «αόρατες» κατηγορίες, εν τούτοις, η συνειδητοποίηση του λόγου εξαιτίας του οποίου τούτη η εξάδα μαζεύτηκε σ’ ένα ιδιωτικό νησάκι, σε συνδυασμό με τα εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα εκεί, δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα. Ψιλά γράμματα θα πει κάποιος και δίκαια. Εδώ το νησάκι του μίστερ Λιούις Φίντλεϊ από μακριά μοιάζει ίσαμε τις Φλέβες κι από κοντά σου δημιουργεί τη βεβαιότητα πως πρόκειται για κάτι αντίστοιχο της Κέρκυρας. Θαυματουργή τούτη η «Πρόσκληση σε Φόνο»!

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Η διαχρονική καλοκαιρινή προτίμηση του ελληνικού κοινού σε έργα μυστηρίου με ατμόσφαιρα α λα Άγκαθα Κρίστι, βρίσκει μέσω της «Πρόσκλησης σε Φόνο» έναν πολύ… κακό μάστορα. Παραγωγή που δεν αρμόζει σε υποτιθέμενο κινηματογραφικό προϊόν, καστ τέταρτης διαλογής κι ένα μυστήριο «του γιατρού», κάνουν το φιλμ να μην αντέχει ούτε την (υποτιμητική) ταμπέλα «για θερινό, καλό είναι». Αν, πάλι, δεν κρατιέστε, δηλώνοντας φανατικοί του είδους, συμβουλεύω να περάσετε πρώτα από το bar του κινηματογράφου (για προμήθειες σε αλκοόλ…). Τα ενενήντα λεπτά διάρκειας μπορεί να φαντάζουν λίγα, στην πραγματικότητα, όμως, περνούν δύσκολα!


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.