FreeCinema

Follow us

ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΑ (2021)

(LA PIÈCE RAPPORTÉE)

  • ΕΙΔΟΣ: Κωμωδία
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αντονέν Περετζατκό
  • ΚΑΣΤ: Αναΐς Ντεμουστιέ, Ζοζιάν Μπαλασκό, Φιλίπ Κατρίν, Γουίλιαμ Λεμπγκίλ, Φιλίπ Ντικέν, Σέρτζι Λόπεζ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 86'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: WEIRD WAVE

Μαμόθρεφτος χλεχλές, γόνος πλουσιότατης οικογενείας, ερωτεύεται πτωχή υπάλληλο. Η μάνα του δεν παίρνει με καθόλου καλό μάτι το ειδύλλιο, οπότε και βάζει μπρος δολοπλόκο σχέδιο διάλυσης του αρραβώνος.

Η φιλμογραφία του ο Αντονέν Περετζατκό ουδεμία σχέση έχει με τις συνήθεις γαλλικουργιές του καλοκαιριού. Πρόκειται για σκηνοθέτη με ιδιόμορφη αίσθηση του χιούμορ, που είτε θα το πιάσεις και θα σου αρέσει, είτε θα σε πετάξει εκτός από το πρώτο του λεπτό. Οι ταινίες του διαθέτουν εξαρχής μια παράλογη βασική ιδέα, με το ντεμπούτο του «La Fille du 14 Juillet» (2013) να περιστρέφεται γύρω από την κατάργηση των διακοπών από τη γαλλική Κυβέρνηση, ως μέτρο καταπολέμησης της… οικονομικής κρίσης. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, ήταν σαν η ομάδα ΖΑΖ να γύριζε φιλμ της nouvelle vague, αφού το γεμάτο λογοπαίγνια, αλλά και το slapstick χιούμορ του συναντούσε το ύφος του «Τρελού Πιερό» (1965). Στην δεύτερη ταινία του, «La Loi de la Jungle» (2016), σατίριζε την πολιτική ηγεσία των δήθεν τεχνοκρατών, καθώς το στόρι ήθελε τρανό υπουργό της Κυβέρνησης να συλλαμβάνει μεγάλη ιδέα τουριστικής ανάπτυξης στη… Γουιάνα, κατασκευάζοντας εκεί πολυτελές ski resort! Με τούτο το «Χάρηκα που σας Γνώρισα», με το οποίο συστήνεται στο ελληνικό κοινό (οι προαναφερθείσες δεν είχαν τύχει ντόπιας διανομής), βάζει στο στόχαστρό του την bourgeoisie της πατρίδας του. Κινείται σε ελαφρώς πιο «mainstream» εδάφη από τα προηγούμενά του, ο ρυθμός του εμφανώς έχει κατεβάσει στροφές, το χιούμορ του από ένα σημείο και μετά χάνει τη σπιρτάδα του (θυμίζοντας ενίοτε φάρσα του Φεντό), όμως, το τελικό αποτέλεσμα δε στερείται ενδιαφέροντος.

Ο Πολ, κληρονόμος της βιομηχανικής δυναστείας των Σατό-Τετάρ, ερωτεύεται στο λεπτό την Αβά, μια ταπεινή υπάλληλο του παρισινού Métro. Τη σπιτώνει στην πολυτελέστατη έπαυλη της οικογενείας, στα πλούσια προάστια της πρωτεύουσας, όπου η γεμάτη ζωντάνια νεαρή κοπέλα συνειδητοποιεί πως βρίσκεται περιχαρακωμένη από ξεπερασμένους κώδικες επικοινωνίας και παλαιωμένα ήθη. Ακόμη χειρότερα, από την πρώτη κιόλας στιγμή έχει ν’ αντιμετωπίσει τη χλεύη της «Βασίλισσας Μητέρας», η οποία από το αναπηρικό της αμαξίδιο διαφεντεύει το σπίτι. Οι μακρινοί, μοναχικοί περίπατοι είναι η μόνη διέξοδος διαφυγής της Αβά, με την πεθερά της να υποπτεύεται πως οι βόλτες της δεν είναι παρά προπέτασμα… κέρατου στον μονάκριβο γιόκα της. Δίχως να το σκεφτεί πολύ, προσλαμβάνει ντετέκτιβ ώστε να την ξεμπροστιάσει, τα πράγματα, εν τούτοις, δεν εξελίσσονται όπως ακριβώς θα ήθελε.

Εμπνευσμένο από ένα σύντομο θεατρικό διήγημα της Νοέλ Ρενό από τη δεκαετία του ’80, το «Χάρηκα που σας Γνώρισα» προσθέτει στο σύνηθες χιούμορ του Περετζατκό μια γερή δόση από vaudeville, γεγονός που εκτρέπει το έργο προς μια κάποια συμβατικότητα. Το κλασικό τρίγωνο γαμπρού, νύφης κι εραστή, μεταμορφώνεται από τον Γάλλο σκηνοθέτη σε… τετράγωνο, με την ένθεση της πανταχού παρούσας πεθεράς. Η σάτιρα των ανώτερων κοινωνικών τάξεων υπογραμμίζεται από τη σκόπιμα ξεπερασμένη απεικόνιση του αστικού Παρισιού, συνθήκη που συχνά διακόπτεται από το αντισυμβατικό ύφος του σκηνοθέτη. Από την εμπλοκή των… κίτρινων γιλέκων στο κυνήγι αλεπούς, μέχρι τον τρόπο με τον οποίο η οικογένεια των Σατό-Τετάρ έπιασε την καλή χάρη στην Κατοχή, καθώς και στον δικτάτορα Πινοτσέ (!), το φιλμ τείνει προς μία εντελώς «κουλή» παρεκτροπή, εγκαταλείποντας, όμως, την προσπάθεια ωσάν να έχει πέσει θύμα ευνουχισμού. Οι μπουρζουάδες, τους οποίους βάζει στο μάτι ο Γάλλος auteur, γρήγορα βρίσκονται να κινούνται στα όρια της καρικατούρας, ασφυκτιώντας από ένα σημείο κι έπειτα εντός της, αν και το περιβάλλον των Σατό-Τετάρ μοιάζει τόσο «γεια σου» και τόσο εκτός πραγματικότητας, που είναι εξ ορισμού αδύνατον ν’ αντιμετωπιστεί με συμβατικούς κανόνες. Θα έπρεπε να του δώσει να καταλάβει από «τρέλα» ο Περετζατκό (σεβόμενος τα προηγούμενα σκηνοθετικά του πεπραγμένα) και όχι να κάνει εκπτώσεις. Οι (σκόρπιες) έξυπνες ιδέες υπάρχουν, όμως, το θέμα σήκωνε πολύ περισσότερες.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Προσοχή! Μην μπερδευτείτε από το όνομα της Ζοζιάν Μπαλασκό και το εκλάβετε ως ακόμα μια τυπική, λαϊκή γαλλική κωμωδία του καλοκαιριού, διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος… ξηλώματος καρεκλών. Ταινία ιδιαίτερου χιούμορ, που κάπου ευστοχεί, κάπου αστοχεί, όμως, όπως και να ‘χει, πρέπει να την «πιάσεις» (αν και ομολογουμένως κάποια λογοπαίγνια είναι δυσκολομετάφραστα).


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.