FreeCinema

Follow us

ΠΑΝΤΙΝΓΚΤΟΝ 2 (2017)

(PADDINGTON 2)

  • ΕΙΔΟΣ: Κωμική Οικογενειακή Περιπέτεια
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πολ Κινγκ
  • ΚΑΣΤ: Μπεν Γουίσο (φωνή), Χιου Γκραντ, Χιου Μπόνβιλ, Σάλι Χόκινς, Σάμιουελ Τζόσλιν, Τζούλι Γουόλτερς, Μαρί-Φρανς Αλβάρεζ, Σαντζίβ Μπασκάρ, Μπεν Μίλερ, Τζέσικα Χάινς, Ρόμπι Τζι
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 103'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Ο μικρός, πολυαγαπημένος αρκούδος Πάντινγκτον Μπράουν δουλεύει πολύ και… ξεκαρδιστικά για να μαζέψει τα χρήματα να αγοράσει το σπάνιο βιβλίο που έχει βάλει στο μάτι ως δώρο γενεθλίων στη θεία Λούσι. Όταν, όμως, μυστήριος τύπος το κλέβει, ο Πάντινγκτον μπαίνει σε μεγάλους μπελάδες.

Το «Πάντινγκτον 2» είναι από εκείνες τις ταινίες που σκαρφίζονται ένα ακούραστο χαμόγελο, το απλώνουν στο πρόσωπό σου και το κρατούν εκεί καθ’ όλη τη διάρκειά τους και ακόμα περισσότερο: κάθε φορά που κάτι συμβαίνει εκεί έξω, στην πραγματική ζωή, και συνειρμικά το μυαλό πάει στις περιπέτειες του μικρού αρκούδου, αναζητώντας γλυκιά ανακούφιση. Με άλλα λόγια, είναι μια από εκείνες τις κινηματογραφικές εμπειρίες που σε συνεπαίρνει αμαχητί στον κόσμο της, ικανή να σε κάνει να πλαντάξεις στο κλάμα και από τα γέλια και από τη συγκίνηση. Αβίαστα. Σε όποιο ηλικιακό group κι αν ανήκεις.

Είναι επίσης ένα από εκείνα τα sequels που προκύπτουν… καλύτερα από το πρωτότυπο φιλμ! Πιο κατασταλαγμένο στις προθέσεις του, πιο έμπειρα καλοκουρδισμένο και – τουλάχιστον – εξίσου ευφάνταστο, μπορεί να μην σου αλλάξει τη ζωή αλλά σίγουρα θα σου φτιάξει τη μέρα, την εβδομάδα, τον μήνα, τον χρόνο, ίσως και τα χρόνια σου όλα. Γιατί πέρα από την εύστοχη δημιουργική έμπνευση που αντλεί προφανώς αλλά με σεβασμό από τα ομότιτλα σήματα κατατεθέντα της βρετανικής κουλτούρας βιβλία του Μάικλ Μποντ, δεν αγνοεί, ούτε στο ελάχιστο, ότι αποτελεί (επίσης και βασικά) κινηματογραφικό έργο. Τουτέστιν, δεν είναι απλά μεταφορά λατρεμένης (παιδικής) λογοτεχνικής σειράς στη μεγάλη οθόνη. Είναι κυρίως ένας απολαυστικός, εφευρετικά μεταμοντέρνος φόρος τιμής στο κλασικό είδος της σωματικής κωμωδίας, έτσι όπως αυτό γεννήθηκε και ανδρώθηκε στο σινεμά του Χοντρού και του Λιγνού, του Μπάστερ Κίτον ή του Τσάρλι Τσάπλιν.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι διάλογοι μεταξύ των ηρώων του είναι σύντομοι και περιορισμένοι στους απολύτως απαραίτητους. Ή ότι ο Πάντινγκτον είναι πιο ομιλητικός στην (πολύ) περιστασιακή αφήγηση off, ανάγνωση όσων γράφει στη θεία Λούσι. Το «Πάντινγκτον 2», βλέπεις, διηγείται την ιστορία του ουσιαστικά μόνο με τις εικόνες του. Εκμεταλλευόμενο ευφυώς τις χίλιες, αλογόκριτες λέξεις που αξίζει κάθε μία από αυτές. Για να κοινωνήσει εξωφρενικά ξεκαρδιστικές (σαν εκείνη στο μπαρμπέρικο, λίγο μετά την αρχή) ή αναπάντεχα συγκινητικές (σαν την άλλη στο βυθισμένο βαγόνι του τρένου, λίγο πριν το τέλος) ανθολογικές σκηνές slapstick μεγαλοφυίας. Θα μπορούσα να μπω σε περιγραφικές λεπτομέρειες των οπτικών ιδεών καθεμίας από τις δύο παραπάνω ή να σου επιστήσω την προσοχή και σε πολλά άλλα από τα ασύλληπτα συναρπαστικά επεισόδια οπτικοακουστικού κωμικού (και όχι μόνο) μεγαλείου που προσφέρει απλόχερα.

Δεν θέλω, όμως, να σου χαλάσω την έκπληξη ή να μειώσω την αφοπλιστική δύναμη αυτής της ταινίας, να μοιράζεται γόνιμα με όλους και τον καθέναν ξεχωριστά όσα απλά ή σημαντικά… δεν χωρούν στα λόγια.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ναι. Γιατί το «Πάντινγκτον 2» ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου γενικά και κινηματογραφόφιλου ειδικά. Μην κάνεις, λοιπόν, το λάθος να την προσπεράσεις ως παιδική ταινία. Έντιμος απόγονος κλασικών slapstick αριστουργημάτων του βωβού, ενδέχεται να σε σκλαβώσει όσο και η – συγγενικού πνεύματος – ακαταμάχητη «Αμελί» (2001) του Ζαν-Πιερ Ζενέ, φτιάχνοντάς σου τη διάθεση, ως φυσικό αντικαταθλιπτικό άνευ ημερομηνίας λήξης. Συν ότι θα σου (επανα)συστήσει όλη την αφρόκρεμα των Βρετανών λειτουργών της υποκριτικής τέχνης, θυμίζοντάς σου μεταξύ άλλων το ασύγκριτα καίριο και σφόδρα παραγνωρισμένο (από κριτικούς και βραβεία) ταλέντο του Χιου Γκραντ σε αυτού τους είδους τις δραματικές κωμωδίες. Όχι, δεν είναι για σένα, μόνο αν περνάς περίοδο βαριού κι ασήκωτου κυνισμού.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

MR KLEIN

MR KLEIN

Είναι εκείνος ο αρκούδος που γουστάραμε και το 2014 και κάνει πάλι ξεκαρδιστικά κόλπα. Άρπαξε ό,τι ανήλικο έχεις στην οικογένεια και πες ότι θα το πας σινεμά, για το ξεψάρωμα στο ταμείο, μωρέ…