FreeCinema

Follow us

VIVARIUM (2020)

  • ΕΙΔΟΣ: Δράμα Φαντασίας
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Λόρκαν Φίνεγκαν
  • ΚΑΣΤ: Ίμοτζεν Πουτς, Τζέσι Άιζενμπεργκ, Ιάνα Χάρντγουικ, Τζόναθαν Άρις
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 97'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: WEIRD WAVE

Πωλητής μεσιτικού γραφείου συνοδεύει νεαρό ζευγάρι σε suburbs «του ονείρου» για να δουν την ιδανική κατοικία στην οποία θα μπορούσαν να φτιάξουν την οικογένειά τους. Τους παρατάει στα καλά του καθουμένου, εκείνοι βάζουν μπρος για την επιστροφή προς την πόλη, αλλά ο δρόμος τους οδηγεί πάντοτε στο ίδιο κτήριο με το νούμερο 9. Ξανά και ξανά και ξανά και…

Δεν θα πρωτοτυπήσω. Όπου κι αν διαβάσεις για το «Vivarium», θα δεις αναφορές στον τίτλο της περίφημης τηλεοπτικής σειράς «The Twilight Zone» (την original, από τα τέλη του ’50 εννοώ). Κάθε ημίωρο επεισόδιό της έκρυβε και ένα ανατρεπτικό φινάλε, κάτι ολότελα φαντασιακό κι αλλόκοτο. Ενίοτε βαθιά ειρωνικό. Δεν συμβαίνει κάτι παρόμοιο σε τούτο το δεύτερο φιλμ μεγάλου μήκους του Λόρκαν Φίνεγκαν, όμως η αρχική σεναριακή σύλληψη θα μπορούσε ν’ ανήκει σε επεισόδιο εκείνης της σειράς. Εδώ τελειώνουν τα καλά νέα…

Ζευγάρι οδηγείται σχεδόν άθελά του σε ξενάγηση «ονειρεμένης» γειτονιάς με πανομοιότυπες κατοικίες, μακριά από το «αγριεμένο πλήθος» της καθημερινότητας μιας μεγαλούπολης. Το σκηνικό έχει αυτή τη νοσηρότητα των προκάτ σπιτιών των αμερικανικών suburbs. Οι ούτε καν παντρεμένοι ακόμη Τζέμα και Τομ θα επιθεωρήσουν το εσωτερικό τού #9 και, ξαφνικά, θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν μείνει μόνοι στο σπίτι. Θα μπουν στο αμάξι για τον δρόμο του γυρισμού, όμως αυτός δεν δείχνει να οδηγεί πουθενά αλλού… πέραν της οικίας την οποία επισκέφτηκαν! Θα γυρίζουν αέναα, λες και βρίσκονται παγιδευμένοι σ’ έναν λαβύρινθο δίχως έξοδο, ώσπου να τελειώσει η βενζίνη σε τέλειο timing… έξω από το #9! Εκεί, αναγκαστικά, θα βρουν καταφύγιο για τη νύχτα, ελπίζοντας να δοκιμάσουν ξανά την τύχη τους την επόμενη μέρα. Φυσικά, τίποτε δεν πρόκειται ν’ αλλάξει…

Το concept σε ιντριγκάρει, η αισθητική στέκει ικανοποιητικά χωρίς να επιχειρεί «ανανεωτική» πρόταση (κάπου φέρνει στον νου το «The Truman Show», αλλά χωρίς τις κάμερες που κατασκοπεύουν), όμως το έργο πάσχει σε γραφή διαλόγων (σαν να βλέπεις έργο του Τσάρλι Κάουφμαν δίχως λόγια, περίπου) και σταδιακά μαρτυρά την έλλειψη έμπνευσης που θα επέτρεπε στο «Vivarium» ν’ αποδράσει από την προβλεψιμότητά του. Η κυρίως «ανατροπή» εμφανίζεται πολύ νωρίς, μ’ ένα χαρτόκουτο που περιέχει ένα κανονικό μωρό και τη συνοδευτική οδηγία, πως αν το μεγαλώσουν σαν πραγματικοί γονείς του, θα «ελευθερωθούν» (ασαφώς). Το αγοράκι μεγαλώνει με ραγδαία και μη ρεαλιστική ταχύτητα εντός ολίγων εβδομάδων, τσιτώνοντας τα νεύρα της Τζέμα και του Τομ (ειδικά όταν ουρλιάζει), με το αδιέξοδο που βιώνουν να διαλύει τη σχέση τους και τον καθέναν τους ξεχωριστά. Ο Φίνεγκαν εστιάζει περισσότερο στον ρόλο της «μητέρας» Τζέμα, που ενώ θα ήθελε να σκοτώσει το αγόρι, ανά στιγμές αισθάνεται την ευθύνη της μητρότητας και επιδιώκει να το προστατεύσει.

Κάπως έτσι κυλά και η υπόλοιπη ταινία, με το αγοράκι να ενηλικιώνεται σε αφύσικο χρονικό διάστημα (και εμφανισιακά να προδίδει την εξέλιξη του χαρακτήρα του…), ενώ ο Τομ αφοσιώνεται στο να σκάβει έναν «αχανή» λάκκο, ελπίζοντας να βρει κάτι… πέρα από τον «πάτο» του (μια άλλη διάσταση;). Τα αλληγορικά πρότυπα του φιλμ βγάζουν μάτι από ένα σημείο κι έπειτα, και κάθε καλή πρόθεση του Φίνεγκαν χτυπάει σε μια γραφικότητα κατάληξης που επιβαρύνεται και από την εξουθένωση που προκαλεί η μη δράση. Θα ήταν πιο εύκολο να χωνέψει κανείς τις ιδέες τού δημιουργού τού «Vivarium» σε μια ταινία μικρού μήκους, όμως στα 97 λεπτά τούτο το φιλμ δεν έχει να προσφέρει τίποτε ουσιαστικότερο από την «παραξενιά» του.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ζορισμένα «διαφορετικό» φιλμ του φανταστικού, με «φεστιβαλικό» ύφος εξιστόρησης, που αν βρεις τα «κουμπιά» του από νωρίς, το ξεπερνάς γρήγορα και σου μένει… το βάσανο της παρακολούθησης. Λειτουργεί για λίγη ώρα η κλειστοφοβική του ατμόσφαιρα, αλλά όταν αντιληφθείς ότι το σενάριο δεν έχει να πει κάτι παραπάνω (από τα προφανή), θα θελήσεις ν’ αναζητήσεις την έξοδο. Εσύ… θα τη βρεις!


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MINORE

Μυστηριώδη τέρατα εμφανίζονται σε παραθαλάσσιο location του Σαρωνικού κόλπου με εχθρικές και φονικές διαθέσεις. Θα μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν ένα ναυτάκι, μια σερβιτόρα, μια γιαγιά, ένας μποντιμπιλντεράς κι ένα τσούρμο… μπουζουξήδων;